во (предл.) - иднина (имн.)

Фантазмот на двојникот кој со помош на развиената технологија на виртуелната стварност ќе се оствари во иднина, дополнително потврдува дека телото набрзо ќе делува и во некоја друга реалност, дека најпосле ќе се одомаќи во една информатичка материја којашто со себе носи поинакви физикални законитости.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Од целата оваа ситуација, која е прилично тешка за психофизичко издржување – земајќи ги во предвид многуте неисплатени плати, долгиот процес на трансформација на претпријатието во приватна сопственост, а во некои размери и лошата, а на моменти и непријателска работна атмосфера  – В.И. ја гледа, условно речено, добивката од добивањето на овој судски спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По добиениот и наплатен спор, Љ. Н. остана и сѐ уште работи во „Охис“, и покрај тоа што повторно платите доцнат и придонесите не му се плаќаат редовно!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имено, во април 2005, странките меѓусебе склучија Вонсудска спогодба бр. 7001/471 за исплата на вкупниот досуден долг на пет месечни рати, секоја од по околу 70.000 МКД (1.145 ЕУР) – со што, Марковски, до септември 2005, конечно беше целосно исплатен.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Р.М. изјавува дека, доколку некогаш во иднина му биде пов- торно повредено некое право од работен однос, пак би тужел – сè додека истото не го добие.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Костадиновска, која е добро информирана за своите работнички права, одлучно истакнува дека и во иднина, без двоумење, би тужела доколку ѝ биде повредено некое законски гарантирано право од работен однос.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
После сето ова, таа решително 212 изјавува дека доколку во иднина повторно ѝ биде прекршено некое работничко право, без двоумење пак би тужела.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Надоврзувајќи се на ова, тој додава дека повторно би тужел доколку во иднина му е повредено негово работничко право, без разлика на сè.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
К. П. до денес не е член на синдикат, но вели дека би се активирал доколку за тоа има можности.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По ова, Јаневски не можеше да си го наплати своето парично побарување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Таа и во иднина, без сомнение, повторно би тужела за повре­ дено работничко право, а веќе има покренато тужба против КПУЗ – Скопје за предизвикување мобинг на работно место, за што и посакуваме успех.10 1.  Интервјуто го водеше Стефан Бошковски, на 30.III.2011, во Скопје.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
При одлучувањето за барањето за надомест на нематеријална штета, како и за висината на нејзиниот надомест, судот ќе води сметка за значењето на повреденото добро и за целта за која служи тој надомест, но и за тоа со него да не им се погодува на стремежите што не се спојливи со неговата природа (чл. 189, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Папазова, која сега е невработена и која досега има учествувано и во неколку работнички штрајкови, и покрај добиениот судски спор – поради недовербата кон нашиот судски систем, вели дека доколку во иднина, евентуално ѝ биде повредено одредено работничко право – двапати ќе размисли дали пак би се впуштила во ваква „авантура“!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Иако мислевме дека оваа операција ќе оди мошне брзо, излезе токму спротивното – дека барањето работници кои се спремни отворено да проговорат за своите маки, барем во македонски прилики, е прилично комплицирана работа, главно поради присутниот страв на работниците „да не им се случи нешто“ во иднина, нив или на нивните најблиски!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ова и беше сторено, усно на записник пред судот, на последното рочиште, во декември 2009 – но, симптоматично во целиот овој случај е тоа што адвокатот воопшто не ја извести Триманова, како негов ополномоштувач, за вака постигнатата спогодба меѓу него и застапникот на работодавачот – па таа, за цело време, мислеше дека парите кои ѝ се исплатени на нејзината трансакциска сметка [околу 130 ЕУР], на име испратнина, се по основ на донесена судска пресуда!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Оваа првостепена пресуда беше доброволно извршена од страна на директорот на туженото акционерско друштво (Љ.Дракуловски) – при што немаше потреба да се иницира нова постапка за присилна наплата кај извршител.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Исто така, иако досега не била активна на поле на работничките права, таа е свесна за предноста од организираното и заедничко настапување пред работодавачот, во форма на синдикат, и во иднина би се вклучила само во некој независен синдикат, ако за тоа ѝ се укаже можност (бидејќи ССМ не ги признава за синдикат!).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Исто така, додава дека доколку би имал шанса и повреда на некое работничко право во иднина повторно би тужел – но, секогаш со адвокат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во граѓанската парнична постапка што Јакшиќ ја поведе пред Основниот суд Скопје II, ги тужеше компанијата- подизведувач во која работеше и плус уште две други компании кои се јавуваа во улога на изведувач и инвеститор на објектот на кој се случи повредата при работа [н.з. станува збор за ГТД „Бетон – Штип“ АД како второтужен и ГУТ „Луна Корпорација“ ДОО – Скопје, како третотужен].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Од друга страна пак, решителноста и упорноста на Лозанов- ски е одличен пример како треба да изгледа една реакција на работник, кој и после загубата на работното место, поради разни причини, сè уште има неостварени права од работен однос кај својот поранешен работодавач, во случајот неисплатен дел од плати и додатоци од плата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Што се однесува до активирањето на полиња за заштита на работничките права, вреди да се нагласи дека Зефиќ е член на здружението за заштита од мобинг, а во КСОМ е претседател и на Комисијата за мобинг.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Судот, на барање на оштетениот, ќе досуди надомест и за идна нематеријална штета ако според редовниот тек е извесно дека таа ќе трае и во иднина (чл. 192, ЗОО). 7.  Второстепениот суд ја испитува првостепената пресуда во оној дел во кој се побива со жалбата, во границите на жалбените причини; а по службена должност внимава на примена на материјалното право и на повреда само на некои таксативно наведени одредби од ЗПП (в. и чл. 354, ст.1sq од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Благодарение на средствата кои ги доби како последица на позитивно разрешениот судски спор, операцијата за пресадување и заменување на оштетената рожница со нова, како и пост-оперативното лечење, станаа реалност.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Кукулев, кој досега има учествувано и во неколку работнички штрајкови, решително изјавува дека и во иднина повторно би тужел за да си оствари некое свое право од работен однос – во случај тоа, евентуално, да му биде повредено.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Поточно, тој и за времетраењето на спорот, правно гледано, не беше во работен однос бидејќи своето работно место го напушти уште пред да го покрене судскиот спор – кога, од страна на тамошното раководство, му беше понудена отпремнина во вредност од околу 2.000 ЕУР за „доброволно“ да го напушти работното место. 182 ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тоа го пра- ват со надеж дека можеби работите во иднина ќе се променат на подобро, а во меѓувреме сериозно размислуваат за формирање на вистински независен синдикат преку кој ќе се борат за своите работнички права. *** Случајот на Ѓорѓиевски е вреден за одбележување поради не- колку аспекти. 94 Прво, тој јасно покажува како една странска директна ин- вестиција нужно не мора да значи течење „мед и млеко“ за ра- ботниците, како што тоа упорно го пропагираат апологетите на неолиберализмот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
До сега таа не учествувала во некој штрајк на работно место, од проста причина што таков и не бил организиран, а додава дека доколку во иднина се организира, ќе биде во „правниот дел на подготовката“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тој и во иднина би тужел доколку му е повредено некое право од работен однос, но вели дека тоа би го сторил исклучиво преку 130 добар адвокат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Примерот на Папазова е за одбележување затоа што укажува на тоа дека поранешните работници, кои поради разни нанесени неправди си одат од кај работодавачите – сè уште имаат можност, по судски пат, да си ги остварат правата кои им следувале, иако повеќе не се водат како вработени во тоа друштво!
