можеби (мод.) - сум (гл.)

Зачекорив натаму со бојазан дека можеби сум ја заборавил без вода во овие летни дни. Но не беше така.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Конзеравтивец можеби сум, веројатно, ама форите се постари од мани­ризмот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Вулкански, е плерома, полнотија.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Можеби сум веќе упаднат и бесповратно заглавен во него”, се роеја, особено во пустите вечери, најневозможни мисли во главата на доктор Цви Корец, што тој со напор се обидуваше да ги оттргне, впрегнувајќи ги сите рационални сили во тој мачен зафат.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Поради стравот, поради огромниот страв што во него беше населен уште од најмали нозе.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- Сепак, нешто се случува со мене. Можеби сум преморен?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Не, Јан, не можам; можеби сум ти ветила, но го повлекувам ветувањето“, реков и станав.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Треба убаво да си ги отвораш очите".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Знам што ве мачи”, повтори .
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Бидејќи и самиот помислив дека можеби сум згрешил и дека можело да се случи да сум го упатил во лоша насока со спомнувањето на она буричкање следеше напомената: „Ова е град, момче.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Знам што ве мачи“, ми упадна среде збор Иван, а притоа се чинеше и самиот загрижен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Си велам, „Добро, можеби сум геј, ама барем не сум ТАКОВ!“
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа никој не може да ти ја поврати“. * * * - Ова ми е познато однекаде – се намуртува татко ми за случката со девојката: - може сум го прочитал, или сум го видел на филм, или можеби сум го сонувал.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Господи, со очај се мачев да разберам. Можеби само ги мислам своите прашања и можеби сум веќе безгласен и глув, мртов или пред умирање, нападнат од момчешки соништа!
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но таа се наведна и, пребрза во својата нечујност, излезе од собата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сè што влезе во неа остана запишано како моја официјална приказна, која ги засенува сите други можни сеќавања што можеби сум ги имал.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Можеби не живеам веќе во денес, можеби сум чекорел, ни сам не знаејјќи дека сум во некоја бесвесна состојба, со денови, со месеци, со години.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
На чудесен начин сум ослободен од својата тежина, можеби сум веќе во некој друг свет без сомневања и без прастарата човекова навика со зло да го одржува животот на својата крв.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
На чудесен начин сум ослободен од својата тежина, можеби сум веќе во некој друг свет без сомнение и без прастарата човечка навика со зло да го одржува во животот на својата крв.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Можеби сум казнета, си велам. Можеби не заслужувам никаква помош.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кој знае, можеби сум во грешка.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Затоа го слушаа: „Силен сум и несреќен сум едн ден ќе поулавам и можеби сум веќе таков.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Можеби сум носел мртви птици и мртви акорди.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Марија, стана болка. Зошто се заканувам со нож! Можеби сум луд.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
-Почитуван докторе, иако имам разбирање за глупостите и за лудоста, иако сфаќам дека можеби сум им наклонет сепак не сметам дека спаѓам во овие категории Ја сепак седам скраја.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сега веќе дури и помислував дека плуските на дланките, за кои веќе зборував, можеби сум ги заработил на некое друго место. Не на оваа врата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но тогаш го премолчав ова откритие.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Останавме и двајцата со своите уверувања, но точно е дека во моето паметење беше врежано сомнението дека можеби сум згрешил, иако сè уште го слушав и тоа прилично јасно звукот на карактеристичната сирена на тие возила а идниот ден разбрав и за некаков пожар во соседството, иако противпожарната не беше спомната.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Притоа не пропуштив и да се засмеам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Господи, а ако сум ги употребил во директна расправија? Со поединец, или со сите?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Добро - наеднаш како да се согласи таа – можеби сум навистина некоја од поумешните!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Па добро, можеби сум спиел.“ Одеднаш го виде.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Можеби сум братот на Вок, но Вок не сум.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Па можеби сум, - смело рече тој.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Можеби никогаш нема да најдам, меѓутоа некогаш се залажувам дека, ете, можеби сум налетала на некој сличен на мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Или е тој е нечиј сон, како што можеби сум и јас, и ти, и сите ние?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Малечко мое девојче, девојко моја паметна, тревко моја, срничке, сонце, ѕвездо моја, најмила моја... – почна мајка ми да ми ги реди сите милни имиња со кои ми се обраќа кога е особено разнежена.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)