во (предл.) - прашање (имн.)

Велат генетиката е во прашање!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Врежување, прободување, саморанување и исцрпување на телото во секаква форма го прават основниот репертоар на постапки со коишто овој модерен примитивец од Лос Ангелос се служи во своите театарски остварувања.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Краста (Го ексира пиењето): Јас не се шегувам кога се во прашање моите пријатели.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Низ моите перформанси, сакам да се осврнам на статусот на телото во општеството денес и во идните генерации, затоа што мораме да се подготвиме за генетскиот инженеринг.“
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Поминаа три месеци откако нејзиниот маж воопшто не мисли да го пречекори прагот на својата куќа и да излезе надвор.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Додека уметниците концептуалисти од седумдесеттите прашањето за улогата на телото радикално го доведуваа во прашање со постапки како што се ползење по скршено стакло долж главната авенија на Вашингтон - станува збор за хепенингот на речиси голиот Крис Бардон, или пак неговото прострелување на раката со огнено оружје во една галерија, модерните примитивци најнапред практикуваат обредни техники од ритуалите на тн. примитивни, со политика и религија неидеологизирани општества и култури.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета (Кон Дики): Каква коса има овој пешко, Дики!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Орлан инсистира на тоа дека е феминистка; нејзината уметност, вели, „ги доведува во прашање стандардите за убавина усвоени од општеството... користејќи ја пластичната хирургија за цели спротивни од вообичаените“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Немилиот настан, кој спротивно на законот никаде официјално не беше евидентиран, ниту пријавен од страна на работодавачот, се случи кога, и покрај очигледниот дефект на машината и потребата од негово отстранување (отпушување на цревото за нанесување малтер) – а за да не се губи еден ден како би се отстранил дефектот на професионален и безбеден начин, сопственикот на фирмата нареди веднаш да се отстрани дефектот и да се продолжи со работа „на негова одговорност“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, како што одминуваше времето и овие бонови прекратија.2 Поради отворената можност за приватизација на оваа јавна радиодифузна единица од страна на еден, во тоа време, моќен локален бизнисмен – вработените, преку нивниот синдикат, започнуваат преговори за трансформација на радиото од јавно во приватно.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, овие обиди завршуваат безуспешно – по што кризата на ова претпријатие се продлабочува, а со тоа и агонијата на тамошните вработени чијашто егзистенција, нивна и на членовите на нивните потесни семејства кои ги издржуваат, е доведена во прашање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, сепак, важно е да се истакне дека, настрана од сѐ, судската пракса не потфрли во конкретниов случај – барем кога беше во прашање правната заштита на работничките права.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Напротив, од примерот на Ѓорѓиевски јасно може да се заклучи дека примарниот мотив на секој инвеститор е профитот, а не работничките права.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А ова особено кога е во прашање нивното здравје и безбедноста при работа. 1.  Интервјуто го водеше Александар Ковачевски, на 7.III.2011, во општина од југозападниот дел на Р. Македонија.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Лошото искуство кое го има претрпено го одвраќа и од активирање во полето за заштита на работнички права, како и од самото учество во облици на протест и поддршка на работниците. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, кога таа одговорност подоцна се доведе во прашање, истиот тој се обиде да ја одрече и да ја префрли вината на работниците, а дополнително дури и доведе лажни сведоци пред судот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Примерот на Ф.И. е посебно вреден за одбележување затоа што тој јасно покажува дека одлучноста и храброста на работниците да истапат пред загрозувањето и кршењето на одредено работ- ничко право од страна на работодавачот е можеби најбитниот чекор кој понатаму би водел кон позитивна разрешница на ра- ботниот спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Второ, разочарува односот на државата кога е во прашање сво- еволието на некои газди, а во случајов таа незаинтересираност е уште поапсурдна и понесфатлива, имајќи предвид дека државата поседува 46% од акциите на Шеќерана.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Разочаран од самиот судски систем, а и од целокупниот институционален систем воспоставен во државата, тој не ја гледа добивката од сето ова и вели дека во иднина, доколку би имал повторно прекршување на неговите работнички права, тој воопшто не би 239 покренал судски спор!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
И татковиот пријател Чанга, кога разбра за името на нашата коза, мигум остана зачуден, но никогаш не ја доведуваше во прашање татковата чесност, што и да слушнеше за него.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Социјализмот беше во прашање! Иднината на комунизмот!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Мораше сѐ да се испланира! Во прашање беа придобивките на револуцијата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
За него, во прашање беше една возвишена идеја, тешко остварлива во животот, идеја што лесно можат да ја пригрнат сиромасите, неуките.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Шефот, бесен, сам продолжи да прашува, без да гледа во прашањата, зашто сигурно не беше воопшто писмен.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Поради некои негови заслуги – рогови што никој од присутните не ги знае, но со тоа што му доделува ваков трофеј се знае дека е во прашање голема подлост.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Државни одреди за опустошување чија ефикасност ништо не може да ја доведе во прашање.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
А ти, значи, што доби? Го искина животот покрај човек нечувствителен кога си ти во прашање, ете, паметам, една вечер, иако сите бевме поднапиени, се вомјазивме кога наеднаш тој стана и рече: Абе, што сторив, требаше уште во дванаесет да ја земам жената од абортус...
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Вангел е сунизок, сув и сив. Точен е во зборот кога е во прашање работата и поглед има точен во одмерувањето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Овие настани ме потсетуваа на други такви, помали, во животот, кога сум гледал дека луѓето се далеку еден од друг, како од брег на брег, не се разбираат дури и кога се во прашање навидум ситни нешта.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Има нешто жестоко кога се во прашање бунарите: не можеш да ја видиш опачината.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И, ете, и кога можеби не се во прашање највисоки побуди, можно е да се создадат големи дела, во случајот целиот свет, сосе нас луѓето, од трошка кал и едно ухнување здив.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Можеби таа резерва беше поизразена кога бев јас во прашање, иако, и спрема мене, сега, откога почнаа нападите и интригите од страна на селаните, се држеше послободно и, на некој начин, подрско.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Подоцна, меѓутоа, видов, дека тие истите, кои меѓусебе очите би си ги извадиле и, многупати, и си ги вадеа, кога бев јас во прашање, беа истомисленици.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Поправо, сега веќе кај работниците не е во прашање нестрпливост, колку амбиција - сакаат да имаат успех, никој не сака јалов крај.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Затоа што беше пречувствителен кога беа во прашање такви нешта, а и воопшто, беше повредлив.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Не знам, реков, чиј интерес е во прашање, но секако повисоки се интересите на Маказар, отколку на еден рибник.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дали беше во прашање возбудата од првиот ден, големата збрканост, стресот, што би се рекло, следните два дена ги одлежав в кревет, во мала треска.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Му беше убаво на душата да каже сѐ, а да биде божем другите се во прашање, а не тој.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Да кажам.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Не, кога е таа во прашање.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Па, си реков, штом е Ласа во прашање ќе му се обратам!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Знам само дека беше во прашање некое детенце кое не ја слушало мајка му...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Беше многу одлучна кога бевме ние во прашање. Ништо не ја колебаше нашата мајка!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Освен несаканите движења на протагонистите (на пр. трепкањето) и пречките (оштетување и осветлување на делови од филмот, нечистотии на камерата итн) сè е потполно статично, Ворхоловиот екстремен минимализам се манифестира не само кога е во прашање неанималниот субјект (Empire) или прота­го­нистот несвесен за себе (Sleep), туку и во филмовите со живи луѓе кинестезијата е сведена на минимум.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
(„1969. почнавме да ги монтираме филмовите. Но, дури и кога се во прашање нашите филмови, јас најмногу ги сакам остатоците. Исфрлените кадри се прекрасни. Скрупулозно ги чувам“).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во филмот Mario banana (1964) пак, кој исто така му припаѓа на тој ран период, Марио Монтез, впечатливо нашминкан, сензуално јаде банана алудирајќи на фелацио; ова е уште една верзија на Eat, со додавање на сексуална конотација.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Како и во поглед на сижето овие ставови се најекстремно манифестирани во него­вата „вистинска” фаза.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Слично е и со The thirteen most beatiful boys и Fifty fantastic and fifty personalities, па и со некои доцни дела (Девојките од челзи, на пр.).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
На ова се надоврзува и неговиот пристап кон монтажата: педантно чување на неуспешни, безвредни сегменти од филмот, од една страна како сочувување на автентичноста (кај Ворхол нема лоши кадри или лоши актери: „Обичните луѓе се феноменални... снимајќи ги, не можете да направите лош филм“), и од друга, како мета на специфичниот фалш
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Меѓутоа, дури и кога се во прашање потенцијално шокантни, сензационални сижеа, Ворхол со разни постапки создава и одржува монотонија, најчесто со репетиција („Кога постојано одново гледате грозна слика, таа навистина нема никаков ефект“); потоа со дистанцирано, ладно бележење; со држење на средиштето на настанот вон објективот на камерата, т.е. со еден кастриран сензационализам (Blow job).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Инсистирање­то за вистинско време не е толку воочливо кога се применува на субјект или сиже кое е доволно атрактивно само по себе да го одржува вниманието (документарно интересен настан), но кај Ворхол тоа е склопено со некои толку монотони, репетитивни сижеа (односно објекти, дејства) кога се во прашање концептуалните дела, што уште повеќе ја продлабочуваат нивната монотонија.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тие во иста мера се невозможни, бидејќи она што е доведено во прашање е самото место на субјектот.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Ангажманот за јавните интереси, за повредените права и потиснати вистини; критички рефлексивната дистанца во однос на сопствениот идентитет, културното наследство и општествените институции; емфатичната вера во јавноста сензибилизирана за рационална аргументација; перформативното произведување на таа јавност низ актот на јавна употреба на сопствениот ум; принципиелното поттикнување на културата на разлики; отвореноста кон феномените на масовната култура, како и постојаното доведување во прашање на сопствената елитна позиција; одговорноста за демократскиот развој на општеството во целина ... тие и ним блиските особини не се наследуваат по никаква законитост од она што се нарекува хрватска културна и политичка традиција.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
А модерниот интелектуалец, тој и онака се раѓа дури тогаш кога се ослободува од „функциите“ и кога идеолошката конструкција на „народот и неговата историја“ конкретно ја доведува во прашање.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
А после; ако е во прашање талент, нека се бара пак себеси.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Да беше во прашање голем човек, немаше ова ништо да значи, го испитал и самиот на себе.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Во секој случај, Маргина ќе ја има, во прашање се само обемот, квалитетот на печатот, колор-кориците...
