в (предл.) - затвор (имн.)

Тој беше облечен онака како што му доликува да биде облечен на еден богат трговец.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Да, Гоце. Скоро, кога го убија министерот Белчев, како социјалист го затворија и Дамета.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Дежурниот офицер ја извади книгата заповеди и почна да чита: „ЗАПОВЕД“ „Ѓорѓи Делчев, јункер од ова воено училиште, за давање недозволени книги за читање на јункерите, кои беа в затвор, се казнува со пет дена строг затвор.“
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Гоце ја заврши првата година во военото јункерско училиште во Софија.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Влегол во затворот и разговарал со комитите, кои се в затвор...“
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- И после? - После?... Ете, ете го лежи в затвор...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- В затвор? Што направи вака? - Да... Денеска сум богат солунски трговец.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Павле излезе надвор, по скришниот канал да ги извести членовите на Месниот комитет за состанокот, а Гоце остана сам да размислува...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Знаеш ли дека Даме Груев е в затвор? - рече Ѓорче.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
И Гоце почна да се смее... - Гоце, Гоце, што правиш? Си играш со главата? - го прекори Даме.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Некому му исекоа премрзнат палец, другему стапало, треќему сите пет прста на ногата, а на уметникот половина стапало. Потоа ги фрлија в затвор.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Па најпосле не сум ни јас од последните. Сум минал и јас в затвор еден ден, ќотек јадов, ме запишаа во црната книга.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сакал да биде поблиску до човекот за кого постоело, според податоците со кои располагал, оправдано сомнение дека му е татко!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Фатен е во дворот на Ѓурчин. Каков прекршок е тоа?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Каков злостор е тоа синот да посака да биде поблизу до татка си?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Единствен проблем се чини е тоа дека како резултат на добрите и мудри расудувања Иван се најде в затвор? - ме свести суровиот заклучок на Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Бев в затвор. Ја затворив зад себе вратата и застанав пред него.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Го уби... Сега тој е в затвор, а парите се кај мене, ги трошам полека...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Тој е апаш. Заради него друг лежеше в затвор.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Те фатиле затоа што си се уплашил. Откако те нагмечиле в затвор почнуваш да се лажеш себеси и да се тешиш слободен сум јас, мили луѓе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А овој, ехе, пророк не смее да му излезе спротија, го клале в затвор.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
се фаќа за носот и повраќа, некој снебивлив и кревок човек, ние одиме и смрдиме, ни смрдат алиштата, ни смрди и дишењето, душата, одиме меѓу пушки и штикови в затвор, а таму - пак сослушувања, нови премрежиња, кај ви се пасошите, ни велат, ги фрливме в море, велиме, од страв да не бидат откриени, велат, не од страв, туку од радост, велиме, не можеш со ѕидон да се разбереш, ние кажуваме едно, тие прашуваат друго и ништо не помага, нѐ осудуваат на смрт со стрелање, мене, Стевана Докуз, Илија Јованов, Добри Закоски, Јоше Богески и Силета Плевнеш, Стеван се тресе, го собира срцето ко полжав роговите и олкави солзи му се тркалаат по образите, му паѓаат в уста, а тој само шмрка и ги подголтнува и идат две војничиња со муцки од глушец и со ситни очи како топуски и ни собираат сѐ што имавме купено: чевли, шапки, палта, панталони, обетки и прстени за жените, џепни сатови, пари, сѐ, еден зема, другиот ги собира на една мушама, ги подврзаа плачките и ни даваат белешка, што зеле, ја подврзуваат мушамата со крајовите, ја креваат и си заминуваат, отиде печалбата наша и седиме, никој не заспива, од утре ќе имаме напретек време за спиење, уште една ноќ живот, си светкаме со очите и прашуваме кој го фрли прв пасошот,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги обриша таа солзите, па ги крена очите кон Богдана: „Знаете ли зошто падна в затвор?
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
- Во Финска. Кога лежев в затвор... - му рече Илко.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Зошто лежеше в затвор, дедо? - праша Богуле.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Милошевски умре в затвор. Велат дека не успеал да најде одговори на некои од прашањата што му ги поставувал од ден во ден упорниот иследник.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Биди умен, па нема да изнесуваш кофи...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Другар командир, а знаете ли зошто Сотир е в затвор? - и без да чека дозвола, Коста продолжи: - Затоа што не можел да ја трпи таа гнида што ја возел.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А зошто отиде в затвор? Само поради неговата алчност!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Втаса в затвор! Но кога? Кога го затворија? Кога убаво си ја изживеа својата живеачка.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„А, нема држава, мамката твоја...!” го зграпчија тие и го спотераа в затвор.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Слободата во овие услови е возможна само в затвор. Дијалектичка спротивност.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Тој можеби сака да биде в затвор.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Немам ништо ни со брат ви кој ако не го спастрите ќе заврши в затвор.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
КЛАУС: (Му тура коњак на Стево.) А конечно зошто не го оставите брат ви малку в затвор.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Можеби намерно работел на тоа да стигне в затвор.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- А, би сакал ли ти, еден ден да разбереш дека ме одвеле в затвор? - праша тато.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Кога најпосле овој се вратил од местото на коешто му ги дал парите на својот соселанец, судијата седнал во столот и вака му вели на тужениот: „Дај му ги на човекот парите оти в затвор ќе те ставам!...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ме свитка в затвор, немаше како, ама јас само ги мавтав, за инат ги поткажував само тие што ги мразев. Затоа сега, кога се случи тоа со пиперките, јас начека
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Дали тој за тоа беше в затвор или поради нешто друго – не знам да ти кажам зашто во тоа време изгледа се случи и едно ограбување на некоја продавница, дали во Брезница или во Ливаѓе – не знам...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
— А зошто си в затвор? — И за тоа не знам, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Жената не ме остава: — Никој не знае зошто е в затвор, вели, и господ не знае.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
ме нацрпува и ме крева в раце Горачинов и ко невеста ме внесува во кабината, да не сум ти тешка, му велам, чевлите ти се тешки, ми вели Горачинов, тоа е најтешкото на тебе, ми вели, а пред вратата аплаудираат и Силјан Лилјаков и Филип Хаџиевски и Ристо Коларов и Лазор Рогожаров, што ќе правиме ако нѐ разделат, му велам на Горачинов, ништо, вели тој, в затвор не можам да те изневерам, а на бесилка уште помалку, ми вели и ме легнува на креветот, којзнае дали ќе ме сакаш после, му велам, којзнае дали ќе можеш да ме сакаш,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја кренав главата и им велам: — Вакво понижување не сум доживеала ни в затвор.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
В затвор, што се вели, колку сакаш време да ти остават, пак не можеш да се донакажеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А в затвор, прво кај што ќе ти побегнат очите е прозорчето. Моево нема стакло.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А в затвор, прво кај што ќе ти побегнат очите е прозорчето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)