Тоа е историскиот процес на либералната демократија во којшто класата се дислоцира самата себе и не го решава проблемот во рамките на една чувствена одбрамбена реакција, туку го прави непроблематичен во динамиката на својот развој - НАДМИНУВАЊЕ.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Границите служат не само за увид во динамиката на „себе“ и „другиот“, туку можат и да ни дадат увид во макрополитиката на динамиката внатре/ надвор: надворешниот друг се држи настрана преку меѓународната граница (армијата), а внатрешниот друг е предмет на полициската контрола (полицијата).
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)