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во правните држави не се спорни стекнатите и утврдени права, туку сето она што во сегашниов момент претставува проблем и поради што она што е постигнато секогаш ⥊ е изложено на опасноста да биде доведено во прашање.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тоа е во „ВЕЧНАТА БЕСКОНЕЧНАТА“ и во прашањето што си го поставува „дишењето низ окарината“, „лулеењето на тишината“ „разговара со планината“ и погоре од сѐ и над сѐ е Тој Кој, таа вечна загатка на виорот „погоре од Манастирот?“ погоре од земјите совршенства.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
А во овој случај во прашање беше едно царско село од кое царот секоја година прибираше барем по илјада вакви златници, та Арслан не сакаше тој да биде причина да се запусти овој богат извор на приходи за царската каса за некакви си пет лири пари.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Трајко ги прибра десетте лири, и излезе, а Арслан нарача по Ибраима да го викне Јузбашијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Таму каде што некој политичар ја доведува во прашање легитимноста на парламентот затоа што тој веќе не ја изразува волјата на народот, тука смрди на прафашизам.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Преминувањето во ислам им гарантирало дека ќе ја одбегнат можноста еден ден да биде доведена во прашање нивната сопственост над недвижниот имот, како и вршењето на стопанска дејност во градот.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Беше во прашање целиот систем.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко, рефлексно, ќе му одговореше негативно, ако не беа повторно во прашање сиџилите, новата можност да трага по нив.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко продолжи: - Султаните, почитувани судии, не сакале да се уриваат темелите на правните традиции на покорените народи, со цел да не предизвикаат поголеми противречности кои би го довеле во прашање нивното владеење.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Мајка успеваше во намерата. Сигурно не беа во прашање парите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Да не беше во прашање личната интервенција на Водачот, тие веднаш ќе си ги покажеа острите партиски заби.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ова ограничување не важи кога се во прашање галаксиите во вселената.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во јуни 1949-та Жене се скара со својот издавач, што го доведе во прашање објавувањето на драмата во посебна книга.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Поточно, ако општествено научното гледање на сето постоечко во некои теориски концепции уште и ја доведувало во прашање сеуреденоста и, следствено, објаснивоста на социјалните, историски, духовни, културни итн. феномени, на природонаучните пратеници кои во научната република ги застапувале владеачките парадигми или научно-истражувачки програми - тоа речиси не им паѓаше на ум.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Што е работава? - прашува Баге грубо, налутено, надевајќи се дека е во прашање нешто женско, што лесно ги измамува нивните солзи.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
За да ја испревари во прашањето, Грдан ја извлече рака од зад грб и ѝ подаде нешто завиткано во украсна хартија.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Додека Боге и Кате, затечени во ново сознание кое пред да ги расветли ги заслепи, само се погледнуваа и молчеа, Маре се преташе во прашањата сама што си ги поставуваше како стапица: - Значи, си им бил џандар. - Ако сакаш, и така речи го.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Болката му беше во прашањето - не како и каде, туку зошто?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Така кажи. Во прашање е огромен текст, уште повеќе во монолошка форма.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Занимавајќи се со јазикот како сеопфатно конкретно фонетско единство, играта со зборови ја доведува во прашање вредноста на јазикот како апстрактна метафора.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Пијанството на јавни места се казнува па и тогаш кога се во прашање овластени простории, исто како и нарушувањето на јавниот ред и мир и возењето во пијана состојба.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Поп и џез музичарите несомнено на повеќе начини се поврзани со употребата на марихуаната верувајќи во значајните можности на оваа супстанца во подобрување на креативноста, изведувачките способности и способноста за импровизација, што е многу важно кога е во прашање џез музиката, којашто како музичка форма не е толку изведувачки ограничена во споредба со класичната музика, во која изведувачот мора стриктно да се држи до нотниот текст. 144 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Од друга страна, Виник (Winich, 1960), иако ја согледува несомнената врска помеѓу дрогата и поп или џез музиката, не е многу убедлив кога се обидува да ги доведе во прашање позитивните ефекти на марихуаната врз квалитетот на музичката интерпретација, во однос на проценката на некои други музичари.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Што се однесува до срамот - За него одамна сум свесен Но кога е во прашање творбата Не сум сигурен дека од кал сум замесен .
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
„Но секој чекор е нов збор“ ми довикна анѓелот Се насмевна и мавна со крилата: „Не заборавај, во прашање е светлината!“
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Погледнете ги само одличијата што им го красат Сонот на пофалените граѓани: Перо од крило на тропска птица; Рачка од слонова коска; Заб од вепар; опаш од сребрена лисица. (А од долапите љубоморно тропаат, Похвалниците, медалите, ордените) Кога се во прашање поразите, Никако да ги откриеме патеките што водат до нив (Или ќе се повикуваме на недоодни лавиринти?)
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Очигледно огледалото не е сигурен сведок Кога е во прашање вистината.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Тие се уверени оти на крајот на патот ќе осамне она што треба да се случи бидејќи во прашање е раѓањето на Спасителот и на надежта.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Скапоценоста е можеби умешност на мигот да ни ја открие убавината на предметот што никогаш не постоел и на времето што никогаш не се случило Како она влакно донесено од најдревниот храм во Њу Делхи Влакното на месниот Буда или на некој друг мудрец сличен нему (А можеби беше во прашање влакно на ноќна убавица што преспала на перницата на спомнатиот Буда) Умешните творци на реликвии грижливо го чувале за нашето пристигање а ние и не слутевме дека сме изиграни Дека сме жртви на играта што ја смислил профитот?
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Така е! Така е! Дали беше во прашање исправност?
