Во секој случај, си мислеше, ако се согласи да му верува, го има потребниот податок, то ест дека никој не е скриен во шумата, како што се соменва, то ест дека нема кој да го нападне оттаму в грб кога тој ќе нападне на Имотот?
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
— О, ох! Брза да ве однесе, што го зедовте народот на врат, да би аир во очите не виделе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Е камо ги бре другари, триста илјадите бајонети и пушки в грб на аскерот? — ја започна Пере кавгата. — „Камо ги“...
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
8. Кога се раздели Толе од војводите, со него, покрај неговите осум души арамии и Мише Ќосото, останаа од прилепската чета сите четници што беа родум од Мариово, меѓу кои и Стојо Којде од самото Орле и Петко Кормакот од Маково.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Ех! Камо сега некој Толе Паша да се јави однекаде в грб!“ си помисли Златков и длабоко издивна.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Го засилувам темпото со ветрот в грб бегам од таа помисла.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Сега дувкањето на ветрот го шиба в грб и му ги убрзува чекорите.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Послушал, го вратил ножот в пазуви. Не можел да удри в грб.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тие ситни и судбински белези биле видливи и под силната влакнавост.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го ранија в грб, не в гради, зашто не беше свртен кон нив туку кон својот грев подаден пред него како мрачно предупредување дека е виновен.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)