в (предл.) - небо (имн.)

Развевај, ветре, в небото горе, развевај знамиња бескрај, празнувај празник, Родино мила, на трудот празник - Први мај!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Развевај, ветре, в небото горе, развевај знамиња бескрај, празнувај празник, Родино моја, народен празник - Први мај!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Чудни чуда! Сиот свет е страшно свртен - в небо нозе, в трева глава - на некаков детски цртеж...
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
За малку да се одделам од земјата, да се кренам в небеса.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„В небо ли ќе избегаш...“ ѝ викаа и фрлаа со камења по неа.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кога се качи горе на проповедалницата, тој се потпре со рацете на пармаците, се заниша, како да се токми в небо да се фрли и извика: „Народе! Луѓе, жени и деца и сѐ што е господово. И кој ме слуша и кој не ме слуша...“
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Го чистиме оружјето и низ цевките гледаме в небо.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Знаев една малечка Меѓу ѕвездите сакаше да е Да се вивне в небо За да сјае без да стивне Знаев едно гулапче Mеѓу орлите сакаше да е И глувче знаев што сакаше да лае...
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)