А сите надвор, со чиничиња подготвени чекаат по парче од колачот, за кој веќе знаеле дека ќе го јадат уште од моментот кога си се растропала со жицата во ванглата.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Брашно, квасец, вода, во ванглата стави, со рацете вешто, зелникот го прави.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Нашинските, домашни петлиња, ако зграпчеа некоја јаричка во бегство, ја осудуваа на губење пердуви во вангла со врела вода.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)