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Запрашан околу тоа дали тој повторно би тужел, доколку во иднина му биде повредено некое право – Х.Џ. со право изјавува дека, од денешна перспектива, многу важен услов за покренување тужба е тоа колку ќе биде самиот тој, економски и психички силен тоа да го стори – затоа што одењето на суд е голем луксуз и голем стрес.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Напуштањето на Медицинскиот центар од страна на Р.М. немаше никаква врска со претходно водениот работен спор, туку едноставно се работи за наоѓање ново работно место во градот каде што тој живее. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
9 Целиот процес пред Основниот суд Велес траеше половина година, а воопшто не беше потребно судијата (Ј. Лазаров) да носи првостепена пресуда – бидејќи странките, кон крајот на 2009-та, се договорија спорот да го окончаат на тој начин што тужениот работодавач доброволно ќе и ги исплати неисплатените испратнини за кои е тужен [во висина од 9.185 МКД / околу 150 ЕУР] – сосе парничните трошоци на постапката, без камата, а за возврат тужителката да ја повлече тужбата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Величковски, кој сега работи во приватна агенција за обезбедување, а дополнително и како електричар и хаусмајстор на повик, охрабрен од добиениот спор и од тоа дека, сепак, и во нашата држава може да се добие судски спор за прекршени работнички права, е решителен за тоа дека и во иднина повторно би тужел доколку му биде повредено некое право од сферата на трудот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А по второто судење, одлуката на Судот иако е позитивна за тужителот Божиновски таа е далеку понеповолна за него.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А по добиеното дело за разлика во плата, Божиновски покренува уште една – трета по ред – тужба, бидејќи на зголемената вредност на платата логично му следуваат и зголемени придонеси во ФПИОМ – кое право, во иднина, би му влијаело за висината на неговата пензија.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Преку својот адвокат (Т. Китановски и неговиот заменик В. Бубевски) кои му ја изготвија тужбата тој, преку суд, побара од нив солидарно да ги покријат трошоците за лекување и да му исплатат оштета за претрпена болка и психофизички повреди со трајни последици, која според наша проценка беше доста фер и праведно побарана сума од 3.400.000 МКД (55.735 ЕУР) – со оглед на претрпените физички и душевни болки поради нагрденост, како и со оглед на трајниот карактер на последиците и намалената животна и работна активност за во иднина, односно пропуштената заработувачка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Поради својата каприциозност, како и неговата желба да постави пример за во иднина да не се осмелуваат да одат директно пред суд, таа негова „фер понуда“ не важеше за оние кои веќе беа вклучени во тужбата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Кога директорите дознаваат дека извршителот ќе прави попис и проценка на имот и заплена на движни ствари (res mobiles) како извршно средство, конечно ја 276 исплаќаат севкупната сума што ѝ ја должат по сите основи – како за главното, така и за споредните побарувања. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, да биде иронијата поголема, пресудата не можеше да се изврши, првенствено поради должината на судскиот спор – кој траеше речиси две години, а за кое време газдата го ликвидираше трговското друштво „Јасмина“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тој – кој и самиот има организирано работнички штрајкови – вели дека доколку во иднина повторно би се случило прекршување на работничко право, пак би го одбрал истиот пат како и тогаш. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Примерот на Кукулев е за одбележување затоа што подоцна тој делуваше инспиративно и за другите вработени во неговото претпријатие – кои го следеа неговиот храбар потег и, исто така, поднесоа тужби против Радиото!
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Иако е крајно огорчен од целокупната ситуација во државава, но и во светски рамки воопшто – Љ.Н. е одлучен во тоа дека, во иднина, повторно би тужел доколку му биде повредено некое работничко право. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Меѓутоа, голем дел од вработените, свесни за овие игри на газ- дите, не се откажуваат од претходниот синдикат и доброволно продолжуваат да ја уплаќаат членарината на сметката на Агро- синдикатот, иако односот на раководството на ССМ и во овој период останува игнорантски кон нивните проблеми.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Триманова, која досега има учествувано и во неколку работнички штрајкови и која сега работи во друга приватна добростоечка фирма во малопродажба – вели дека, во иднина, пак би тужела доколку и биде повредено некое законски гарантирано право од работен однос.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Потоа, на спорот се надоврзуваат и барањата по основ на неисплаќање отпремнина/испратнина.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
БН е задоволен од исходите на споровите во кои учествуваше – бидејќи веќе има добиено дел од неисплатените трошоци кои му следуваа како право – што беше и главна цел на тужбите.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Висината на судските трошоци во ниеден момент не ја поколебаа Костадиновска овој спор да го реши по судски пат – би- дејќи, откако ги исцрпи сите други начини, тоа и беше единстве- ниот начин таа да ги оствари своите легитимни побарувања.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По изрекувањето и доставата на пресудата, не е покрената жалбена постапка од тужената [незадоволна] странка, но „Охис Пласт М“ одбиваше доброволно да ја спроведе веќе правосилната и извршна мериторна одлука во пракса – па пресудата мораше да биде спроведена присилно, преку извршител (Б.Кипровски), за што работодавачот плати и дополнителни трошоци, како и не така мала извршителска награда согласно Извршителската тарифа. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За во иднина, В И. – која сега работи во друга приватна фирма и која, поради оправданиот сомнеж во партиската блискост на синдикалните лидери, не е член на ниту еден синдикат – вели дека ако се најде во ситуација повторно да ѝ се прекршени работничките права, доколку нема друг начин на справување со бесправното, таа повторно би се впуштила во спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Присеќавајќи се, наназад, во однос на судските такси и трошоци, С. С. вели дека тужбата го чинеше околу 2.000 МКД, а нивното чинење не го одврати од помислата да тужи.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Лозановски, кој во минатото учествуваше и во неколку штрајко- ви, децидно истакнува дека и во иднина би тужел доколку пов- торно му биде прекршено некое право од работен однос. 1.  Интервјуто го водеше Александар Ковачевски, на 19.V.2011, во Битола.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За жал, до ден-денес, отпремнината сѐ уште не е исплатена и покрај обврската да се исплати пред работниците да аплицираат за паричен надоместок по основ на привремена невработеност во АВРМ – Центар за вработување Велес.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Разочаран од самиот судски систем, а и од целокупниот институционален систем воспоставен во државата, тој не ја гледа добивката од сето ова и вели дека во иднина, доколку би имал повторно прекршување на неговите работнички права, тој воопшто не би 239 покренал судски спор!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
После изрекувањето на конечната и мериторна одлука на Апелациониот суд, со која на работодавачот му се наложи да ги подмири сите обврски кон Костадиновска, и тоа во рок од осум дена, тој повторно ја игнорираше оваа обврска и пак не ја исплати оваа сума. Затоа, адвокатот на Костадиновска го упатува предметот до извршител (М. Николовска).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имено – во јануари 2008 – истата судијка, следејќи ги напатствијата и насоките на повисокиот суд, само делумно го усвојува тужбеното барање, при што „Кјуби“ беше задолжен да му исплати само K-15, а не и разлика на име испратнина – со мошне чудно и сомнително образложение дека ова право нема третман на „парично побарување“ (!?), па како такво прво морало да биде барано пред работодавачот, па дури потоа да се бара по пат на тужба.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако не може да се врати во минатото, ќе се обидува да стори нешто во иднината, за доброто на своите народи!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Судбина... а ние мораме да веруваме во иднината во нас... верба само верба...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Се знае дека првиот вистински чекор за успех во иднината е самодовербата на нас луѓето, во себе си, како нација, како Македонци, да се цениме себе си, да си ги познаваме корените, да си ги почитуваме предците!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
– Добро, добро сте сториле – продолжи татко ми. – Но бидете внимателни во иднина.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми молкум го прими ова логично расудување и тоа можеби беше пресудно што ја купи козата и ги одложи црните мисли за во иднина...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Веќе не живеам ни сега, ни во минатото, ни во иднината.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Главниот инженер ме советуваше да барам да се стават водомери за во иднина, во случај на кризни, сушни периоди, да може да се ограничува и да се контролира потрошувачката на вода.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Работава не напредува, си мислам, не само по вина на природата, зар може да биде вина тоа што е лето и што е земјата сува и горка, та тоа си е нормално, лето е и суша и тврдо е камен, а тоа е и предноста на еден ископан бунар, предност на бунар ископан во најголема суша, тоа значи дека во иднина ќе има вода во секоја сезона.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но најмногу од сè ме притиска мислата дека сум заминал во мисија и со внатрешна порака што никој не ја разбра и прашање е дали воопшто ќе биде разбрана во иднина.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Излегува дека моите книги се моја автобиографија и дека сега го живеам животот од тие книги, можеби така ќе биде и во иднина.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но не одеше лесно. Луѓето се правдаа со немањето пари за водомери, а всушност, се плашеа од можна наплата на потрошената вода во иднина.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во моментот на носењето на одлуката не можеш да знаеш дали е таа правилна или не, дали си згрешил или не, затоа што во тој момент не ги знаеш последиците во иднината, ниту, пак, можеш да го вратиш времето во минатото за да ја промениш одлуката.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Истовремено, ме подготвија да се спротиставам и да излезам накрај со сѐ што во иднина ме очекува поради моето егејско потекло.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
- Добро мајка, рече Ласа Скендерова и го ислкучи телефонот.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Во овој поглед, обете гледишта се всушност едно.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Како што одбележавме и порано, изгледа дека Витгенштајн на интенционализмот му го припишува заклучокот дека разбирањето на правилото во некоја смисла би морало да биде инфинитарно по карактер, така што сите можни апликации на правилото на некој начин се присутни кај оној кој го следи правилото кога ги сфаќа неговите барања; и ова е она што Витгенштајн го наведува на платонистичка интерпретација на гледиштето, бидејќи тој сугерира дека некој го сознава правилото на сличен начин како што и шините бесконечно продолжуваат во иднината, па според тоа се однапред и независно фиксирани.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Зборот изглед (гер. Schein) има ист корен како зборот убаво (гер. schoen) и во иднината во која влегуваме тоа ќе треба да се запомни”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во иднина значително ќе се намалат отпадните води, зашто се планира концентрирање на нови производни капацитети покрај големите реки.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Патишта во иднината Човекот со тркало може да го мине сиот свет.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Каков ќе бидам јас во иднина?
