во (предл.) - продавница (имн.)

Козите влегуваа во киносалите, во продавниците, во аптеките, по пазарите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Влегува во продавницата да купи цигари.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
И мажите еден по еден се оддалечуваа, доаѓаше часот кога требаше да бидат кај мостот, во продавниците, и да ја продолжат никогаш незавршената политичка кавга за овега и за онега, за националните и за либералните, за правите и за кривите.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Една кутија “родео“, му реков гласно на продавачот за да не морам да одговарам на прашањето на Котета и да не морам да се задржувам со нив во продавницата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се втурнуваш заедно со луѓето во продавниците, во дуќаните, морничаво бавно минува времето во огрмните хали на стоковните куќи, додека чекаш во „опашка“, за ова или за она.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Не се разликуваа многу од оние што се нудеа во продавниците, каде што се продаваше порнолитература, со сите свои натуралности.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Спокојно може да се прошета, не се чека ред по рестораните, не се чека во ред да се купи белет за кино или театар, некој сувенир или било што во продавниците...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Или во продавница по цигари.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Бидејќи веќе имав работено во продавница за плочи и бидејќи сакав плочи, решив форматот да биде 12” на 12”, за да може да се продава и во продавниците за плочи.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Има одредени идеи што многу подобро можат да се изразат визуелно (преку стрипот), а други пак преку пишувањето.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Одиме кај колибите и ја средуваме ситнуријата во продавниците.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А и јас не се сетив кога бев во продавницата.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Мама не се сетила да ми купи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Кики“ секогаш ми купува баба а таа е во Прилеп.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Потемкин несаден а никнат: пекарите полни лебови, бонбони во продавниците, привид што не се заборава – евреите ги уживаат сите права сите имаат од потребното повеќе згора и свират оркестри, пеат хорови - додека да заврши посетата на црвениот крст благосостојба на реверс просто да ти завидат гостите а потем сѐ по старо,
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Колку што знам, нивниот програм се уште го чека Еди Бакс на полица во продавницата на третото ниво на Сиднеј Централ-5.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Мајка ми имаше обетки. Кон крајот на месецот секогаш ги носевме во продавницата за заложени предмети, за да можеме да ја платиме сметката за плин. О, беше ужасно.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Додека невенчаната снаа, сè уште расплакана и така неповрзано, ѝ расправаше на жена му како била на часови во Академијата, како на враќање навратила на пазар или во продавница да купи нешто за јадење, како го затекнала Нака неподвижен на троседот, како ѝ се сторило дека не дише и како избезумена сепак била толку присебна да викне Брза помош, а неа еве уште ја нема - Гого седна до синот и лесно го поттурна по рамото, како да сакаше да му каже: доста се поигрува со нив и се преправа дека му е лошо.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
" Потоа дојде пред продавницата, застана пред луѓето, ги прекрсти рацете под американскиот орел на неговите гради, ги фрашна со брз поглед наседнатите на гредата на левата страна од влезот во продавницата, ги фрашна со поглед, исто така, и оние нанижани на гредата на десната страна од влезот на продавницата, од високо се насмевна и гласно рече: "Хелоу, еврибади!...
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во меѓувреме тој секој ден од продавницата купуваше по една конзерва кога месна, кога рибна, а понекогаш по две паштети зашто во продавницата имаше само од помалите, а исто така, на неколку дена купуваше по еден фишек хартија полн со стотина грама шеќер со коишто го прихрануваше смокот населен во меѓувреме во скребите од фурната крај неговата куќа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Крупен човек со несфатливо вешти покрети по име Фјодор влегува во продавница за износена облека.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
РАСПРОДАЖБА
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
На улица, во продавница и во кафеана се слуша и македонски збор.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Потоа отидовме во продавницата во која се продаваа предмети кои ги изработуваа жителите на Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Понекогаш се симнував сама по скалите до излезот од зградата, одев до крајот на улицата, и се враќав назад.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога се враќавме дома заедно, мојата мајка уште веднаш ме пречекуваше со прекори, обвинувајќи ме колку многу требало да работат таа и татко во продавницата без мојата помош, или пак објаснувајќи дека на девојките местото им е во кујната.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас седнував покрај неа, таа ќе ми дадеше варен компир или парче леб со путер и, додека работеше, додека џвакав, чекав брат ми да дојде во кујната – знаев дека веќе е буден и ги повторува лекциите што ги имаше учено претходниот ден.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Цртав и дома, скришум, а понекогаш, додека мајка ми беше во продавницата да му помага на татко, си ги редев цртежите по кујната.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Секогаш кога сакав со брат ми да тргнам кон библиотеката, каде што тој минуваше часови, мојата мајка велеше дека сум им потребна нејзе и на татко во продавницата, и јас тргнував со неа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Со завршувањето на најраното детство завршија и моите болувања.