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Сеедно каков пристап ќе избере и сеедно каков метод ќе примени, тешко е да се процени колку е авторот во состојба тоа успешно да го направи кога е во прашање неговото сопствено творештво, притоа да не ги изневери колку основните важечки принципи на теоретската опсервација што ја применува, толку и да ги појасни, барем, стожерните пунктови на сопственото творечко искуство.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Овој начин на регулирање на ефектот на вработените остава значителен простор за притисок врз нив и создавање на атмосфера во која тие би биле принудени да се потчинуваат на волјата на своите надредени и би била доведена во прашање професионалноста, непристрасноста и објективноста, кои пак се гарантирани со чл. 9 од овој Закон.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Во образложението на Одлуката стои дека со оспореното законско решение според кое статус на невработено лице има само лицето на кое работниот однос не му престанал по негова волја, а не и на лицето на кое работниот однос му престанал по негова волја, се доведува во прашање правото на работа и слободен избор на вработување утврдено во чл. 32 од Уставот.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Работодавачот може да одлучи да не пренесе информации или да се консултира со работниците кога врз основа на „објективни критериуми“ сериозно би се нарушило или би го довело во прашање функционирањето на работодавачот (чл. 14 од ЗИДЗРО/септ.10).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Со воведувањето на оваа обврска на директорот на училиштето, сериозно се нарушува правото на штрајк на вработените во основното и средното образование, бидејќи тоа ги одвраќа вработените да го искористат своето право на штрајк поради страв дека ќе го изгубат работното место, а исто така преку оваа одредба сериозно се доведува во прашање ефективноста на штрајкот како мерка која им стои на располагање на вработените за заштита на своите права.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
" На ова не доби никаков одговор, па му стана јасно дека пак жена му е во прашање.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
За чудо, знаев дека се во прашање познати чекори.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
А можеби и мајка ми мислела дека станува збор за скапоцености што поефтинуваат штом ќе им ги довериш дури и на најблиските?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не знам зошто, но и покрај различните патеки што ги фативме, на лединката по која чекорев осамен и издвоен, и понатаму ме следеше гласот на Ѓурчина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или во прашање беше нешто сосема друго?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Да, да...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Особено кога е во прашање животот што треба да и го посветиш ти нејзе а таа на тебе.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Добро, добро, но не е сѐ толку црно - се обидов да ги разгонам грдите мисли на Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не дека не се посомневав оти може да е во прашање и такво нешто.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не знам зошто но наеднаш Иван го почувствував многу близок.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Затоа ние сме овде. Почитувачите, пријателите“...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ако бев едно од оние суштества со кратко паметење веројатно веќе ќе сметав дека детето е од мојата крв.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира, постои и едно друго објаснување или причина за збунувачките размисли кога се во прашање привидите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Можеби се подготвува да се претстави како утешител? Исповедник?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За жал, кога е во прашање нашиот Иван, некој одредил веднаш да биде казнет - реков по мала пауза. - Веројатно со причина - додаде Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Најсериозно сметам дека луѓето никогаш не биле а и нема зошто да бидат заинтересирани за чудната желба на мајка ми да биде и понатаму осамена, како и во животот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Од друга страна, нагласив, од него ќе го очекувам и понатаму токму тоа: да ми го соопштува се она што ќе го слушне па и тогаш кога се во прашање не само нашите подредени туку и оние другине.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Го гледам син ти како расте и се си велам на кого ли личи детето“, се засмеа злочесто Огнена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За жал Општината изгоре сосе сите документи кога нападна Четвртата македонска ударна бригада.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А сепак девојчето го сожалувам иако со забите одвај ја додржувам сеуште неизречената помисла: „Другар Канчевски, верувај, тоа беше најмалку од она што требаше да ти се случи!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ги повторувам во себеси слушнатите звучни сигнали моделирани во прашање и патем заклучувам дека иследникот е голем итрец а згора на тоа умешен подметнувач на измислени или дотерани сеќавања.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Едноставно да помислиш дека е во прашање некој отсутен или поточно непристапен но само за твојот поглед.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во прашање е можеби нашата желба да си ја испробаме силината? Или нашата отпорност ја клаваме на проверка?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Многу сеќавања исчезнуваат како водите во реката. Особено кога си осамен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А тоа е најлесно кога се во прашање нашите мисли.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Оние што доаѓаа бараа да ја видат неговата одаја, и неговите шејови, а јас им велам дека во одајата има само една преслека од момчето, другите алиштенца се од мојот син Иван.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Префинет начин да се укаже дека секоја заблуда има одреден век на траење.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А можеби ја има откриено прелагата што неумешно ја прикривам?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или, можеби и не сум во прашање јас?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Јас, нив, (привидите) ги сметам за оние многубројни живи роднини на смртта.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-Најсетне и Иван самиот сфати дека згрешил. Ми рече дека непотребно избрзал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дека беше во прашање зависта сфатив кога реши да го искористи случајов и да ме замеша во разговорот и мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не, не се во прашање евентуалните пофалби.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но во прашање е големото минато и деновите на иднината кон кои брзавме благодарејќи на она наше здраво чекорење по лединката на сигурноста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност забележувам дека е наведнат над некој лист и веројатно пребира по текстот!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не, не се во прашање фантазии или фатаморгани!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Затоа и ги сфаќам дилемите на Таша кога беа во прашање приказните за нејзиното минато.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таша никому му нема кажувано, но еднаш или двапати во времето на окупацијата одела во Општината за да прими некакви пораки; а можеби во прашање биле и пари.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Можеби се труди да открие каква ролја нему најмногу му прилега?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Не сум во прашање јас - го потсетив.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира, не му реков дека за мене и не е битно ваквите податоци колку држат вода, и дека неговите информации стануваат интересни само во случаевите кога ќе дотечат од повеќе извори, или кога ќе откријам дека во таквите приказни е содржан и некој туѓ интерес или настан спротивен на нашите интереси.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност тој ги препрочитува моите недоизречени искази што лично тој ги има дотерувано и сега се труди да ги престори во вистини.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или е во прашање некоја посебна тајновитост на која се уште не сум и дораснал па затоа и не можам да наѕрам во неа?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не сум сигурен што точно ми помага да верувам дека не грешам кога си ти во прашање: физичката големина, препознатливото чекорење на кое многумина веројатно му припишуваат стамени војнички карактеристики, облеката, или што се чини уште поверојатно, нашето долгогодишно дружење?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Неговата смиреност посебно ме насрчи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но таа секогаш задоцнува кога се во прашање нејзините обврски.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Веројатно сака да оцени дали навистина е во прашање темпото на чекорењето?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мајка ми, од заборавност, или од некои други причини не спомнуваше една многу важна поединост.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Луѓето ѝ оддадоа достојна почит на мајка ти - ми вели Даскалов. -Таша го заслужуваше тоа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тие се однесуваат навистина неодговорно!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Им реков дека беа исти и со мојот син Иван во растот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Посебно кога е во прашање јуне како мене! (Ете, се преправаше дека заборавила оти токму таа ме има наречено со тоа име заради она мое дивеење по куќата кога бев помал!)