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Затоа мора јасно да се каже, дека луѓето како Walter, Klemperer, Rainhardt итн. мораат и во иднина да ја имаат можноста во Германија да ја изразат својата уметност. (...) Во таа смисла апелирам до Вас во името на германската уметност, за да не се случат нешта, коишто можеби веќе не би можеле да се поправат.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тој одговор е избрзан бидејќи иако на таа стварност ѝ недостасува густина, можеме да бидеме сигурни дека во иднина техниката ќе биде способна точкастите елементи да ги прикаже токму со онаа густина што нештата ја имаат во нам дадениот свет.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Со други зборови: во иднина, “историографијата” - во смисла на акумулирање на информација - ќе стане многу подисциплиниран и покритички процес од кога и да било порано.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
При тоа тие како автомобилите од научно-фантастичната авантура на филмот „Враќање во иднината” во тематскиот парк „Јуниверсал” ве носат во минатото.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Најгоре е почетокот на злото: раѓањето на нацизмот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Сè наликува на гротеска.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
ТОДТ-мечињата радосно маршираат по променадниот такт, вдолж авенијата што води во иднината на кадифената среќа, кон која настапуваат вредно, работно и организирано.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Искрено му се восхитувам на девојчето коешто победило, и се надевам дека во иднина „другарките” ќе ги избира повнимателно.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Така е можно дека во иднината сопственото тело интертекстуално и бесконечно ќе го рекомбинираме, што значи дека нема веќе да биде заробено во својата „конечна” функција, туку ќе биде по желба заменливо или компатибилно со други тела или со нивни делови - зачувувајќи ја сопствената свест - а сѐ ќе биде во служба на барањата на интересите на половата наслада.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Кога значи во иднина ќе наидете на некоја песна“, препорачува Готфрид Бен, „тогаш ве молам земете молив како да решавате крстозбор...“
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Што секако не значи дека сѐ што во иднината ќе гледаме на телевизија ќе биде лага.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кибернетика Создавање на виртуалната сексуалност спаѓа во поширокото подрачје на кибернетиката, па затоа да кажеме уште некој збор за тоа во која насока во иднина ќе се развива кибернетизацијата на телото што претставува подлога за секое вештачки генерирано и на научно-технолошките постапки подложено сексуално уживање.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ќе да е вистина дека човек колку повеќе се сеќава, толку е поблизу до смртта.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
А ако минатото се повторува во иднината, дали некогаш луѓето пак ќе имаат опашки и дали преку викенд среќно ќе врткаат со нив како што денеска им вртат пропелерите на глисерите кинисани кон островот Сан Микеле во Венеција, на пример?
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
4. кога се враќав од јапонија не можев а да не кршнам малку од истокот понаисток а понаисток се вика кјото како што поназапад се вика токио понаисток некако е потопло во просторот на насмевката понаисток резниња тишина се лулеат на небото а и сонцето е некако поинакво наутро весело од изгревање напладне клапнато бара сенка за отпочин од толку многу изгревања и од толку многу запнувања на златниот и на сребрениот храм во кјото секогаш да им се позајми повеќе блесок да не би да се луѓосаат и да подгрбават да зарѓават а да бидат уште живи како што им се случува на мнозина кои и не забележуваат дека одамна им се скинале пантолоните на времето во кои се навреле којзнае кога којзнае како и којзнае зошто пред храмовите на кјото дурлат води отежнати од историски искушенија дурли во водите без омекнувач меката душа на градот во водите пред храмовите во кјото птиците парадно се огледуваат па потем не може да се изнагракаат од среќа отшто во воденото огледало биле толку лични прелични во водите прд храмовите на кјото има и многу меурчиња од последниот здив на исчезнатите има и меурчиња од празни зборови има и удавени тешки зборови и не се знае какви тешки метали од зовриените води пред храмовите на кјото се прави најубав јапонски чај од јасмин на пример кој се срка додека на телевизија врват најновите вести а на врв вести ново биро за изгубени работи и едночудо ослепени од толку зјапање во иднината на дното на вестите празнина како на дното на зеленото шише од изглоканата вода макаршто вестите на телевизија секаде се есапат како канти за полевање на заблудите кога се враќав од јапонија многу ќе згрешев ако не кршнев малку од исток понаисток и ако не се поздравев со калиграфите кои приклаваат секој колку што може во ќуповите во кои се варди душата на градот тие приклавај други отклавај тие зелен спокој другите црн неспокој и едните и другите петпари не даваат кога се разминуваат со рикшаџиите како со жива теглечка сила за кои веќе нема сенки под искастрените гранки на старите дрва а не им е ни предодредено да се пробијат до првите редови од каде што најубаво се гледа најубавата кабуки танчерка понекогаш на рикшаџиите им потекуваат од очи глазирани зрна ориз веќе наизуст ги научија говорите на сите политички и еколошки митинзи и ним како и на говорантите отшто се толку дотерани како за на кадро никој не им верува колку мака си теглат за вечер да каснат едно обично ќофте и да отсонуваат една голема топка сладолед од ванила.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Како и да е, ќе чекориш во иднината и дури ако некогаш ти текне да се вратиш ќе ти текне и да се запрашаш колку киклопи збира во една пазува на овие планини.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Тој одговор е избрзан затоа што на таа стварност � недостига густината на нацртаното и затоа што можеме да сметаме на техниката дека во иднината ќе биде способна точкастите елементи да ги нацрта со таква густина како што се нацртани предметите во нам дадениот свет.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Преголема убеденост што е квалитетно а што не, може во иднина да донесе нови фиокчиња, нови агресии.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Зборот „изглед“ има ист корен како зборот „убаво“ и во иднината ќе стане решавачки.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
4. Да се обединат балканските народи против нивниот, нашиот и заедничкиот непријател и правејќи го тоа да се постават основите за поблиска соработка помеѓу нив во иднина“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Од една заробена германска порака од страна на единците на НОВ и ПО на Македонија, Force 399 бил известен дека „Македонија во иднина ќе се смета како борбена зона без позадинско обезбедување или линии за повлекување“ од страна на Германците.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Југоносталгичар е личност која не гледа ниту во сегашноста ниту во иднината туку е заробен у Титовото време, а душата постојано му плаче за пропаднатиот систем.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Нема да биде лошо во иднина да изградиме и една статуа на Сара Леши пред ГТЦ на едниот влез, а на задниот влез да му напраиме една биста на Штерјо Наков, нашиот најголем транзициски деец.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ама, во иднина, биди повнимателен!
