во (предл.) - бран (имн.)

Со секое нивно замавнување, од тревите се отимаше писок на острите коси и во бранови ја надлетуваше долината.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Дури другиот ден приквечерта, додека уште беше видно и кога веќе потерницата по него се ширеше од затворот во бранови што спласнуваат, Баге се обиде да се извлече од дупката во коренот на џбунката.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А сè по текот на еден порој што надоаѓаше од планината со топењето на снеговите во бранови од матни води и пресушуваше до суводолица во сушните лета.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Влезе во вирот како во леѓен, барајќи со стапалата рамен, а не остар камен, па во водата до над колената почна да џбара со рацете до лактовите во брановите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ти си вистинска мудрост или возбудливо предавство на стравот и суптилното везило Студ ѝ ги одзеде боите на тревата додека во бранови минуваше.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Немири битка водат, широки немири во бранови, од срце до душа и назад се врв на кревкост.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Плачејќи, во бранови луѓе го гледаат ова. .
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Поединечно, во јата и во бранови летаат гулаби и се спуштаат на кејот, собираат сѐ што сношти оставија зад себе шетачите.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во бранови трепери топлиот воздух и тишината предизвикува морничав немир.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Од кај планината Морава надојде лесен повев на ветер и во бранови ги разлула класјето.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ветриштата силни и од нога те корнат и огромна бучава шират меѓу столетните стебла, во бранови удираат на карпестите бездни што најмногу ги има на јужната оголена и карпеста страна.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Нивите зеленеат со младото руно на житата и класјето се навалуваат во бранови.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Следел со замаглени очи: преку нејзината румена снага минувало во бранови некакво предизвикување на жена што за одмазда има своја одмазда.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Прашуваше со смеа, кога одговараше брчките во бранчиња му бегаа од ушите и се вливаа во краевите на устата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
6 Со чкртање на коските му се тргале на сонот. Земјата, до суровост со збрчкана кожа, лазела во бранови кон светлоста на ридиштата, кон измамувачката топлина на источната шумичка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Затоа ли вчера кришум одеше по мене?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Марко Марикин прашуваше и секогаш сам одговараше, најмногу тогаш кога ќе предизвикаше љубопитност кај луѓето со кои се здружуваше и кон кои беше братски милослив.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не знаел што се случува - се тргнал ли видовникот од вкочанетоста или само ветар му ја поткренал гуњата со која бил припокриен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во подрумот, на скришно место, за не дај боже и за зимница во тегла си чувам - конзервирани сонценца: Првото за украс - на знамиња и слики, вез и масло на платно, прекршено во бранови и над сончогледови полиња.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Гуските летаа во знакот на „викторија“ и во бранови го фаќаа северот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не беше тоа обична горчина! Чувствуваше како во бранови му се поткрева утробата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Најнеразбирливо беше друго. Земјата смекна, се згреа, потече во бранови и го однесе со себе и човекот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
На дождот му се придружува брз ветар во бранови.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Земјата смекна, се згреа, потече во бранови и го однесе со себе и човекот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Многу часови ќе минат ако земам да ги распредувам сите соништа од кои уште се морничавев.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Слаб ветар ја довеа ноќта во бранови.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Потоа зафатија силни ветрови да дуваат и го спотераа дождот; дуваа од сите страни, дуваа и од височина, се креваа и од земјата, налетуваа во бранови со прескокнување, со бучење, со завивање; ги витлеа короните на дрвјата, носеа со себе откинати гранки, валми сено и лисја и сѐ што можеа да соберат; носеа и сламени покриви од плевните, ги тресеа прозорците на куќите и втеруваа страв и во луѓето и во добитокот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
