Не знаеше што е - беше без облик и форма, но беше тука, лебдеше во просторот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Погледни, тој е без облици, неговата крв не е сок од малини.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Го нема тој вајар кој од твојот материјал може да направи било што пристојно. Ти си без облик. Ти едвај постоиш.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)