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Сите негови блиски и подалечни беа заминати во Турција, а тој си веруваше во иднината на комунизмот на оваа земја.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Со извишувањето на сиџилската тврдина, од нејзиниот врв можеше да се гледа далеку, во отоманското време, но и во иднината...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Си се ослободи од можната одговорност, доколку изборот, во иднина, се покаже како погрешен.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Бојан често знаеше така, возбуден од некоја ненадејна, необична случка, да заплива со мислите во некој друг свет кој немаше граници ни во минатото, ни во иднината, свет што не се потпираше врз ништо цврсто, врз ништо познато.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
За жал, сфаќајќи ја краткотрајноста и безначајноста на своето биолошко постоење, човекот- творец, често нетрпелив во своите настојувања да ги дочека плодовите на своите вдахновенија некаде во иднината, се обидува да го забрза своето уметничко созревање и раѓањето на своето дело, неретко користејќи и вештачки поттикнувачки средства. 142 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И, замислете си го тој занес - в сиромашна соба Без стилски мебел, без големи љубовни зборови, Без јасен поглед во иднината!
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Уметничкиот опус и политичката дејност на Стојан Христов за македонската кауза остануваат и во иднина драгоцености кои што ги обликуваат неговите вистински вредности и како такви веруваме дека и понатаму ќе привлекуваат книжевници и политички аналитичари заради додефинирање и градење на точен суд за неговиот придонес кон богатата ризница на македонската и светската литература, како и за неговите активности во поглед на афирмацијата на самобитноста на македонскиот народ и на неговата државност.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Обесен во некој агол на неосветлената соба Има таква ноќ кога цигара по цигара Стигнуваш ненадејно до некои полноќни дождови А потоа одново слушаш како удира часовникот И го препознаваш во неговиот глас Оној сетен повик Таму некаде, далеку во иднината Кога си играат дечиња и ја типкаат земјата врз тебе И во прекрасна ноќ бараат светулки среде бујнатата трева Што те покрива на ридон.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Го поткрева главчето, ги дига раменцата игра со рачињата, мавта со нив во иднината. целото зацрвенето како огног во прекршениот леб, како чистата зора во згаснатите ѕвезди.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Низ неа проговоруваат и природата и оној долу во дамнината, некаде во четвртто ледено доба, над дваесет илјади години пред нашата ера, кога ги забележал своите пештерски цртежи, и оној, далеку во иднината што веќе го наслушува нашиот глас и, ене, се одгласува.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Во заклучокот на оваа студија е направен и преглед на сите поважни нотирани промени при анализата на законите, кои треба дополнително да им помогнат на работниците, а секако и да ги окуражат во иднина да се борат и да бидат истрајни секогаш кога нивните права ќе се кршат и/или намалуваат.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Првиот, од аспект на тоа што во меѓународното трудово право и конвенционалното право на Меѓународната организација на трудот, кај условите за работа постои одредена дихотомија при правното дефинирање, односно под оваа категорија се подразбираат оние нужни претпоставки пред отпочнување на трудово-производствениот однос кај работодавачот (работни простории, машини, алати итн.), додека под работни услови се дефинира поширок обем на екстремно важни трудово-правни институти како што се работното време, одмор или заштитата при работа, како и физичките и ментални аспекти кои ги изискува работното место, па затоа поумесно би било наместо рестриктивната формулација „услови за работа“ во иднина таа да биде заменета со „општи услови за работа“.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Во овој случај поумесно би било да се остави одредена временска рамка (48-72 часа) за тој тоа да го стори, како во иднина би се избегнале ваквите непосакувани ситуации за работниците при засновање на работниот однос; ● со додавањето на новиот ст. 11 кон чл. 13 се предвидува дека доколку на работникот му престане работниот однос, работодавачот е должен во рок од 8 дена(!) од престанокот, да го одјави од задолжителното социјално осигурување, а во спротивно тоа може да се стори по барање на работникот, а врз основа на претходно доставен записник од инспектор на трудот доставен до АВРМ (чл. 1 од ЗИДЗРО/фев.13).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Дали во таков случај волјата на работодавачот ќе преовладее и истата би ги дерогирала закoнските норми донесени од страна на надлежните државни органи!?;22 ● поранешната обврска на работникот да го извести работодавачот за сите заканувачки опасности по животот или здравјето на другите пред нивното настанување, или по настанувањето на материјална штета, претрпe измена со тоа што сега работникот е должен веднаш да го извести својот претпоставен или друго овластено лице кај работодавачот, но сега само за веќе настаната материјална штета, што секако не е во полза на работникот, бидејќи тој согласно постоечките позитивно - правни норми од ЗРО, индиректно одговара за материјалната штета која би ја претрпеле трети лица, а за која работодавачот во иднина би можел да ги рефундира трошоците од работникот (чл. 13 од ЗИДЗРО/септ.10); г) одредени измени, повторно на штета на работникот, претрпе и чл. 35 кој ја регулира обврската на чување на деловна тајна.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Од горенаведениот законски текст можеме да нотираме три негативни елементи, кои во иднина би можеле штетно да се одразат врз правата на работниците.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Ваквото алтернативно толкување на когентни (ius cogens) и императивни норми со останатите законски субординирани прописи е класичен пример за противуставност и авторите на оваа студија сериозно размислуваат да го искористат своето уставно загарантирано право и поднесат претставка до Уставниот суд на РМ, како споменатите норми во иднина би можеле да биде касирани.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Работникот е должен да го најави времето на започнувањето и завршувањето на родителското отсуство 30 дена пред започнувањето, односно завршувањето на родителското отсуство (чл. 30 од ЗИДЗРО/ септ.10), временски рок кој се чини предолг и во иднина би требало да се размисли за негово намалување (од 10 до 15 дена); ● трето, работничката која користи отсуство поради бременост, раѓање и родителство, има „право“ да се врати на работа и порано од истекот на отсуството (9 месеци), но не и пред 45 дена од денот на раѓањето 36 на детето.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Како дополнителен заштитен механизам во иднина умесно би било да се воведе и одредена санкција (глоба) за работодавачот доколку не го запази овој и онака предолг временски рок; б) кај видовите на договор за вработување (на неопределено и определено време) најпрво дојде до дефинирање на поимите работник на определено време – „лице со договор за вработување склучен непосредно помеѓу работодавачот и работникот, каде што истекот на договорот за вработување е определен од објективни услови и тоа доаѓањето на одреден датум, завршување на одредена задача или појавата на одреден настан“ и работник на неопределено време – „лице со договор за вработување на неопределено време“ (чл. 2 од ЗИДЗРО/ септ.10), а се додаде и нов појаснувачки став дека оној договор за вработување во кој точно не е утврдено времето за кое е склучен истиот, ќе се смета за договор за вработување на неопределено време (чл. 7 од ЗИДЗРО/септ.10); в) со измените од јануари 2012 година се предвиде дека наместо дотогашната обврска на работодавачот да го чува договорот за вработување во работните простори каде што работи работникот, по ново тој тоа треба тоа да го стори во своето седиште (чл. 2 од ЗИДЗРО/јан.12); г) содржината на договорот за вработување претрпе три измени, една позитивна, а две на штета на работникот: 18 ● со измените од септември 2010 година во чл. 28 се додаде нов став кој предвиде обврска на работодавачот во договорот за вработување да мора да вметне одредби со кои ќе го информира работникот за ризикот кој го носат работните места, за посебните стручни квалификации и познавања, како и да го информира за ризиците кои согласно законските прописи би можеле да настанат на тоа работно место (чл. 10 од ЗИДЗРО/ септ.10); ● диспозитивната норма која им даваше можност за избор на „договорните страни“ да се повикаат на закони, колективни договори и акти на работодавачот при решавање на одделни прашања, доби нова формулација со обврзувачки карактер, односно сега при решавање на овие прашања двете страни треба да се повикаат на овие акти и договори, но само онаму „каде што е соодветно“!? (чл. 10 од ЗИДЗРО/септ.10); ● се воведе нов чл. 28-а кој ги регулира измените на договорот за вработување.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Со оглед на ваквите податоци, предвидениот законски цензус од 50 работници се чини превисок и во иднина би требало тој да биде преполовен, со што ќе се овозможи поголема ефективност на оваа законска одредба.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
149 Сепак, за уставната тужба да не остане само декларативна заложба, уште пред таа да се воведе ќе мора да се извршат одредени промени пред сѐ во внатрешно-организациониот начин на функционирање на Уставниот суд, односно зголемување на ресурсите и капацитетите поради зголемената активност која неминовно ќе настане, па затоа можеби од аспект на ефикасноста во заштитата на правата и слободите на граѓаните би било подобро сегашниот состав на Судот, во иднина, да биде проширен.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Сфатив дека во иднина ќе биде непријатно навраќањето на оваа тема.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Таа налага откажување од сета надеж дека некогаш на светов ќе се најде соодветен објективен корелатив на она што го чувствуваме и задоволително средство за негово изразување.303 Ако општествените посредства отпочеток не се сфатат како нужни (и само) симболични, а не изразни, ќе се смета дека се крајно недоволни.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тогаш целото човечко општење и целата човечка општественост ќе се распаднат, а предивото на човечката односност ќе се расука – како што некое време се расукува во мрачниот дел кон крајот од Илијадата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И така, ќе ја загубат целата делотворност и ќе престанат да функционираат: веќе нема да можат да служат за испреплетување на луѓето во мрежа од општествени размени, ниту сега ниту во иднина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А во тој случај веројатно ќе ги отфрлиме, како што ги отфрла Ахил.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мојата жена? Мајката? Делфинот? - ...и секој се храбри дека изборот е негов, но јас, Хорацио Цвикало, ти велам – миличок, улогата е веќе напишана... и веќе многумина ја одиграле пред тебе, и ќе ја одиграат по тебе... сите ние ќе се вртиме во иднината!