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А можеби не е светлината, можеби нешто друго е во прашање.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Објаснувањето дека информацијата случајно ти се истресла мене воопшто не ме изненадува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сѐ е токму така како што велам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Многу од методите на деконструкција ги доведуваат okno.mk | Margina #4-5 [1994] 43 во прашање, овие вообичаени и секојдневни, земени здраво-за-готово реалности и практики, со тоа што ги објективизираат.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Терапевтите можат да ја доведат во прашање идејата дека поседуваат објективен и непристрасен опис на реалноста, и да ја поткопаат можноста дека индивидуата ќе биде подложена на наметнување на идеи, со поттикнување на клиентите да ги интервјуираат во врска со интервјуто.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ова особено доаѓа до израз во едно писмо што Дишан ѝ го испратил во 1957 на Американската федерација за уметност од Хјустон: „Гледачот го доведува делото во контакт со надворешниот свет преку своето дешифрирање и интерпретирање на неговите внатрешни квалитети и“, вели тој, „допринесува во креативниот чин“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во согласност со мојата послободна дефиниција, деконструкцијата треба да работи со процедури кои се субверзивни во однос на реалноста, и практиките, прифатени без никакво сомневање (земени здраво-за-готово): тие така наречени “вистини” кои се одвоени од условите и од контекстот на нивното создавање; тие откинати начини на зборување кои ги кријат своите пристрасности и предубедувања; тие одомаќени навики и односи на личноста. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 43
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Фидбекот кој се појавува при ова им помага на терапевтите чесно да се соочат со моралните и етичките импликации на своите практики.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
(16 Но дури и да ја прифатиме Дишановата хипотеза, сѐ уште можеме да чувствуваме потреба да ја доведеме во прашање вредноста и/или кредибилитетот на одредена интерпретација - особено ако имаме причина да се сомневаме во способноста на интерпретаторот да ги дешифрира фактите, или ако сметаме дека податоците што тој/таа ги има на располагање се неточни или недоволни. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 117
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ако само ја доведете оваа доктрина во прашање, небаре опасно сте збајале и сте го повикале страшниот злодух на инверзијата, отворајќи ја така вратата низ која може да се врати викторијанската психијатрија, со сите нејзини древни предрасуди за вродената абнормалност и псхопатологија на родовата девијантност на геј-мажите. ‌Но, сѐ додека се чипчиме за претставата дека гејството може да се сведе на избор на истополов сексуален објект, дека нема никаква врска со тоа како живееме и со она што ни се допаѓа, дека нашата хомосексуалност целосно се обликува пред некако да се изложиме на геј-културата и независно од неа – и сѐ додека се држиме за тоа верување како за некаква догма – сѐ дотогаш издржливоста на геј-културата ќе си остане вечен срам, како и нерешлива аналитичка загатка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
-По што се познаваат таквите? – се внесе во прашањето Еразмо, следејќи го.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-А, смртта? Што е со неа? – се задлабочи Еразмо во прашањето толку многу што за миг заборави на дијамантот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Нешто друго беше во прашање: поседуваше дарба за создавање приказни.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Можеби причина за тоа била смртта на нејзиниот сопруг, но кога лудилото е во прашање, никој во ништо не може да биде сигурен.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се обидував да му побегнам на тоа прашање кое ми го поставуваше некоја сенка во мене, како што избегнував да погледнам во огледалата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Одеднаш престанала да ги распознава луѓето околу себе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Да се живее или не?, - прашањето кое како да си го поставува Меланхолијата на Дирер, се претвори во прашање на моето постоење.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Затоа што „јас, сепак, на сè гледам како на поезија“, ќе рече авторот на самиот крај од книгата, зашто неговата душа свикнала стварноста на постоењето да остане негибната, да има тој со што да се бори, а не да биде доведена во прашање така што ќе биде променета и преобразена, во „милион варијанти“.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ако она кое во самиот изговор место со точка се завршува со прашалник, автоматски и самиот (евентуално потврден) исказ се доверува во прашање.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Македонците фатија да се задлабочуваат во прашањето за нивната народност и интересите, и дојдоа до заклучок дека не се тие ни Срби ни Бугари; дека нема за нив ни бугарски, ни српски ни грчки интереси, а дека има само македонски.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Брзината на менувањето на новите генерации компјутерска опрема и програми ги доведува во прашање стандардите и компатибилноста на системот. (Можеби преведувањето на еден текст на странски јазик сега може да се изедначи со пренесувањето од технологијата на една генерација на компјутери во технологијата на следната генерација.) Впрочем, човек иронично може да се запраша, како и Роберт Кувер: “Чуму сета таа интерактивност?
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Мислам дека тој тип на искуство ја доведува во прашање разликата меѓу ноуменалното и феноменалното, сетилното и интелигибилното, присутноста и отсутноста.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Таа не е доведување во прашање на одреден структурализам кој претпоставува затворени структурни системи, кои го предизвикувуаат сопственото делување, а да не се отвораат.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Значи, сега книжевниот текст се наоѓа на дискета, а не помеѓу кориците на книгата, и тој нужно ги користи софтверските можности на компјутерот за менување на формата, за создавање на нови нарации што ја доведуваат во прашање линеарноста, за менување на рецепцијата.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
“Веројатно е во прашање само мојот стомак,” рече тој.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Не беше толку во прашање некаква тапост на самиот универзитетски живот, колку тоа што, благодарение на сите тие алтернативни информации и сознанија за животот на социјалното дно кои вешто се инфилтрираа низ бршленовите огради, почнувавме да стекнуваме осет за останатиот џагорлив надворешен свет.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Мислам, осврнувајќи се назад, дека во прашање беше една општа невротичност на целата студентска субкултура. Тенденција кон самоцензурирање.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Стефан, тој еден човек, го предизвика сето нивно знаење, ги доведе во прашање сите нивни убедувања и ги обвини за слепило, за предавство и за убиство!
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ако не беа во прашање парите, тогаш што можеше да ги спречи девојките во намерата да купат книги кога на штандот можеа да видат дека ги има сите книги од Шелдон, Ладлам, Куељо и слични на нив?
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ова можеби ќе прозвучи многу нецивилизирано, ама ако некому му опнеш сто стапа по грбот сигурно ќе научи како треба, а како не кога се во прашање почитување на некои востановени норми - да се биде воспитан, добар ученик и почитувач на државата и партијата на власт.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Што значи тоа да се занимаваш со најспоредната работа кога е во прашање пласманот на творбата на духот - на уметничката креација?
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Заспаните се засркнувале во бесвесната вкочанетост небаре над нив минувала мора.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не, никако не било во прашање неовоземно чудо, како што можело да се претпостави со делче на пулсирањето во разбуричканата свест.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
ЛУКОВ: (Го прекинува Фезлиев.) Ве распрашуваме за овие работи, зашто е во прашање една навистина решителна акција, решителна за...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Не би сакал јас да сум тој што ќе ја доведе акцијата во прашање. Ме разбирате...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Инаку сета акција може да биде доведена во прашање.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Затоа клучот на проблемот на разбирање на потеклото и природата на изненадувањето лежи во прашањето како воопшто се формираат овие слики на реалноста.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Маниризмот од 1880 до 1950-та беше а-историски, ако не и анти-историски.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Воедначувањето на овие изворни гестови изгледа невозможно.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Маниризмот околу 1600-та не само што не ја беше напуштил врзаноста со религијата (колку и таа да беше доведена во прашање); тој се развиваше во однос на одредени искази на минатото, во однос на Александрија, на Хадриановиот Рим, на маниристичката литература од средниот век.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Но доколку не можат да се соединат оние кои со нив се „опседнати“, соочени се со двојна можност: можноста ductus-от кој е во прашање да му го прилагодат на оној другиот, или безнадежно да се оддалечат од него.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не, не станува збор за пари оти тие се најевтиното нешто на светот туку во прашање се нервите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Па добро Јана. Ќе ни кажеш ли која е оваа дама? - со комплимент во прашањето Раде се обрати кон Јана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сите беа свесни дека Рада уште одамна ќе заминеше со Томо да не беше во прашање случајот со Ана, која по секоја цена го избегнуваше сместувањето во некоја психијатриска установа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И после, тука во прашање сум јас а не кој и да е раетин.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И кога беше во прашање печалбата, не се плашеше.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Сега разбирате што мислев кога претпоставив дека доколку украденото писмо било скриено во рамките на префектовото пребарување – со други зборови, доколку принципот на криење ги подразбираше принципите на префектот – неговото пронаоѓање воопшто немаше да биде доведено во прашање.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ако го земеш коњот на тој начин како што правевме братучед ми Мурад и јас, тоа не е крадење.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тоа не доаѓа во прашање.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Не? Добро; откривањето на документот на трето лице, кое нема да го именувам, би ја довело во прашање честа на една личност од мошне висока позиција; и оваа околност му дава на имателот на документот моќ над видната личност чиишто чест и спокојство на тој начин се доведуваат во опасност.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Америка мирно ја гледа војната како да е во прашање video-game.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Поседувањето и продажбата на дрога се третираат како кривични дела, иако наводните последици на таа политика се мали во однос на американските стандарди.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Овде не станува збор за никаква фиктивна земја, во прашање е Шведска.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