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Можеби заради мојата болежливост брат ми беше понежен кон мене отколку кон другите сестри, и пред заспивање секогаш ме бакнуваше в чело, некако скришум, бидејќи мама се потсмеваше на секој негов гест на блискост со мене, па тој нежноста кон мене ја покажуваше само тогаш кога таа беше надвор од домот – кога одеше да риба подови во домовите на богатите или пак да им помага на дедо и на татко во продавницата за ткаенини.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но часовите минати покрај брат ми во читалната, додека тој гледаше во своите, а јас во моите книги, часовите минати во разговор, ме правеа некако силна, и нејзините зборови сѐ повеќе се одбиваа од мене, тие не влегуваа во мене, не ме колвнуваа во градите, студенилото на нејзиниот поглед не пробиваше во моите зеници.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но подоцна научив што треба да правам: во првиот миг кога мајка ми ќе започнеше разговор со некој од купувачите, јас го измолував татко да ме пушти да одам да читам, тој ми одобруваше, па јас набрзина излегував од продавницата и тргнував кон читалната.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Еднаш мојата мајка се врати предвреме, и се загледа во цртежите наредени по масата, столовите, шпоретот, покрај прозорецот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Знаев дека мама е таму - го палеше огништето, шиеше или приготвуваше јадење, а татко веќе беше во продавницата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Наутро, кога моите сестри и помалиот брат заминуваа во училиште, а Зигмунд на предавања на универзитетот, и откако мама одеше да му помага на татко во продавницата, јас го вадев од под тепихот, каде што го криев, оној лист хартија на кој беше нацртан ликот на Рајнер.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Мојот поглед ја галеше хартијата; гледав во полните усни, во внимателно зачешланата коса, во замислената линија меѓу веѓите, во очите кои плачеа навнатре, и помислував дека можеби во тој ист миг Рајнер седи во својата соба, и како што јас гледав во тој лист хартија, така тој гледа во црвениот џеб што му го дадов за спомен.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Полека почнав да излегувам од дома со мама – одевме на пазар, или кај татко ми во продавницата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Минував покрај витрините, моите прсти допираа украси од дрво, хартија и метал, алишта и покуќнина.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Беше тоа време на промени: дедо умре и неговата продавница им припадна на нашите родители; мама веќе не рибаше подови кај богатите семејства туку му помагаше на татко во продавницата; се преселивме во поголем стан на улицата Кајзер Јозеф.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таа година посакав да научам да сликам. Долго време си бевме туѓи со Зигмунд, и со таа моја желба одново започна нашата блискост.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Секој жив што ќе влезел во продавницата да ги купува ч....те, излегувал мртов, бидејќи продавачот имал обичај да ги убива купувачите.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Но. Вчера во продавницата влезе еден мртов купувач.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Таа година во продавниците, кои пресушија како плиток бунар, секоја недела немаше по нешто.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Најнапред влегоа во продавницата за леб и бело печиво.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Држејќи се за раце влегоа во продавницата, поздравија, ја дадоа петдинарката и побараа шарени бонбончиња.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Работи кои нервираат, ама не многу кога твојот ред во банка се движи побавно од сите други; кога ќе облечеш нешто наопаку; кога било притиснато на CapsLock; што никаде не се наоѓаат женски чевли број 41, а подоцна на распродажба се останати само од тој број; кога некој интересен филм постојано го фаќаш од пола; кога помеѓу сите можни шампони во продавницата се потрошил баш твојот; кога сред презентација ќе ти откаже видео бимот; кога некому ќе му кажеш дека нешто "мора" а тој ти одговара со "се мора само едно"; кога ДВД-то сецка сред порнич; кога ќе ти избега мисла; кога очекуваш мејл а тој отишол во спам; кога детето нејќе да ти заспие а ти паѓаш од умор; кога таман си се стуткал во топлиот кревет почнува да ти се моча; кога си на глуп состанок а надвор пука сонце. кога некој постојано ти вели „ај ќе се видиме“ а тебе ти иде да речеш „е добро де, кога??“
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Обожуваше сомовина. Но, не купена во продавница, туку ја сакаше онаа свежата, штотуку извадена од мрежите на рибарите.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Да пуштиш мало дете со поголема банкнота в продавница беше ризик од повисок ред.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Нив обично ги чувавме по шпајзи, и ги носевме в продавница кога купувавме сокче.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Кога овие прехрамбени деривати ќе стигнеа во продавница, преку маалскиот там-там веста веднаш се ширеше.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