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Во бројот од 11 август 1959 година атинскиот весник „Катимерини“ вака напиша: „Во селото Атрапос18, Леринско, се одржа свеченост на која жителите од селото се заколнаа дека во иднина веќе нема да зборуваат на нивниот словенски дијалект.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Со очите изразив вчудовидување, а тој продолжи: - Еден месец подоцна, на 4 август солунскиот весник “Елиникос Ворас“, со големи букви вака ги извести своите читатели: “Жителите на убавото костурско село Крија Нера17 кои досега покрај грчкиот зборуваа на еден туѓ дијалект, трогнати од одличната иницијатива на патриоски расположеното население на селото Каридја – Птолемаида, спонтано решија во присуство на месните власти да се заколнат дека целосно ќе го заборават тој јазик и во иднина така тие, како и нивните синови, исклучително ќе зборуваат на грчки јазик.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Весникот „Елефтеротипија“, на 7 јули 1959 година вака напиша: „Во селото Каридја,16 во околијата Птолемаида, во дворот на основното училиште се собраа сите жители од селото и откако се одржа свечената богослужба, тие дадоа заклетва дека во иднина нема да зборуваат на словенски дијалект и тоа во секое место и во секое време.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се разбира, Вера за тоа никогаш не ми забележа и нема во иднина тоа да го стори.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
А потоа, во едно писмо од петти јули, кажува дека повремено повторно го совладува стравот: “Неколку дена бев со сосем замрачен разум, како во Арл, ако не и полошо, а треба да се претпостави дека тие кризи пак ќе се враќаат во иднина, тоа е грозно.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Порано чувствував одбивност кон таквите суштества и за мене беше неутешно кога размислував дека така завршиле толку многу луѓе од нашиот занает…
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во едно писмо напишано во септември таа година, Винсент му кажува на својот брат каде си го бара лекот: „Мил брате – секогаш ти пишувам во паузата од работата – работам напорно како вистински безумник, чувствувам придушена страст за работа повеќе од кога и да било.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имам сопче со зеленосиви тапети, со две зелени завеси со боја како вода, дезенирани со многу бледи ружи, освежени со тенки крвавоцрвени цртички. …прилично ме обзема страв од лудилото кога ќе ги видам одблиску оние што боледуваат од него, каков што многу лесно можам и јас да станам во иднина.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Треба да се слави слободата, а со слободата, милостината и вербата во иднината...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Господ неа ќе ја однесе во иднината, во животот, а во минатото ќе ме остави мене.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Кој ти ги слуша скаските за војната, за борбата, за затворите и немаштијата, за верба во партијата, за револуцијата, за резолуцијата, за вербата во човекот, во иднината и за злото на сегашноста?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Планината се вика Кара Даг. Сенката моја е во иднината, јас сум во минатото.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Но тие треба да ја гледаат во иднината реалноста, а не тоа што им се бендисува.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Делењето нѐ загрозува уште повеќе: во иднина од поголемата опитност на нашите непријатели: Бугарија може да склучи со Србија договор за разделување на сферите за влијанието во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
А ако Македонија досега, со мали исклучоци, се развивала одделно од Бугарија и Србија, тогаш таа може да го прави тоа и во иднина, уште повеќе што пропагандите – бугарската и српската – ги употребуваат сите и дозволени и недозволени средства за да искоренат сѐ самобитно, сѐ чисто македонско во нашиот народен живот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но сега и за нас Македонците настапија нови околности што ќе нѐ потресат и ќе ни кажат нови патишта по коишто ќе треба да одиме во иднина.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Што направивме и што треба да правиме во иднина?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но неговите раководители мислеа друго: тие во иднината, како и во сегашното, го гледаа само тоа што им е пријатно да го видат.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Од една страна чувствувам голема загуба и страв околу тоа што сѐ во иднина ќе се појави во врска со личноста и со душата.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Само за миг се гледаше себеси во иднината, како некој невидлив Дикенсонов дух на идниот Божик да му покажал како може да биде...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И ви реков дека намерите Божји се вон човечкото сфаќање и оти ние не можеме во ограниченоста на човечката природа своја да ја спознаеме големината на планот Божји и затоа треба единствено да ја прифатиме неможноста на нашите земски очи да го видат она што го гледа семоќното око Божје, та да живееме со љубовта кон него и со вербата во вечниот живот, кој не би имал смисла ако не сме се родиле како смртници, со гревот на нашите прародители, од кого ќе нè избави само смртта и покајанието...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Потем, во тој наш смртен живот сега, кога осознаваме, спасението нѐ ослободува од ропството на гревот, за во иднина да бидеме избавени од Божјиот грев со нови воскреснати тела.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Она што е актуелно во последно време на меѓународните дискусии за театарот, е полемиката која се води околу тоа каков е денешниот театар и како треба да изгледа во иднина.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
На вдовиците и разжалените мајки и сестри што во преѕвездената ноќ можеле да се крстат приврженички на спомени и на сеништа или очајнички без радост или надеж или вера во иднината, им се придружиле со свои тагопојки и оние што клекнувале пред своите престарени мажи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
По самото стемнување, додека за преостанатите покладари, како што еднаш ги нарекле во селото терачите на двоколки, времето било изгубено, кога тие биле повеќе мртви отколку оние зад нив покрај патот, двата реда сенки се сретнале недалеку од запуштени ако не и напуштени гробишта.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
ЛУКОВ: Во иднина одбегнувајте ги наслушувањата. Тие се плаќаат многу скапо.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Со метод на микроорганизирање секое дете го прати, но и цел клас знае и лесно ќе сфати децата се радуваат, со новиот систем се знае пеејќи на глас што долго во иднина ќе трае.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Ние се обидуваме да ги вградиме нашите искуства за реалниот свет во симболите и правилата на математичкиот формализам а потоа тој формализам да го употребиме за предвидување на она што ќе се случи во иднината.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Како да сакаше да ѕирне во иднината, да види само еден нејзин дел.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Добро, добро де Срцка! Значи, ги откриваме картите и чекориме во иднина без дамки.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во статутот со правила за заедничко живеење што како подарок ќе го добиеш заедно со зеленото светло од пријателките додека те гушкаат и ти честитаат, убаво ќе стои сѐ на што треба да внимаваш во иднина.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Инаку, ни за мангар не го бива; но зашто е голем, добро ќе му дојде на Иса да го испружи колку што е долг, така Исо ќе си ја умножи славата, без ништо да изгуби, а селаништето ќе научи во иднина да не се перчи дека нема помаж од него.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Хаџи Ташку од порано известен од Хаџи Панови, делениците Акиноски, дека в сабота ќе дојдат потковичаните за да се измират со него, намисли да ги состави и да ги збори Иса и Лазора.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Затоа, за да се заштити и себеси и нив, божемните господари на Потковицата и нивните поколенија во иднина, издаде берат со кој себеси и сите идни султани ги прогласи за мутевилии на Потковицата, а нив, Акиноските, за нејзини вечни стопани.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Сè ќе биде подобро во иднина.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
1. На враќање од Кападокија,23 автобусот запре во Аванос24. Сите туристи слегоа и се разлазија низ градот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мојата трета лага, која во иднина ќе стане вистина.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Второто, може ли за мала лага да се смета нешто кое во иднина ќе стане голема вистина? – Секако. – Зошто тогаш не земете и Вие малку од својата љубовна напивка, што нам толку несебично ни ја нудите?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Минато А бе, не во иднината, туку во минатото.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Кога за неколку дена го преполнив, влегов во него со целото свое тело и почнав да пропаѓам, пропаѓ, проп...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ноќта е долга,есенска, за еднниот студена, за другиот и студена и вечна, во неа човекот може да се открие поинаков отколку што мислел дека е од првиот час на узнавањето до пред умирањето, наеднаш, на чекор од скончувањето, да најде во себе нејзино суштество што живеело некогаш или што ќе живее еднаш во иднината на времето и изменетите пространства.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Животните патишта постојано се разидуваат, но верувам дека во иднина ќе се среќаваме почесто.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сега сум во минатото, утре ќе бидам во иднината и, тоа е тоа.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ако сум ја заслужила казната, храбро ќе ја поднесам, а во иднина помалку ќе грешам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Така, кога некој пишувал книга се поврзувал со читачот во иднината или сликарот ги чувствувал емоциите преку зрачењето на погледите од сите оние кои ја виделе сликата, па така ја засилувале својата инспирација.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Мислам дека се олицетворение на нашиот изглед во иднината.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Така, ние постојано едриме од минатото во иднината при што нашите претходни искуства ни претходат - осветлувајќи го и организирајќи го начинот на којшто врз нас ќе се манифестираат следните настани. 4.2. Kant и Kelly: дали Rychlack е во право?
