во (предл.) - игла (имн.)

Го изострува врвот на конецот и прави куси бодежи како со сабја за да го вовре во иглата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Француски град сиот во обелисци или во игли.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ружа беше висока, слаба, чиниш во игла можеш да ја вденеш.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Па и право да зборуваме - на детето умот не му е во иглата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)