Веќе се од другата страна на вагоните, таму во преминот како да има помалку пљачки, животинки, луѓе.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Доколку веќе “метафизичката” проблематика се остава отворена, онака како што се прави тоа да � соодветствува на состојбата на нашето мислење во премин, сепак треба барем да ги претставиме “тенденциите”.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во пределот меѓу два збора, во преминот од едниот до другиот е крајот.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Си избра трогателна постела и си легна со зборот и сега никој не знае дали молчи или - сонува. Не е тој тука, замина. ***
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Друго: дали тие два изворни геста можат барем естетички да се “интегрираат”?
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)