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Како што е елаборирано од Ford (1989, стр. 190): Ние луѓето често очекуваме појавување или непојавување на идни настани базирано на нашата спремност да ги проектираме набљудуваните неуниформности во иднината.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Не сакаше да придонесе дебатата за јаничарството да се шири и да се оддалечуваат од поставената цел: јасно и аргументирано да го утврдат местото на зборот јаничар во балканската меморија и да ја согледаат неговата употреба во иднина.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И ете сега со Татко требаше да се справат со вистинските и виртуелните кодоши, во историјата и во сегашноста, запрени во речниците и енциклопедиите, но излезени и од нив, од минатото, присутни во сегашноста, зачекорени дури во иднината.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И затоа јаничаризмот заврши, опстана јаничарството, со сите метаморфози и приспособувања сѐ до нашите времиња, а сигурно ќе продолжи и во иднина продолжи Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пресудно е како да нѐ префрлат во сегашното време, во иднината.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но и обајцата беа свесни дека уште многу копја, односно пера, ќе се кршат во иднина за одредување на неговото место во историјата на народите на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Овие два лингво-интелектуални Дон Кихоти, како што вели нараторот, имаат своја цел: нивната крајна цел беше со нивните можеби единствени библиотеки во кои се дополнуваа Балканот и Европа, со книгите замислени како енциклопедиско надополнување на историското и културно минато, да го спасат Балканот од внесувањето на погрешните идеи, често накалемувани за во иднина кај народите по завојувачките војни и долговечната превласт на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но игра, како игра, ќе заврши, ќе имаат доволно време да оценат со кого си имаат работа и дали ќе го викаат и во иднина.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но крајната цел им беше: како да се обезбеди за нивните потомци мирна и среќна иднина, со изговор дека нивното веќе минало и единствената смисла на животот е во спасот на децата...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во библиотеката како во постојано дежурство беа книгите за јаничарите, јаничаризмот, како една од најголемите балкански болки, со последици во иднината.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Татко и Камилски завршија со разгледот на првите десет османизми со генерално значење, првиот османизмите со навидум позитивна конотација, а вториот со негативна.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но нивната крајна цел беше со нивните можеби единствени библиотеки во кои се дополнуваа Балканот и Европа, со книги замислени како енциклопедиско надополнување на историското и културно минато, да го спасат Балканот од внесување погрешни идеи, често накалемувани во иднината и народите по завојувачките војни и долговечната превласт на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Јас те разминувам за да те најдам ... како добрина во добрина како светлината во ноќта за да трае во иднината на бескрајот....
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
И сега татко ми сака - од една страна поради бизнисо и опстаноко – да ја мажи Томето со него, од друга страна, ми се чини дека не сака да ја става фамилијата во ризик да биде изложена на евентуални пониживања од страна на гркот, во иднина, со сево ова шо се случува Грција.“ „А Томаица?“ праша Петар тивко.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Кога двајца ќе решат да создадат семејство треба да се познаваат, да има веќе љубов меѓу нив бидејќи таа љубов ќе им дава сила да ги истраат сите искушенија во иднината. Сѐ друго е осудено на пропаст!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Од постмодернистичка перспектива, на сите тие свесни и несвесни форми на продукција и однесување во иднина им е потребен редизајн.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
6. На крајот, денес и во иднина, никако не треба да го допуштиме исклучиво она што може да се анализира и да биде посредувано.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И откако водачите на масата ќе ѝ го вратат „достоинството на народ”, откако ќе го разбудат национализмот, во иднина спрема секој ненационалистички исказ на тој народ се однесуваат како да е закана за самата „судбинска линија” којашто тие ја намениле за народот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Што тој би можел да ни каже за променетото сфаќање на сегашноста и за патот во иднината? I ПОСТМОДЕРНА - ПРЕГЛЕД Жан Франсоа Лиотар, најпознатиот теоретичар на Постмодерната, еднаш рече дека Постмодерната помалку е епоха, а повеќе „расположение; но најмногу е состојба на духот”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Токму со тој значаен плуралитет - на интернационално, општествено, индивидуално ниво - мораат да се здружат денешниот начин на обликување и дизајнот во иднината.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Често немоќта да се најде излез во иднината го засилува инстинктот во човека, да се брани со криковите на своето дамнешно, митско или архаично минато.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ние сме мртви. Нашиот единствен вистински живот е во иднината.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мислите и дејствијата кои, еднаш откриени, значат сигурна смрт, формално не се забранети, а бесконечните чистки, апсења, измачувања, затворања и испарувања не се вршат како казна за престапи што навистина биле направени, туку за да се збришат поединците кои би можеле да направат некој престап во иднина.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Нешто стравотно, што чекаше во иднината да се случи, беше на некој начин прескокнато и не се случи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но во иднина нема да има ни сопрузи, ни пријатели.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имињата постоеја скриени во иднината непозната за сите.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Пред 26 години, весели, распеани среќни, полни со планови за во иднина, едно дете веќе на пат…, а сега 26 години подоцна…, готово…, никогаш нема да си честитаме, лани ни беше последната годишнина… Не мислев тогаш така…
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Едно претпладне поминав многу лошо. Платив за паркинг, час и половина вртев кругови на паркингот околу болницата и не можев да најдам слободно место за паркирање, плачев од нервоза, ти ме чекаш таму, а јас час и половина не можам да најдам каде да се паркирам, па си ветив дека наутро кога е гужва, во иднина, ќе доаѓам со такси, а навечер со автомобил.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Тој ги погледна, констатира дека е направено сѐ што требало да се направи, те прегледа и ти даде некои совети за во иднина.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Тоа ја отвори можноста, во иднина, таа може да се изрече и паралелно со дадениот отказ (чл. 2, ЗИДЗРО/дек.08); •  исто така, беше воведена и можноста работодавецот, наместо да го „избрка“ работникот поради деловни причини, да му понуди склучување на променет договор за вработување – се разбира, доколку постои таква можност – при што, логично, овој нов договор би бил понеповолен за работникот!?