22 Еден настан, меѓутоа, повторно ќе го доведе во прашање ова посветување на Volksgeist-от со наука: станува збор за војната помеѓу Франција и Германија 1870 година, поточно за германското освојување на Алзас и Лорена.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Кога не е забава во прашање, никаде ги нема. Како да не постојам за нив.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Значи, ако се во прашање пари, ќе си молчиме. ќе молчиме сè додека не дојде време да го кутнеме штетникот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ако се во прашање грблести вештици, еднооки џинови или зли волшебници со свински чурила, ќе ме снема пред да трепнеш. Ни ураган не ќе ме стаса.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Не требаше Татко да нагласува дека тајните од нивните животи, какви што си ги откриваа еден на друг, остануваа само помеѓу нив, во спротивно ќе беше доведено во прашање нивното верно пријателство.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Шепотливо ги поздрави. Татко мило ја погледна како виновник за грев кој секогаш му беше простуван од Мајка кога беа во прашање книгите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Меѓутоа Климент Камилски не сакаше да наседне на идеологизацијата на османскиот период, чија виктимизација започнува од балканските војни, кога вредностите на заедничкото наследство ќе бидат доведени во прашање.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На Татко не му се допаѓаше воената терминологија со која често се служеше Камилски кога беа во прашање јазиците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски повеќе не поставуваше прашање дали поимот кадија ќе влезе во нивната листа на опасните османотурцизми со изветвена смисла или, како што нагласуваше сѐ поретко со опасно значење!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски гледајќи ја со својот благ поглед, кој бараше разбирање од својата сопруга кога беа во прашање книгите и кое секогаш безрезервно го добиваше, ѝ рече дека со Татко се на прав пат да ја состават листата на стоте најопасни турцизми, започнувајќи од денес со разгледување на десетте најопасни.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски беше човек на незапирливи емоции, дури и во годините на староста кога емоциите или пресушуваат или се преплавуваат, тој стана, го прегрна Паскали и му рече: Сине мој, никој вака не ме разбрал досега, кога се во прашање моите книги, преостанатиот дел од мојата судбина.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не, не беше во прашање само еден млад човечки живот, самото дело, проклет да бидам, самото дело беше тешко над триста тони.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Старчето воздивна. Избришаните стакла врз очите пак му се замаглија: „Разбирам, заблуда. Каков Нојов ковчег е во прашање?“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Иако тоа е можеби навредливо за сите останати видови поезија, кои излегува дека не се напишани со мислење (а како ли би биле напишани тогаш?), кога е во прашање оваа на Вероника одредницата е сосема на место.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Ова, меѓутоа, не го доведува во прашање неговото постулирање на теле-реалноста како факт во светот во којшто живееме.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Морам да редефинирам некои поставки во прашањето.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И настојував, читајќи го Сјоран, да се доближам до смислата на неговата Школа на тираните во проекцијата на видениот државен удар во Тунис, подоцна во доживеаните состојби на однесувањето и на други владетели до кои се доближија моите дипломатски мисии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бургиба не се откажуваше од своите фантазми кога беше во прашање неговата визија на владеењето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Постои некаква имагинарна рамнотежа, некакво согласје, можна хармонија, меѓу законитостите во природата и социјалните законитости и историјата, кои најчесто ги доведува во прашање човекот со своето однесување.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Турците му предложија, наместо да му ги отстапат посмртните останки на Ханибал, на истото место да се изгради голем мавзолеј, кој би сведочел против римскиот империјализам, но во исто време би бил паметник на турско-туниското пријателство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таа не ги разбираше моите дипломатски победи, ниту мојата дипломатска мисија, претпоставувајќи дека мојата преусилена смелост и амбициозност може да ја доведе во прашање среќата на нашите деца.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Војната била сигурна одбрана на духовното здравје, а кога биле во прашање владејачките класи, војната била веројатно најважната од сите одбрани.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Тоа беше посебен случај. Не беше во прашање само нечие убиство.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но во прашањата од витална важност - што значи, практично, војната и полициската шпионажа - емпирискиот приод сѐ уште се поттикнува, или барем се толерира.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И, барем кога беа во прашање жените, настојувањата на Партијата имаа голем успех.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не беше во прашање само можноста да се загуби централна Африка: за првпат во текот на целата војна беше загрозена територијата и на самата Океанија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога беше во прашање лотаријата, дури и луѓето кои одвај умееја да читаат и да пишуваат беа способни за сложени математички операции и за изненадувачки подвизи на меморијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во прашање беше самопонижување, самосакатење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не беше бистра, но сакаше да ги употребува рацете и се чувствуваше на свој терен кога беа во прашање машини.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не е во прашање само тоа што говорите, статистиките и документите од секој вид треба постојано да се ажурираат, за да се покаже дека предвидувањата на Партијата во сите случаи биле точни.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Па и покрај тоа, ќе поднесеше да живее со неа, да не беше во прашање само еден проблем - сексот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Господ е власта. Но власта засега е само еден збор, барем кога си ти во прашање.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се обидував да го најдам одговорот во прашањето на Ема: „Наслушни го добро тоа што го зборуваш и сè ќе ти стане јасно.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Зборовите на госпоѓа Марилеа за Ема беа шокантни, но брзо се прибра, пред сè затоа што таа никогаш не сакаше убавите чувства да ги гарнира со лоши претпоставки и секогаш, особено кога беше во прашање милата госпоѓа, се држеше до првото ниво; едноставно не сакаше за причините да размислува врз основа на факти кои допрва треба да бидат осветлувани.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Многу се ранливи, човеку, кога е во прашање љубовта, а тоа не чини! - заклучи самоуверено Марин Крусиќ, заборавајќи дека го има на ум чемпресот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И Методија и другите ми потврдија дека кога бил во прашање Борко, Симон повеќе молчел отколку што зборувал.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Си велев, го прави тоа за да има чувство дека животот така станува подолг и дека надокнадува нешто што изгубил и, особено, за да не му избега ништо од вниманието кога беше во прашање моето движење.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Впрочем, таа ни сега не би им дала за право на своите родители кога би биле живи, иако кога е во прашање Борко, може да се рече дека стварноста ја удри од земја.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Порано беше во прашање нешто друго, сега пак беше ѕидот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Имам јас некоја склоност да ги разбивам оградите, и тоа не само кога се во прашање другите луѓе.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
По онаа бура, по оној гнев на Симона, повреден од тоа што Лена не му се дава, ранлив кога беше во прашање брат му Борко заради чувството дека предноста и грижата и на родителите и на другите била секогаш свртена кон него, а тој божем запоставен, а сигурно и заради внатрешната потреба да го симне од себе товарот на едно сведоштво на злостор, по таа бура, значи, по тој гром што ја удира Лена, таа го врти мојот телефонски број што бев ѝ го оставил кога летото, пред можната прослава на јубилејот на браната, ја бев посетил кратко во Долнец.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Па, зошто ти би лежел на Онкологија, ако не беше во прашање РАК.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Или е во прашање нешто друго. Некоја нејзина скриена подмолност. ***
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Иако, и нејзиниот син е во прашање, и ќе остане без други деца, ја израдува ова сознание.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Спасот го побара во прашањето: - Како си ти, Елена?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во прашање се само тешкотиите: помали или поголеми“.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Доведи себе и постави го авторитетот под прашалник”. го авторитетот во прашање! u Дали мислите дека соработката е веројатна?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Промоциската критика никогаш не ги доведува во прашање сопствените претпоставки - никогаш не го поставува прашањето зошто ја сакаме уметноста во која ќе веруваме, кое е ветувањето или „спасението“ својствено за тоа верување...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Наспроти ова, никој не го доведувал во прашање талентот на Бах за импровизации на оргули.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Таа љубов ја одржуваше моќта да го издржат заеднички страдањето кога беше во прашање иднината, среќата на нивните чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во тие мигови, Мајка зрачеше со срамежлива, притаена среќа, со сета светната добрина во нејзините очи, верувајќи дека и натаму е корисна со своето верување, особено кога беа во прашање нејзините чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Напати, во тие тешки мигови, во кои ќе се најдеше семејството, на разминување помеѓу животот и смртта, како да се доведуваа во прашање сите верувања, идеологии, сите знаења за животот, мошне често се наложуваше случајноста, каков што е, впрочем, самиот живот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Според митот, мајката никогаш не умира кога е во прашање спасот на чедото”.