Беше пладне, летна жега, а јас седев во ладната соба на столот, свиткан во колената и со поднаведната глава, како пред судии и поротници.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Го гледав како ја поткрева ногата и ја потсвиткува во коленото, готов да го издолжи чекорот натаму по патот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
При толку висококвалификувани бајачи, недостасува само уште Асан, троа замижан. Ококорен и тој не се мами.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Одеше што одеше, нозете му окапаа на Исус Христос, рскавицата му се сотре во колената дури од првата влезе во својата втора Пиета.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Ти велев јас, утре ќе дојде снегот, го чувствувам во носот, во колената, а ти - не, рано е.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А кога станавме да си одиме, фатени во колената, сонцето се спушташе од Пелистер кон Преспа, затворајќи ни го патот за назад, спуштајќи ни ја ноќта за отстапница.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
И, чудно, ама сега, кога веќе немав пречка пред мене, кога се најдов во тоа диванчето, кога требаше да се качам по скалите, одеднаш овие нозете мои како да ми се пресекоа во колената.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
И угодно ѝ беше тврдењето такво на власта, оти устите на ласкавците милозвучни, а ушите на власта милочујни се секогаш, но нишан никаков за тоа дека тоа е точно немаше, ами напротив: сѐ послаби во умот стануваа поколенијата царски, сѐ послабоумни наследници се раѓаа и родот се расипуваше, од колено во колено.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нешто ме пресече во колената: можно ли е, си мислев, можно ли е онаа глупава Луција да му раскажала сѐ?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Потоа продолживме да чекориме. Накривнував.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Чувствував болка во коленото. Си ја истресов правта од облеката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Седев во собата и се сеќавав на разговорот со брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ана и Зигмунд ме молеа да тргнам со нив по градот, но јас се жалев на болката во коленото. Навистина поткривнував.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Венеција тоне, Холандија се лизга, глечерите се топат. чешмата капе. во лакримариумот на седумнаесетгодишната принцеза има солзи стари 23 века. во твојот тие се од пред два дена. El mundo es un panuelo - светот е марамче. влажна и мрсулава Палома. како жеден Бушман бараш вода во секое дупче, под мишки, меѓу нозе, длабоко во нечие грло. ги тераш да те гушкаат, лижат и влажно да те бакнуваат. ритмичните движења го лулаат твојот чамец. откако ќе свршиш лебдиш, бура во чаша вода. спиралите ти се омилена форма, имаш вода во колено и две-три капки во очи. наспроти популарното убедување, крвта сепак е девеесет посто вода. замислуваш самоубиство, во Охридско езеро, како Вулф или Мартин Идн. гледаш додека нуркаш. постоиш дур пливаш, преташ под површината како патка. фрлаш паричка во фонтана наместо жртва, и замислуваш желба. да уживаш онака како што си уживал во плодовата вода. не пепел од пепел и прав од прав. од вода, и во вода. 19 јануари 2009, Водици
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Дека му се случило нешто на некое од децата, или дека му се случило нешто на Јосифа, или дека, или дека, а кога Јосиф со испрекасан здив изустува Некој дојде во Потковицава, по Градишки Пат, една единствена помисла, еден единствен ужас, оној од пред толку години, кога `Рслан бег и другари му ги исклале сите возрасни Акиноски, му ја згрозува душата и му ги посекува нозете во колената.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Едната нога ја испружив понапред заради стабилност, другата ми беше свиткана во коленото. На тоа место фустанот се слизнуваше надолу.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Тој ги свива нозете во колената, ги подбира кон себе, те едната нога врз коленото, те другата нога врз другото колено, додека зборува.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Мислам дека чувствуваше болки во колената додека се обидуваше да се исправи.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Не! Ќе трае и во моето и во твоето колено и во колената на колената наши се додека ќе бидеме вакви, без дома, или, како што се вели на митинзи и свечености – без татковина...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Му се прекршија нозете во колената и полека како да клечеше за молитва, падна врз Костас.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Омалаксаност во колената и болка во градниот кош.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Се стресе, забави чекор, и се чини дека целото тело и го споплавија мравки, на челото почувстува ладна пот, нозете и се прекршија во колената и со сета сила што и беше останала, полека се сврте со целото тело.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Во погледите си ги видоа бездните преплашеност и почуствуваа малаксаност во колената.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Кога почувствува во рацете дека јас нејзиното барање го исполнувам, таа тогаш, додека јас се спуштав на колена лизгајќи ѝ ги дланките преку колковите и по слабините надолу, го отпаша коланот од бањарката, се разголе откривајќи се пред мене без гаќи, со своето тело како целото излеано од млеко, ми допушти да ја изгледам па ми ја стави дланката од својата десна рака на темето и додека ги подвиткуваше нозете во колената и ги подрасчекоруваше, ми ја стегна главата, просто ми се навре на лицето...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Сакаше прво да му помине малаксаноста што му го обзеде целото тело и правеше да чувствува слабост во колената.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Пелагија клечи пред Перса со нурнати очи во колената.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Овде, во колената ми се сечат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дали од проветрениот воздух или од долгото седење, свиткани во колената.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)