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Зашто Рацин е тој што нѐ учеше и сѐ уште нѐ учи како се боледува и тагува, како се мечтае и копнее и како се верува и надева во иднината на човекот и во убавината, волшепството и во моќта на зборот.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Очигледно ја сфаќа моќта на електронските информации, коишто го определуваат светот на иднината. u Што точно ќе сторите да стигнете во иднината?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во една од неговите информации и да се направат книги личноста во иднината каква подостапни на поединецот, а што тој си ја замислува, е запрашана не на мегапретпријатијата, на од која земја доаѓа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
На секој начин би сакал Gates и Sculley и сите тие луѓе да станат подобри во својата работа, и да почнат да соработуваат со Јапонците за таков вид софтвер што ќе нѐ одведе во иднината.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
А сега, дали ми е дозволено да се движам напред, во иднината? ñТоа е поинаков билет, но можам и тоа да ти го исполнам.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ЏЕРОН ЛАНИЕ „Во иднината ја гледам виртуалната стварност како медиј, кадешто луѓето прават цели светови, не само предмети, создаваат соништа и ги делат - остварување на јунговскиот сон.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Следен степен на виртуалната реалност ќе бидат Home Reality Engines, машини што се според денешните стандарди сѐ уште извонредно моќни, а во иднината ќе бидат само просечни компјутери.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Колку далеку сакаш да одиш во иднината?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Очекувам дека во тој простор уметниците треба повеќе да работат во иднина. ñМожеме ли овој нов стил да го наречеме “интерактивна музика”?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ако е информацијата природна суровина како водата, како ќе задржите контрола, како во иднина ќе остварувате профит?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сакам да сум во иднината за да го видам овој сензибилитет што го открив во Африканската култура, да го видам ослободен од катастрофалната ситуација во која се наоѓа Африка во моментов.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Денес имаме во секоја зграда четири, шест телефони, или дури дваесет и повеќе... и во иднината на подеднаков начин, секаде каде што ќе бидеш, ќе постојат мали отвори и низ нив ќе влезеш внатре. u И тоа те поврзува со банката на податоци?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И ако само малку погледнете во иднината, можете да замислите илјадници луѓе што почнуваат да емитираат ТВ програма од сопствените компјутери.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Не ли е поверојатно дека во иднината ќе се обидуваме да ги победиме Јапонците со нивното сопствено оружје?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Очекувам музиката, туку системи со кои луѓето дека во тој простор ќе можат да ги обликуваат своите уметниците треба повеќе слушателски искуства како што самите да работат во иднина. 138 Margina #17-18 [1995] | okno.mk сакаат.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Оценките се дека ние, во Европа, го имаме најголемиот извор на бистра, питка вода, која, во иднина, сѐ помалку ќе ја има во светот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Игоровата мисла ја плодеше и научната имагинација на неговиот верен ученик Цветан Горски, кој беше внесен како никогаш во иднината на езерската јагула.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Се бореа знаците на хартијата што ја подјадуваше времето, како последни сигнали на исчезнатиот живот, со последната порака да се влеат во иднината на потомците.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
На неа е телефонот на фирмата која ги замрзнува мртвите тела за да бидат во можност, теориски, еднаш во иднината пак да се вратат во животот. Маргина 34 115
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Исто како што од секого се очекува да „чита и пишува” во фабричкото општество, во иднина од секого ќе се очекува да „прима и графицира”.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
"Ќе ги имам на ум забелешките, реков, и во иднина ќе се трудам да ги избегнувам ваквите и слични недоразбирања.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Ако ја прифатиме постапката на нашава колешка, во иднина, охрабрена од денешнава подршка, да ли нема да се случи таа да се обиде да наѕирне и во другите уште поинтимни катчиња на нашите потреби.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Ќе видиш какви заклучоци ќе извлечат умните и праведните, подоца, во иднината, кога ќе можат со студени глави да ги оценуваат вашите неконтролирано истурени зборови со кои сега толку се гордеете.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Податоците што овојпат ги соопштува иако се труди да не ги прикаже како крајно сериозна појава, во иднина, додаде тој, а можеби и во некој близок ден, ќе претставуваат основа за многу посериозни приоди кон проблемите и опасностите што ги носи со себе сѐ уште не расветлената појава што во моите проучувања ја именував како наезда на сенките, истакна професорот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во иднина светла, во иднина нова, татковино наша и родино клета, штом овдека златни ќе зазвучат слова, во чудесни ружи ќе расцутиш сета.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)
Единките ќе умрат, како и секогаш, но нашата историја ќе стаса толку далеку колку што воопшто ќе ни затреба да се загледаме во иднината, и со сознанијата од нашето постоење од сите времиња што допрва ќе дојдат, ние ќе ја сознаеме вредноста и оттаму и одговорот по кој отсекогаш сме трагале.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
За што станува збор и какво е твоето учество во тоа?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
На ова можам да гледам само позитивно, како на добра лекција за во иднина. M Драга Нора, слушнав за еден твој нов проект што е поврзан со децата-бегалци од БиХ.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Галбрајт заклучува дека во иднина луѓето кои малку нешта можат да направат со својата слобода ќе бидат систематски уривани.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Денес сиромашните - културно, според социјалното одреду­вање и по самоодредувањето - се „лоши потрошувачи” повеќе отколку „експлоа­тирани произведувачи”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ќе си поиграат поединците со ваквата дарба извесно време, а потоа наеднаш изненадени и самите ќе откријат дека дарбата ги напуштила, а некој, на кого дотогаш воопшто не му обраќале внимание наеднаш ќе се јави и бесрамно ќе објави оти токму тој е единствениот кој е надарен со поглед во иднината, и сите поранешни јунаци, избезумени, ќе слушнат дека тој, новиот, всушност ним им заповеда и дека бара од нив часкум да се свртат назад.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Гудалото нежно ми се лизга ту во минатото ту во иднината и ме потсетува дека некој нашинец најпосле треба да му ги истегне ушите на времето пред да ни се исушат сите ритки и пред да престанат да ни врзуваат стебленцата веќе онемени од носталгија.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Гудалото упорно ми се лизга ту во минатото ту во иднината.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Тој го имаше предвид начинот на кој делата беа инсталирани; тој целосно ги објаснуваше своите идеи во овој однос, опишувајќи ја нивната позиција и меѓусебен однос, како тие треба да бидат сместени, и како да бидат изложени во иднина.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“Јас сѐ уште не сум роден” поради тоа што моментот во кој падна одлу­ката за мојот утврдлив идентитет ми беше скриен.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ова покажува колку Бојс беше чувствителен за исходот на уметноста и на скулптурата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За мене беше неопходно да се оста­ви простор за трансформирање на внатрешната енергија, и така јас морав да создадам однос помеѓу телото и искуството на набљудувачот како оној помеѓу масата на материјалот на скулптурата и празнината.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Имено, така означениот настан ми се открива дури во иднината: „Јас (сѐ уште) (не) сум роден“, но во идно време, во форма на некое минато на коешто никогаш не сум присуствувал и кое од тие причини секогаш остану­ва ветено - и затоа секогаш повеќекратно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мислев дека на среќата ѝ нема крај и замислував колку почесни докторски титули го чекаат во иднина.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
113 преку тоа да постигнат ни помалку ни повеќе туку еден поинаков начин на размислување и делување: „Доколку човек се соочи со нови содржини во рамките на старите форми на презентација, и доколку постои можност тој да ги разбере, може да се претпостави дека во иднина тој ќе почне да се сомнева во исклучивоста на еднонасочните информации.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
„The Casual Passer-By I Met at 3.01 pm, Philadelphia, April 9, 2007.“ Slought Foundation Online Content. [11 October 2007; Accessed 15 May 2008]. < http:// slought.org/content/11365/ >.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Свекрва ми првпат ме погледна како да постојам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
А може ли да ми покажете како се прави за да можам во иднина сама да готвам?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Можеби некогаш во иднина ќе се открие.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Наивно поверував во еден период кон крајот на 70-тите години од минатиот век, дека се подобруваат албанско-југословенските односи и дека во иднина нема да биде како порано.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Апокалиптична визија со циклично време, атоми скривници во иднина и лудници во минато.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во своите анализи тие дошле до заклучокот дека "идејата за независна Македонија е застарена.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Сметале дека може да има отстапување од тоа, но само во случај "ако власта во Србија во иднина помине во рацете на поненационалистички елементи".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