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко настојуваше да ја соочи Мајка со реалноста на историските настани, особено кога беше во прашање италијанскиот фашизам, но Мајка си остануваше верна на својата „италијанска љубов”.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во еден период, Татко силно се задлабочи во прашањата кои му се наложуваа од постоењето на границите, посебно од тие што ги мина и што требаше да ги мине, при пишувањето на својата никогаш завршена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кревката независност на албанската монархија била доведена во прашање.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Макар што била свесна дека лаицизмот и клерикализмот не се римуваат, туку се спротивставуваат, се мешаат, вујна Клементина лесно разбрала дека овие конгрегационисти на Балканот се во некаков „свет сојуз”, кога беше во прашање спасувањето на младите балкански души.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Притоа, најчесто бил доведу­ван во прашање нивниот идентитет.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко се помируваше со судбината. Беше во прашање спасувањето на децата...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко сакаше да дојде до некаков позадлабочен, философски одговор на оваа дилема, особено кога беше во прашање неговата родна земја Албанија и неговата илузија дека ќе ја разбере логиката на возвишувањето и на падовите на империите на Балканот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Оставана често сама, во клетата туѓина, како што велеше таа, мораше, во својата мисија, да се снаоѓа самата во пресудните мигови, како што знаеше и умееше, барајќи за своите постапки, кога беа во прашање чедата, да му полага есап првин на Бога, а после на државата, на идеоло­гиите, на другите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Ех што... Концесии се во прашање... Сакаат да добијат експлоатација на руда и нафта во Албанија...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Треба да се видат и другите причини. Можеби е во прашање почвата на која лежи куќата, но за тоа јас не сум стучњак.“
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Сеедно. Во прашање се безброј животи.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Игор Лозински благо го погледна Татка, покажувајќи во изразот дека има разбирање во неговата размисла, макар што таа водеше кон друг тек, па продолжи погледнувајќи и кон својот соработник Цветан Горски: - Но, мене пријатели мои, друга мака ме мачи, кога се во прашање јагулите и нивниот пат.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Постоеше некаква меѓузависност во нивните идни акции, кога беше во прашање патот на јагулите и судбината на Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Не беше во прашање само цената на илјадниците животи, со која беше платена електричната енергија, туку и прашањето на нејзината, во голем дел неостварена намена.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Јагулче имаше бистар ум и на него сè се лепеше што му беше од полза, особено кога беа во прашање водите или електричната енергија.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Источниот фатализам, колку да беше минало многу време од падот на Отоманската Империја, кога беше во прашање власта, не можеше лесно да се искорени.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Така е запишано во вашето досие” ми го упатија првото прашање во кремљската комисија. ,,Да, товариш претседателе, добро ги познавам руските јагули, триесетина години ги проучувам, но има многу работи кои тешко се откриваат, особено кога е во прашање нивната миграција.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Игор Лозински и неговите предци сигурно знаеле и за другите патишта, кои ниту во „татковите книги” не се опишу-ваат директно бидејќи сведочењето за тоа би го довело во прашање опстанокот на самата библиотека.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ама таков си беше Јагулче Дримски, кога беше во прашање Партијата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И тогаш, како да не беше ништо променето уште од далните отомански времиња - кога беше во прашање власта, власта над луѓето.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Но, колку и да беше силна инерцијата на идеолошката пропаганда која доаѓаше од далечниот победнички центар на Сталин, не можеше и новата острина и на најжестоките, непомирливи апаратчици да не смекне крај ова големо Езеро, со реката на вечно заминување, кога беше во прашање делото на Игор Лозински…
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Кучињата не ја доведуваат во прашање желбата на Другиот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Се разбира, тоа ќе биде можно дури кога ќе ја до­ве­деме во прашање целокупната организација на чо­веч­кото општество и посебно природата на демократијата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Не, не смеев да се двоумам кога беше во прашање она што го слушнав. Гласот на Катерина!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Што се однесува до смртта на нашиот колега, мислам дека е во прашање погрешен чекор.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Иако мислам дека во мојов сегашен случај не е во прашање љубовта, туку само задоволството од користењето на заедничкиот кревет.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А можеби и не е во прашање власта туку некоја група писатели. Немате слушнато за тоа?“
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Па сепак, откако истече поројот на таа страсна ноќ, ѝ реков дека знам оти кога е во прашање љубовта дружам со наивноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Човек да поверува дека беа во прашање необични денови.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
(Ова го тврдев иако тогаш сѐ уште ја немав сретнато Пеперутката, па кога беше во прашање љубовта навистина можев сешто да верувам а ништо да не знам).
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Јас не сум рамнодушен кога се во прашање несреќите – рече тој, како да отфрла некое неизречено обвинение или како да спори со моите размислувања. – Јас го поддржувам она познато мислење дека ништо не е случајно!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Кога е во прашање злото секој обид што може да го помогне неговото одложување или оневозможување, си го чини трудот - рече тој веројатно во желбата да му ја врати на разговорот потребната сериозност.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дали беше во прашање тонот на моето обраќање?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Каков страв? - се изнасмејав. - И зар е важно сега она што помина?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
-Особено сериозно звучеше она, што требаше да претставува заклучок: - Кога е во прашање тој оган не дозволувај срцето да ти е скретничар.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тоа е и разбирливо: судијата ги изнесува само оние аргументи што ги потврдуваат неговите тези.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дури и цела дузина пријатели да се најдеа покрај мене за да ме уверуваат дека се лажам, дека тоа не е нејзиниот глас, пак ќе тргнев по него. По гласот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тоа нејзино пискливо смеење всушност потврди дека е во прашање таа.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или поточно не посакував да останам сам со двајцата вљубени. Во прашање беше и алкохолот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мислиш дека беше во прашање љубомора а не стравување дека си посетил грд расадник на зарази, ми приговори тогаш можеби со право Катерина, и потоа само додаде: Мило, зар не се обиде самиот да ми докажеш дека сепак не успеала да те искористи таа ороспија?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Вие не го познавате како што го познавам јас – не попушташе Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ми се разбистри најпосле. Кутрата Дуда! Таа никогаш не греши кога е во прашање некоја туѓа невола.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Колку пати ти имам речено дека прстите се одвишни кога е во прашање срцето!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не држете ме за збор, и сега сум спремен да тврдам дека со Стариот писател Зрновски заедно ги броевме редовите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или, во прашање е некој страв - се сепна наеднаш Катерина?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„А јас сметам дека не било во прашање брстењето и гладот!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Да не е во прашање неговата вера? - реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Не, не е само верата во прашање - рече.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Оттаму и настојувањата да се намалат ваквите случувања.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или Грофот го има оценето како дрско моето барање да ги именува причините поради кои морам да учествувам во овие срамни визити?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не беше во прашање поплава од некакви чувства.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или непромислен гест многу чест во биографиите на поетите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мислам дека беа во прашање 200 стихови!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Молчев. Поточно бев изненаден, но не од прашањето на Зрновски, туку од чудната ситуација во која се наоѓав: наеднаш открив дека сум седнат на еден од столовите во приемната на Стариот писател.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Го знам и тоа, ѝ реков, дека ти знаеш оти всушност јас сум оној несреќник кој не е сигурен во колкава мера ги пречекоруваш границите на верноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
-Тој не верува, но јас знам дека беа во прашање твоите маѓии.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нема шега кога се во прашање таквите нешта.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Навистина имаше право, кај неа љубомората беше маска, или купувања на некои права кои когаш- тогаш ќе ги искористеше!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Веднаш ќе дотрча на местото на очајот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мислам дека нема да згрешам ако ги наречам и расапеани денови на слободата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Судијата, од разбирливи причини, при овој свој повик можел да го прескокне описот на Мирко Бунде како познат и осведочен стрвло кога е во прашање женската убавина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во прашање е првиот и најзначаен проблем пред кој се исправил човекот откако бил изгонет од Рајот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Зошто да не помисли дека е во прашање обично недоразбирање што навреме ќе биде отстрането?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не, не беше во прашање нејзината лична пониженост поради ова недоветно однесување во врска со постапките на оние Радулевци отспротива.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Или сепак, во прашање беше и она спомнато чувство...