VIII Некаде од дното на еден пасаж мирис на пржено кафе - на вистинско кафе, не на „Кафе Победа“ - допре во бранови на улицата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Нејзините очи беа стопени со мракот во собата; ги насетував во средината на оној дел што беше многу погуст и надвиснат над мене и ритмички ме обземаше со распуштената коса на Ема која во бранови ми паѓаше на челото, по лицето, на брадата, по вратот, по рамениците.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
XXVIII На положаите над селото и манастирот започна силно пукање; луѓето исплашени истрчуваа надвор и гледаа накај положаите да видат што се случува; најпосле дознаа дека војниците се веселат што ќе си заминат дома, што не дојде до војна; пиеја од чутурките ракија купена од селото и пукаа; се пукаше и од албанската страна, се веселеа и албанските војници што ќе си одат дома; изгледаше дека се натпреваруваа кој повеќе ќе пука или можеби така, со пукање се поздравуваа едни со други; излегуваа и едните и другите од рововите и земјаниците да се видат подобро, да си ги видат униформите, оружјето, да си ја видат радоста што куршумите не си ги вперуваат еден во друг, туку во воздух; се пукаше во бранови или зачестено.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
XXVII Дождот туриваше, заплускуваше во бранови како што ќе дувнеше ветерот од езерото, ги киснеше луѓето излезени на сокаците и на средсело, ги натопуваше, но тие не се повлекуваа дома, не се засолнуваа: пееја, викаа, пиеја, прославувајќи ја веста дека е постигната спогодба, дека манастирот и селото не се приклучуваат кон Албанија.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Исто како што равенките на големите германски филозофи, Ајнштајн, Хајзенберг и Планк ги сведоа Њутновите закони на ограничена употреба и ја растворија тврдата, молекуларно-атомска материја во бранови на електронската информација, Џојс и Пинчон и Бароуз ја разбија, со ласерска прецизност, граматичката структура и семантичката машинерија на стариот, класичен јазик на Шекспир.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Всушност не прашував јас; тоа беа зборови на самоконтролата и недовербата кои по некое непишано правило ми наидуваа во бранови.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но жената, за која веќе ме нагризуваше сомнението дека е тетка Боса, покажа со очите преку себе.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Митре! - молскавично се пресече глас. - Мамооо!!! - Мамооо!! - се развикавме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И црневица се растури накај џадето, Турмата како диво надојдена река, црна, огромна, разофкана и развикана, расплакана и разлелекана - надоаѓа, надоаѓа, се згустува; истечува од горе и дотечува, бучи, завива, вие, тупа, дига облак прав, го наполнува просторот, се влева во ендеците, се втиснува и се растура меѓу камионите, ги опкружува, се збива, се рои, во бранови се фрла, трча, клокоти, врие и вика гласно, болно, продорно, пронижувачки, жаловито, галежливо, тажовито, испрекинато, молбено и шепотливо: - Е-е-е-е-е!!!...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Уредно наредените саати по ѕидовите ме опкружија со својот непомешан здив што надираше како лелеава завеса, оттаму, одваму, во бранови кои се престигнуваа еден врз друг.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
А кајшто има океан има и бранови за многу напатени души кои жедни ја препливале големата вода и кои во кандилца си ги вардат коралните фитили барем додека одгатнат дали океанот има корени и дали во брановите има кирилични офкања.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
ПАРАСКЕВА: Се губи. Ѝ доаѓа во бранови.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Противникот со нови сили, во бранови тргна во напад.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Северњакот сега удира во бранови, ги меша облаците, ги раздробува и распарталува и ги развејува по ноќното небо.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Севезден деновите минуваат во одбрана и под дожд од оган. Рано наутро во бранови долетуваат авионите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Од горе, од кај голиот врв на планината, ветерот дува во бранови, носејќи гранки, откорнати дабови фиданки и пластови снег.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Меѓу стеблата, зад неа и високо над неа, во бранови завива ветерот и ту се смирува, ту одново завива и само шушлек сипе та сипе и спржува образ.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А пчелите бројни, - ескадрили војни во бранови летнуваа, над кралството мое небото го чуваа.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)