во (предл.) - претстава (имн.)

Потоа тие вкусни нешта беа темелно излижани со јазиците на учесниците во претставата, со стенкање и подждригнување над блуежот на оној што лежеше на нашите раце.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Јас реков: десет улоги? а тој рече: Да!
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Морам да бидам во претставата, урлаше, ве молам! Сѐ ќе направам!
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
И плакатите ќе ги отпечатам - мајка ми има печатарска преса!
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
- Многумина веќе ги триеја очите и беа готови за перница, а Рада беше час главна, час само статист во претставата на Долгиот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Влезе во претставата, јас не го гледав ниту излезот, ниту епилогот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Можел да види како публиката се бори за ликот што сака да го види во претставата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Што значи да ти дојдат протагонистите во претставата и да ти кажат - „Директоре, ова не се издржува.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но, таа вечер Сибил Вејн, Јулија во претставата е далеку под своите актерски можности.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Преку него таа ја објавува вклученоста во претставата и ја изјавува оценката за она што и го мати или бистри погледот, то ест за она што и ги масира ушите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ништо во претставата не коренсподира со приказната на режисерот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Преку дословноста на она што таа го прави (мастурбација, научно покажување на цервиксот и сл.), нејзиното тело станува црна дупка во којашто имплодираат симболички значења.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Она што всушност се случува во претставата на Ани Спринкл „Post Porn Modernism“ го опиша Rebecca Schneider: „Гледачите стоеја во ред и чекаа повик за да се приближат и да погледнат низ гинеколошкиот инструмент (сspeculum) којшто беше вовлечен во вагината.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во 1985-та г. таа направи премин во светот на перформанс уметноста како актерка во претставата Deep Inside Porno Stars којашто се даваше во познатиот авангарден простор Franklin Furnace во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
После овие извадоци од феминистички теории, неколку податоци од биографијата и манифестите на Ани Спринкл покажуваат дека самата уметничка за сето тоа има многу повесело мислење: Во последните 16 години од својот жовот Ани Спринкл работела како танчерка во 42-та улица, ѕвезда на порно филмови (150 играни филмови, 20 видеа и 50 8мм филмови), проститутка во салоните за масажа, била домаќинка на сопствена кабловска програма и објавувала статии и фотографии во безбројни порнографски списанија (вклучувајќи го и нејзиното сопствено).
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ако Кулик со својот експеримент не може да докаже ништо друго освен сопствената екзистенција на експериментатор, какво е тогаш неговото уживање во претставата, и исто така, зошто публиката е привлечена на неговиот перформанс?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Зашто интересот на идиотизмот не лежи во претставата што тој ја дава за себе, и што знае само да повреди.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Авторот ги исчека да излезат од салата па да појде зад сцената и да се поздрави со учесниците во претставата пред да го фати патот за дома назад.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Учесниците во претставата, меѓутоа, не го пуштија веднаш да си оди.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ако одговорот на прашањево е одречен, тоа значи дека егоизмот и идентитетот се разрешуваат во претставата на поединецот што постои само на начин да го порекнува ближниот свој.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
А нему во претставата му припаѓа улогата на бунтовник, но, се разбира, лажен бунтовник.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Доколку од тоа се изроди некој кој не дува во истиот рог, стварен бунтовник, настапува паника во целиот театар.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)