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А ироничната насмевка на Анастасија сигурно се однесувала (ако била навистина иронична) на некого од минатото, некоја личност а можеби беше во прашање и некоја од некогашните пијанки и веселби во овој ист простор.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Или е во прашање некој вид погреб на некоја негова прикриена надеж?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Подарокот што му се нуди на животот, кога е во прашање убавината, не смее да се игнорира.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Например она, (и тоа е дел од секидневноста) кога ќе се најде во високата сфера, а одвреме навреме сепак мора да го симне погледот за да провери на пример дали таму долу сè е в ред со него, дури и тогаш кога се во прашање врвките од чевлите.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не зборувам за детали, но кога е во прашање целината, апсолутно сум сигурен.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но за среќа навреме сфатив дека е во прашање обична ветрушка, некој вител, во кој ветерот самиот себеси се разбудува и самиот себеси се успива.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ова се само случајни неконтролирани заскитувања на размислите што не зависат од неа. Во прашање е нејзината ќерка.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Навика да се биде во полумрак! Дволичност - малограѓанска мера за видливост! Во прашање ли е аголот на толкувањето?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
„Мамо, побрзај! Во прашање е живот или смрт!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Парите ќе ги најдам, во прашање е само време, а тоа што останува е да смислам на кој начин ќе ги шармирам спонзорите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Кога е во прашање филм каков што прави Хичкок, станува збор за концентрација на вниманието на публиката кон екранот во толкава мера што, на пример, арапските гледачи престануваат да лупат кикирики, Италијаните да ги пушат своите цигари, Французите да ја милуваат својата сосетка, Швеѓаните да водат љубов меѓу два реда фотелји...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Воедно треба да најдам некого кој успешно ќе го промовира мојот проект.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ако беше во прашање само Рајна, Родна ќе се справеше со својата соперничка без да бара помош од нас.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Слични случаеви како неговиот имало многу.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога е во прашање љубовта спремна е да загине.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Луѓето се стрвни кога се во прашање скапоцености. А златото зазема прво место во стрвоста!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можело да се случи, ако пукне вистината, да му ја затрупа иднината на тој ваш Големец, иако, барем јас така мислам, всуштност и не бил виновен тој туку законите и правилата на однесувањето што ги измисливте за да ве прикажуваат како светли предводници во еден поубав живот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Добро, можеби и не станува збор само за глупости; ние сите само се трудиме да помогнеме, кој колку може, се разбира.“ Зар не е така дарагој Семјон?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Се знае дека тој никогаш ништо не потврдуваше, но никогаш ништо и не одречуваше.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А можеби беше во прашање и нешто друго, нешто повеќе, за што не сум доволно упатена а и не сум спремна да судам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А можеби и помислил дека е во прашање некој мој каприц или попатна слабост па ми пријде за да ме теши.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можеби и му се умилкувал, дека тој лично, Иван Степанович, се потрудил нему, на својот верен пријател да му ја приреди таа чест, тој да ја воведе девојката во нејзината нова професија.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А таа само се насмевнувала. Велела, дека е во прашање ќерка и Аксја. Дека таа секој момент може да се врати...
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Рекол дека е во прашање мала одмазда на месното население во врска со неодговорното однесување на една група Белогардејци од претходниот брод која, речиси без причина направила некои штети во пристаништето.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Нека си го однесе дома и нека го затвори во гостинската одаја.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога го велам ова мислам дека нејзе ѝ одеа на рака повеќе околности.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дали поради желбата да го прикрие срамот од бојадисаните раце; или поради големите плодови; или затоа зашто тебе те виде а и ти засмејан гледаше во неа; или во прашање беше нешто сосема трето; знаеш, тогаш таа веќе беше во оние години кога и не си сосема сигурен дали детето ти се смее од нејзиното лице или пак девојката.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сега сфатив оти мажите имаат муцки на најосетливи кучиња; и тие како и загарите знаат да откријат секоја трага, се разбира кога е во прашање месото на лесна жена".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А за она што се случи помеѓу Генералот и Рајна, ( а мислам оти беше во прашање само еден обичен флерт), сметам дека спаѓа во познатите каприци на нашата пријателка.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но за среќа понекогаш стравот е поголем дури и од лакомоста.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Веројатно и Анатолиј немаше да дозволи неговата сопруга да ја премине границата што може да ја доведе во прашање и неговата врска со Рајна.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не може секој да се приспособи на правилата и наредбите, па и тогаш кога ќе се донесат со добра намера.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Потполна секреција. Никој не може да открие дека си ти во прашање.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Замисли си вакво нешто: Рајна ѝ изјавила и на Трајчеица, и тоа не дома или на улица, туку на гробот на Ролан Јоковлевич, на Новоселските гробишта, дека многу ја жали но не поради загубата на сопругот: "Многу те жалам Трајчеице", ѝ рекла,"само затоа зашто сè до крајот на неговиот живот не сфати оти нему Господ му порачал да избира помеѓу жените и да ги прави среќни.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Се сметало на две можности. Првата: дека е убиен и тоа одблизу, сигурно од човек кого добро го познавал; а втората: дека е во прашање самоубиство, а може и несреќен случај.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А можеби и навистина сè уште чека пред продавницата за леб; не постои поупорно суштество од мајката кога е во прашање нејзиното родно чедо", ми велеше дед Павел и ме гледаше и самиот зафатен од некое детско вообразување .
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Бил во прашање некој Големец кој божем случајно ги заборавил обврските кон сопствената жена препуштајќи им се на нежностите на Аксја!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Знам дека сум досаден“ вели и сепак тргнува кон столот покрај масата, „знам дека сум досаден, но кога е во прашање мајчица Русија, спремен сум да сторам и поголеми глупости“, се смее тој и тешко дише, онака со отворена уста, и одеднаш се спушта на столот покрај масата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А знаев, бев сигурна дека не се во прашање оние ситни пари.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Туку нешто друго, нешто што не доаѓа однадвор, туку одвнатре, од човекот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но веднаш ме сепнува прашањето: зар е само тој таков кога се во прашање жените?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можеби го викнал Ролана и го довел до некоја замрачена соба во куплерајот“, си претпоставуваше таа, „до некое сопче од оние горе, на катот, во Градината што не ѝ го знам ни името, и го замолил да влезе во собата и да го стори она што обично, во таквите случаи, им се прави на курвите, уверувајќи го дека е во прашање некоја нова девојка, некое златно суштество.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не го искористив случајов за да ѝ укажам колку е грдо и неупатно кога се користат ваквите настани за да се сврти вниманието на себе си.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Таа секогаш сакаше и нејзиното име да шета низ загадочните приказни чиј што свршеток никогаш не беше доволно јасен, иако напати можеше да се наслути".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Рајна му беше венчана жена.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Ајде влегувај, девојката чека, стори еднаш нешто полезно и во моја корист“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А ако бил во прашање самиот Генерал и неговата личност, постоеле начини Трајчеица да си го сочува само за себеси.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Знаеш, мила, мажите колку лесно се распродаваат! Многу полесно од нас“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Но, тука е во прашање само збор.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Мислам дека во прашање беше амфетаминот - всушност сѐ поаѓаше оттаму.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во делата Шеснаесет танца (1951) и Концерт за препариран клавир и оркестар (1951), Кејџ ги воведува табелите за варирање на структурата, направени според основата на Ји Џинг, кои на композиторот му овозможуваат немешање во прашањето на изборот и го спречуваат во наметнувањето на сопствениот вкус.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Освен во исклучоци.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа секогаш е најдобриот вовед во прашања и размислувања.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Меѓутоа, тоа го реков и пред­малку, не постои една филозофија, ниту филозофија на филозофијата што би се нарекувала деконструкција и која од себе самата би изведувала некој „природен дел“.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не знам зошто толку го сакаше среброто.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Така Сатиевиот фестивал не беше место за афирмација на неговата музика, туку место за спротивставување на доминантната западна, германска линија на музичката традиција која го занемаруваше значењето и улогата на времето на сметка на архитектониката на делото.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Практично да се доведат во прашање, покренувајќи или учествувајќи во преобразбата на некоја општествена состојба или состојба на свест чијашто натурализација и деисторизација е во интерес на поединецот, да се постави прашањето за историчноста на структурите исто така е настан или ветување за некој филозофски настан.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Среброто беше иднината, вселената - всушност и астронаутите носат сребрени одела - Шепард, Грисом, Глен, веќе беа во нив и нивната опрема беше сребрена.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кејџ го преокупираше барањето на одговорот (“кој е таму каде што е и прашањето”, т.е. во човекот) со помош на создавање на еден од 64-те можни хексаграми и нивното споредување со метафоричните, однапред подготвени одговори.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Од конструктивистичка гледна точка, границите претставуваат чин на авторитет (реален или симболичен), кои служат за консолидација на државната моќ во домените каде е ставена во прашање, но каде може да биде реактуелизирана.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
“73 Овој меѓупростор, простор помеѓу ни овозможува да ги доведеме во прашање бинаризмите и дуализмите (фалоцентризмот, етноцентризмот, евроцентризмот), таа структура на ригидни поларни опозиции, кои се заемно исклучиви и заемно се исцрпуваат (A и –A).