За Албанија сметале дека би можеле да ја изостават „поддршката на комунистичкото движење“, но повторно истакнувале дека е тоа „единствениот елемент на отпорот којшто им предизвикува проблеми на Германците во Албанија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во однос на оваа цел, на британските експерти им било сосема јасно дека отфрлањето на британската поддршка на Тито „сега или во иднина е надвор од дискусија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
По шест месеци, тие кои го казнија, убедени дека е превоспитан, го вратија во единицата во која се најдоа и други како него – со вперен поглед во иднината и со главите полни со правди што одвај ги разбираа, ама воодушевено и во доверба ги проповедаа...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Маргина и во иднина ќе настојува да обрнува внимание на некои ретки понеобични нешта во нашиот медиски простор, и плус ќе настојува прво да се воспостави соработка меѓу тие пар слабички и по многу нешта инфериорни „независни“ медији, а потоа таа соработка да се одвива во насока на многу поголем префесионализам, на многу поголема одговорност за изречените нешта.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Уште повеќе, за да завладее тишина, во некоја рака и времето би требало да стане хоризонтално, да го нема неговиот одек во иднината, тоа да биде само таложење на геолошките слоеви и од него да избива уште само некаков фосилен шепот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Пари нема, а и кога ќе се испросат (што додатно ве отсликува како бедник) и кога ќе го направите тој фамозен културен производ (лош, лош, лош) немате кому да му го потставите, бидејќи ниту некогаш постоела некоја попромислена политика на создавање како на релевантна културна критична маса така и на најобичен културен пазар, ниту сега постои, ниту некој прави сериозни обиди барем во иднина македонецот да се искачи барем за две-три скалила на европските листи на консумирање култура, каде што сме, заедно со Албанија, апсолутно заковани на дното.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Само таа можеше да ја извлече големата верска енергија на народот и да ја насочи кон изградбата на комунизмот, како ново и единствено верување во иднината.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Животот во иднината ќе биде токму како во овие музеи, можеби и поубав...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Колку повеќе се страда во сегашноста, толку ќе се ужива во иднина.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се заколнувам дека секогаш сум верувал, верувам сега и со Божја милост и во иднина ќе верувам во сѐ што светата католичка, апостолска и римска Црква го има за вистинито, за што моли и што учи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
ТИМОТИ ЛИРИ На 31 мај годинава почина една од најхаризматичните личности на модерното доба, единствениот човек во 20-иот век кој успеа да стане поп-икона за неколку генерации (дедовци-баби, татковци-мајки, синови-ќерки), име коешто во иднина веројатно ќе биде синоним за нашето време (крај на векот) - ТИМОТИ ЛИРИ. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 25
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Затоа, со желба да го избришам од мислите на вашите еминенции и на секој верен христијанин ова моќно сомневање што беше со право изречено кон мене, со искрено срце и со вистинска вера ги отповикувам и ги негирам споменатите заблуди и кривоверства и воопшто сите заблуди и кривоверства и дејства спротивни на светата Црква; се заколнувам дека нема во иднина никогаш да речам или да тврдам усно или писмено нешто што би можело да фрли врз мене слично сомневање, и доколку ми се случи да сретнам кривоверец или некојшто се смета за таков, ќе ја известам светата инквизиција, инквизиторот или прелатот во местото каде што живеам.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
ХЕНРИ okno.mk | Margina #32-33 [1996] 96 Андреј Илц НЕСПОКОЈСТВОТО ВО ПОПУЛАРНАТА КУЛТУРА “Free your mind and the rest will follow. Be colour blind don't be so shallow.” (En Vogue) “Нема да тврдам дека мора оној што ги почитува Hueu Lewis и Phill Collins, безусловно да стане масовен убиец, но сигурно има за тоа добри предиспозиции.” (Американскиот писател Bret Easton Ellis за Patrick Bateman, јунакот на неговиот роман Американски психо) Овој напис бара воведно појаснување.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во Маргина веќе во два наврати го претставивме Лири (бр. 17-18 и 21), а овојпат се решивме за едно покомплексно претставување на текстовите на Тимоти Лири.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Процесот на Галилеј, Рим, 1633, документи што ги собрал Giorgio de Santillana Margina #32-33 [1996] | okno.mk 87
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
(...) По читањето на осудата на Галилеј му бил приложен образецот на отповикувачката изјава. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 86
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Те осудуваме на официјален затвор на овој инквизициски суд, нашиот расудувач, како благословено покајување пак ти наредуваме да ги изрекуваш во наредните три години еднаш неделно сите седум покајнички псалми и си го придржуваме правото делумно или во целина да ги промениме, дополниме или отповикаме изречените казни и покајувања.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
ДОМИНАНТЕН КУЛТ
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
ЗАКЛУЧОК Во миговите кога општествените граници се мошне реални и кога различните расистички демагози се загрижени да не ги пречекорат разни неповикани раселени и економски затирани индивидуи, се чини популарната култура со своето имагинарно пречекорување на границите како некаква лажна компензација, утеха.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Најверојатно можеме да очекуваме дека во иднина критиката на популарната култура ќе се обиде да ги надмине двете крајности и ќе ги спои политичката економија со анализата на текстот на публиката. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 108
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
LXXIV. Припадниците на споменатата вера во иднина нема да можат да бидат дополнително обременети со ниедна обична или посебна задача повеќе од католиците, и тоа во склад со својот имот и способности. (...) Објавено во Нант, во месец април во милосното лето илјада петстотини деведесет и осмо на нашето владеење.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Можеби можеме тоа да го замериме. Но, мораме да си бидеме на чисто дека популарната култура не убива и не спасува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
XXVII. За што повеќе да ги приближиме желбите на нашите поданици, што е наша намера, и во иднина да ги отстраниме сите жалби, изјавуваме дека, без оглед на спротивните заклетви, сите што ја исповедуваат или ќе ја исповедуваат верата што се прогласува за реформирана, се способни да го задржат својот сталеж и чести и да вршат секакви јавни, кралски, благороднички или градски задолженија во нашето кралство, нам покорните земји, територии и феуди, и мораат да бидат на тие места примени и нашите високи судови и други судии ќе примаат податоци и факти за животот, обичаите, верата, чесните начини на комуницирање на сите оние што ја исповедувале или ја исповедуваат како едната така и другата вера, без од нив да се бара друга заклетва освен онаа дека при вршењето на своите обврски добро и верно ќе му служат на кралот и ќе ги почитуваат наредбите, како што од секогаш важело. (...) Margina #32-33 [1996] | okno.mk 95
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Инаку, за твојата голема грешка, погубна заблуда и прекршок да не остане сосема неказнета, за во иднина да бидеш повоздржан и за да им бидеш опомена на другите да се воздржат од слични престапи, разгласуваме дека со јавна одлука книгата Дијалози од Галилео Галилеј се забранува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се израдував кога уредникот ми предложи размислување за популарната култура и толеранцијата, бидејќи се работи за прашање што веќе долго време ме вознемирува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но - откако светата инквизиција ме запозна со наредбата да не верувам веќе во погрешното мислење дека Сонцето е центар на светот и дека мирува и дека Земјата не е центар на светот и дека се движи, и ми забрани да го застапувам, бранам или учам било усно или писмено ова погрешно учење; откако бев запознат дека споменатото учење е спротивно на Светото писмо; дека напишав и испечатив книга во којашто го објаснувам ова осудено учење и го втемелувам мошне убедливо, без да дадам дефинитивно решение - за тоа бев мошне осомничен за кривоверство, значи за тоа дека сум верувал дека Сонцето е центар на светот и дека мирува и дека Земјата не е центар на светот и дека се движи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А поговорките, ако убаво се вслушуваме во нив, освен тоа што ни ги пренесуваат искуствата од минатите генерации и времиња, нè упатуваат и кон тоа како да се однесуваме во иднината.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Очите му беа сини, длабоки и продорни, а погледот му стасуваше илјадници, милиони години во минатото и исто толку во иднината.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Меѓутоа, излезе дека одбрав погрешен човек за таа работа, а во иднина почесто ќе ми се случува таков вид рапсодија во која тие што те сакаат не ги сакаш и обратно.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тие сепак се држеа на своето дека тоа што во моментот го правам е вредна жртва за во иднина.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Не, тоа не ќе биде обично разделување и една младост попусто измината, разделбата ќе прилега на цврсто прегрнување на некој превој непознат далеку во иднината.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
А кога во ноќта како пред огледало минатото се слее во иднината беспоштедно ме прогонат во мракот двете будни очи на вистината.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)