во (предл.) - интервју (имн.)

„Откако ја создадов аптекарската мрежа ширум татковината, народот полесно дише,“ беше неговиот рефрен во интервјуата што тој често ги даваше за најтиражните весници во земјата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
1 Илустрациите во интервјуто се цртежи и фотографии од инсталациите/скулптурите на Ибрахим Беди 84 Margina #22 [1995] | okno.mk okno.mk | Margina #22 [1995] 85 слики: Christen Karlstad 86 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тој во интервјуто дадено за дневен весник по прашањето на новинарот колку црквата може или колку има удел во подигнувањето на нивото на моралот, пројавува сомнеж во моќта на црквата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Така некако, во интервјуто во весникот „Политика“ се изјасни авторот на „Маратонците го трчаат почесниот круг“, „Кој тоа таму пее“, „Радован Трети“, „Свети Ѓорѓи ја убива ламјата“, српскиот драматург, Душко Коваќевиќ.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Наидов на неа во интервјуто на Душко Коваќевиќ направено по повод неговиот прием во САНУ.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во интервјуто вели дека тој и неговата генерација на театарџии со став, бегале од театрите со кои управува државата затоа што тие биле инкубатори на посредни творци, всушност „културњаци“ кои се во заложништво на државата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
На крајот, кога завршила претставата, раскажува актерот во интервјуто, кога светлата блеснале во салата, кога се откриле сите лица на публиката, забележал и останал вџашен оти очите биле сопственост на- куче.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Имав килограми 136. ами како...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Впрочем, во интервјуто за магазинот „Вчера“ посочениот писател ќе изјави за љубените си ант-упатства: Ги „режирам“ како кусометражни аматерски филмови, без кастинг и пробни снимања, со една камера и со брза монтажа.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Уредникот на The New York Times неодамна во интервјуто за Le Nouvel Observateur рече нешто со што навистина се согласувам: телевизијата е медиј на кризата, што значи дека телевизијата е медиј на несреќата.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Решението на тој проблем, истакнал во интервјуто Смодлака, е „да ѝ се даде на Македонија целосна автономија во федералната држава, со што би се ставил крај на југословенско-бугарскиот раздор“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Меѓутоа, за делот на Македонија во рамките на Грција, Јосип Смодлака во интервјуто изнел оцени кои можеби претставувале бреме од неговата политичка активност пред војната, не можејќи да го сфати духот на она што се случувало во делот на Македонија под Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Според него, "Грчка Македонија, природно, ѝ припаѓа на Грција и е дел од Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Англискиот драмски писател Нил Бартлет, во интервју од почетокот на 1990-тите, приближно во времето кога Кушнер го привршуваше Ангели во Америка, опишува сличен миг во една друга драма што исто така се занимава со неизлечлива болест.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Триесет години подоцна кај него сè уште посто­еше истата Margina #21 [1995] | okno.mk 109 преокупација добро видлива во интервјуто со француската критичарка Дора Валие (Dora Vallier) во кое вели: „Колку повеќе стареам и го совладувам медиумот, толку повеќе им се навраќам на најраните искуства.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сметам дека на крајот од животот потполно ќе ја повратам моќта на детството.”
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
На речиси комичен начин во интервјуто тоа го кажува и самиот Висковиќ потсетувајќи нè на познатиот факт дека Ласиќ мошне често ја пројоцира сопствената личност во опусот на Крлежа, односно конкретно: “Крлежа требал да го направи она што тој (Ласиќ) би го направил да бил во неговата кожа”.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)