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Попрво, таа е ангажман во стратешки предизвици за градските структури и медиуми кои посредуваат во нашата секојдневна перцепција на светот: ангажман преку естетско-критички прекини, инфилтрации и апропријации кои го доведуваат во прашање симболичките, психополитичките и економските операции на градот.“
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Накусо, тоа е простор на ограничување и поништување на идентитетите кои го конституираат.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Накусо, тактиката е уметност на слабите.“
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
За Водичко, целта на критичката јавна уметност е „ниту задоволно самоприкажување, ниту пасивна соработка со големата галерија на градот, неговиот идеолошки театар и архитектонско-социјален систем.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Накусо ослободувајќи го јавниот простор од сеприсутното рекламирање, културното попречување создава (привремени) автономни зони и клима на семиотичка непослушност, отворајќи еден дискурзивен простор каде што барем е можно да се доведе во прашање корпоративната манипулација.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Моето срце е закачалка полна со пропаднати личности но е крајно несебично кога е крвта во прашање.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
За крајот: во нашето училиште сите се трудат да не научат дека - ЗАГАДУВАЊЕТО на природната средина најдиректно го доведува во прашање и самиот процес на натамошната еволуција на ЧОВЕКОТ!!! ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Луѓето кои живеат и преживуваат во региони со граници помеѓу религии, идеологии, култури имаат многу повеќе потреба од другите да ги бараат патиштата на меѓусебното разбирање, толерантност.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ако нивниот свет треба да го вреднуваме како патријархален (во овие модерни времиња поимот патријархално станал нешто како синоним за старомодно!), тогаш нели ќе ни биде многу подобро доколку некако успееме да ги реституираме барем некои од есенцијалните вредности (и предности!) на тој старовремски, демодиран и тивок патријархат.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа успеваше, како ниту еден книжевен критичар, особено кога беа во прашање Времето на козите да проникне во нивната суштина.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се разбира, не беше во прашање само егзактноста на преведениот збор за религиозни дејства, во францускиот збор acte, многу подлабок во понирањето на клучните идеи во моите книги во врска со мојот идентитет, идентитетот на моите родители, на мојот народ, накусо идентитетот на животот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во вашата земја, една економија од марксистичко-ленинистичка провениенција ги употреби сите средства да ги ликвидира козите; кај нас, друга економија од обратен, капиталистички карактер, го доведе во прашање постоењето на говедската раса, предизвикувајќи ја болеста на кравјото лудило познато како еnсерhаlораthу ѕроgnifоrmе, која, како што се вели, се пренесува и на луѓе, во форма на болеста Сrеutzfеld-Јасоb.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се осмелувам да кажам дека е во прашање исконски, небаре библиски модел на среќно семејство.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа не само што ги утврди котите на татковиот балкански егзил во своето време, туку одеше и подалеку, особено кога беа во прашање војната и мирот на Балканот, во стратегијата на преживувањето на семејството, на неговите потомци.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Воспитувајќи ве имено според таквиот модел, вашите родители вам ви го пренесоа најсуштественото: дека единствениот приоритет во секој еден живот не се ниту материјалните вредности (колку и да се тие важни), ниту формалните успеси и таканаречената слава (колку и да е таа заводлива), дури ниту култот на здравјето на кој толку често се повикуваме...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Стани Кристина, движи се, те преколнувам, одговорна си за својот живот, тој е како оган, мора да се чува, не си во прашање само ти, во прашање се некои свети небесни принципи, не знам како да ти објаснам, те бацувам и те молам и те сакам, стани, оди. Ќе пропадне светот, никој не прави ништо.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Но не беше тоа во прашање.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Јасно ми беше дека не се во прашања само страствените изливи на љубов и нескротливиот нагон и желба на еден за друг во креветот на собата на Оливие.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Сѐ добро испадна со мојата болест, а чувствувам дека ти повеќе не ме сакаш, можеби е друга во прашање, но што и да е не се измачувај“.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Никогаш не влегуваше дома кај... Не знам што беше во прашање што сопругот на Никол секој ден ја чекаше.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Бев убедена дека нема лоши деца, што и навистина е, но не знам зошто, дали фактот што сѐ уште не зборував течно француски, дали нешто друго беше во прашање, тој некако не ме прифаќаше.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
И понатаму се гледавме во очи со ненамален жар, но во прашање беше некаков поинаков жар.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Прашање: А како стои работата кога се во прашање неколку изведувачи истовремено, или еден оркестар?
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Сакав да се петелам пред Лу. Сакав да ѝ се покажам како важен научник, иако сето време знаев, без никој да ми каже што е во прашање.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Јас секако знам што е во прашање.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Хашишот - кој и онака е мрзелив кога е во прашање телото - не дозволува никакво движење на погледот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Можеби ќе немаше, доколку не беа во прашање последиците...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Нему му е сѐ дозволено кога е во прашање атеизмот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Бидејќи го зборувал јазикот на таа област, Гарсиласо е во состојба да доведе во прашање добар дел од она што тие историчари го напишале, но тој тоа го прави секогаш инсистирајќи на секундарноста на своето дело.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во овој век интерпретативните текстови за уметниците и нивната уметност достигнаа беспримерен степен на влијание, делумно поради својот обем и разновидност; а јавното мислење честопати е моделирано барем исто толку од објавените критики колку и од директното восприемање и доживување на делата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Уметноста што е навредувачка, конфронтирачка и брутална, се појави во ерата на бунтот против студенилото на формалистите, и во таквата атмосфера Риверс се вклопува совршено, ако не и пророчки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
На неговите текстови им претходат текстовите на шпанските историчари, усмената историја на Инките која му ја обелоденил еден од вујковците (замена за татко), христијанската историја, за која тој тврди дека во својот судбински облик го вклучува Перу.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дерида се осмелил да укаже, на сложен начин изложен овде, дека Борхес е еден од неговите извори; дека претставникот на скорешна, маргинална литература се наоѓа внатре средишната традиција, нагризувајќи ја, а пак и правејќи ја можна.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Бидејќи го зборувал јазикот на таа област, Гарсиласо е во состојба да доведе во прашање добар дел од она што тие историчари го напишале, но тој тоа го прави секогаш инсистирајќи на секундарноста на своето дело.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За да добиеме целосна слика за тоа како Риверс се вклопува во развојот на современата уметност, неопходно е да го истражиме не само неговиот живот туку и мислењата формирани и објавувани од коментаторите и анализаторите - и тоа како оние што го поддржуваат, така и оние што го омаловажуваат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговите експериментални техники и присвојувањето на ортодоксните медии сега се општи места, и никој не се буни премногу ако уметничкото дело е сирово или измешано, сѐ додека уметнковата мотивација е силна и неговата сериозност не се доведува во прашање. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 234
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Ништо нема да ви недостига, - ми одговори тој, - во прашање се само две недели, а времето лета.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тогаш дедо ми пак рече: - За оваа работа нам никој жар на мевот не може да ни стави, ама овојпат е во прашање божја и народна работа.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Кога Летка е во прашање, ништо не може да се исклучи. За авторот остана само рутината.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Едо направи пауза со својот збунет мозок, како секогаш кога беше во прашање неговата тајна загатка наречена жена, па рече: „Те возбудило тоа што била црна?“ „Не“, рече Елефтерија.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Во секој случај, макар колку да била важна, не била во прашање правдата туку партиските механизми.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тоа му предизвика слатка внатрешна смеа. Го одушевуваше дошикливоста на жените секогаш кога е во прашање гревот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ни нам ум не ни доаѓа, ама имаме оправдување – деца сме!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не знам што толку мерак му има удрено баш на мојот касетофон, кога си има свој, ама кога е во прашање уцена, постојано го добива.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И ние децата сме исти, мислам, кога се во прашање грешките.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)