Бело, бело, бело, снегулки се гонат, во пердуви бели просторите тонат.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ако се случеше во сонот да се одвои од неа, ќе срипаше како попарен, исплашен да не се претвори во пердув, ветерот да не го подземе.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
На шарени низи ноќе го бесат портокалот со дневен сјај на таинствен обред искубани птици никогаш мој до крај немаме крилца, немаме песна од разбеснет ветер крици во бескрај.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Ако се случеше во сонот да се одвои од неа (земјата, заб. М.), ќе срипаше како попарен, исплашен да не се претвори во пердув, ветрот да не го подземе.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ветрот нѐ растура нас; во пердуви летам за да те сретнам на мојот изгубен пат.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сами во преслечен рај. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 129
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)