без (предл.) - минато (имн.)

Ние сме најмногу никој отколку некој, без минатото.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ние сме луѓе со забрането, со загубено минато! – додаде Мајка. – Знаеш ли, мила моја, кои сме ние без минатото тука, на Балканот?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А волшебно е да се патува низ неа како низ едно примитивно општество на утрешнината, сложено, измешано во неизмерен промискуитет, општество на свирепи ритуали, но полни со убавина во својата површна разноликост, општество на една тотална метасоцијалност со непредвидливи последици чијашто пак неизбежност нѐ опчинува, но општество без минато низ кое би се одразило, и коешто оттаму суштински е примитивно...
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)