1. Драги Аристин, Вие можеби имате раце и глас од коишто треперат женските уши, мустаќи кои ја разубавуваат вашата насмевка и насмевка која ги разубавува вашите мустаќи, но тоа нема да Ви помогне да станете јунак на оваа приказна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Оваа приказна, значи, е претворена во продавница за љубовната напивка, но таа напивка, како и сите други магични напивки не е безопасна. * На ова место одеднаш прекинав со пишувањето, бидејќи во духот ми се јави кристално јасно прашање: – Зошто ја лажеш?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ја доби Enameled во продавницата за бои и ја трансформира во едно од своите најзагадочни дела, Apo- linere Enameled, својот прв алегориски автопортрет, настанат две години пред L. H. O. O. Q. Duchamp врз ова парче обоен лим изведе три операции.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Одев во продавница, одбирав помада за мама на англиски јазик, мислејќи на неа на хрватски.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сето ова како последица на една (кобајаги) иконокластичка постапка и на една (привидно) нечиста шега, го карактеризира L. H. O. O. Q. како парадигма за Duchamp-овите методи и начин на размислување. Apolinere Една година по доаѓањето во Њујорк, 1916, интересот на Duchamp го привлече една обична реклама од картон и обоен лим за емајлот на фирмата Sapolin.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во друга прилика, на еден од своите соговорници тој му го образложи својот презир кон терпентинот со фактот дека сликарството што се засновува на „мрежницата”, секогаш, во крајна линија, е некој вид на ready- made, бидејќи сликаревиот творечки чин се сведува на одбирање помеѓу она што се наоѓа на тржиштето на индустриските бои, за потоа тоа да го распореди по своето платно на истиот начин на кој тој самиот заминувал во продавницата за да одбере ваков или онаков индустриски произведен предмет.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тој се обѕрна горе долу по улиците, се вовре во продавница и ја купи тетратката за два долара и педесет центи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Жена му го криеше пијалокот, но тој одеше по пријатели или во продавницата во селото и пиеше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Одам во продавница и ѝ купувам уште потемни, зелени завеси против светлината.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Додека јас дома аргатувам, Господ би знаел, ти си бил долу во продавницата, нудејќи им друштво на госпоѓите што таму влегуваат и излегуваат.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Видов каков модел е и од произведувачот ги порачав нацртите за нивните производи.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Видете, пред да му отидам на гости на г-дин Ракот, отидов во продавницата од каде тој го беше купил грамофонот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Кај не се надеваш тука ќе го сретнеш: по ѓубриштата, во продавниците, по свадбите, меѓу кокошките, по гробиштата, првин тоа почнува да лае по некого.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
По неколку денови се сретнаа татко ми и Лешо во продавницата во задружеио дом и намуртено се погледнува еден со друг. 3.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Црвенеам. - Признај дека си го купил овде, сум видела вакви во продавницата. Горам.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
При секој погреб, музиката одеше напред, по неа децата со бајрачиња, па попот; по попот мртовецот, а по него фамилијата гледајќи в земи, подофнувајќи си и придржувајќи се под мишките еден со друг; зад нив одеа роднините, блиските, потшепнувајќи нешто меѓу себе за клетата судбина на покојниот и издивнувајќи, по нив одеа подалечните пријатели и роднини, зборувајќи дека овој живот е ништо, ветер, сон, дека еден ден и нив ги чека ова; најодзади, раштркани без ред, чекорат, се влечкаат далечни пријатели, познајници, соседи, луѓе што од грев или милост дошле, зборуваат гласно меѓу себе за сè и сешто: за злобноста на овој свет, на овој живот, за лакомштијата на луѓето, за глупоста, за јаландуњата за лажовниот век; ја прекинуваат поворката кај што сакаат, стрчнуваат во продавницата да купат нешто, и пак се враќаат, клоцаат со нозете и по добиците што рикаат и се мешаат со поворката, се пулат во жените што запрегнати во кошулите перат алишта на езерото; разговараат за војните, за времето, за бериќетот; носат срп или вила со себе, и штом ќе стигнат до црквата, не чекаат да го стават мртовецот в гроб, туку се распрснуваат кој каде по работа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тоа што неговите дела се убави е само еден од неговите видови.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Иако имаше многу работа, отиде во продавница, пронајде некаква механичка направа која овозможува побрзо испишување на буквите, успешно ја употреби, направи сѐ друго што беше потребно за таа работа, а покрај тоа ми го врати и моето лично достоинство.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Џаспер ја презема таа обврска.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се јави во продавница за домашни миленичиња и нарача нови десет пингвини кои сакаше да ги нагости со зготвеното месо од соседите.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
По кратко време излезе и ми даде еден леб, ама не таков свеж, мек, бел и вкусен како тој што го јадеше Мони утрината, туку еден истуткан и стар леб.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Оди дома и донеси, па после барај чипс, - ми рече и јас си излегов.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Многу ми се јадеше чипс и влегов во продавница само за да видам дали имаат и колку чини.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Оттогаш не влегував во продавница без пари.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Но, нашите слики би морале да им се допаѓаат и на луѓето од елитата, ние мораме и ним да им се обраќаме.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Речиси е потребно да пишува “Слободен влез” со дијагонални букви на дното, бидејќи сме сретнале обични луѓе коишто нема да влезат во галерија порадо одошто ние би влегле во продавница за накит или крзно на Вест Енд.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Влегуваме во продавница да купиме нешто, а таму ќе ни се случи да ни продадат нешто расипано, да ви закинат при мерењето, да не ни вратат кусур и - ете причини за лошо расположение.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
„Што виде?“ го праша Летка. Едо веќе имаше решено. Влегоа во продавницата каде што Едо го побара блокот од излогот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тој во продавницата не отишол од предната страна туку одозгора, низ дворот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сите оние жени и мажи со кеси и торби, сега помногубројни, ба напикани во продавницата и повремено, еден по друг, излегуваа натоварени со по пет па и десет и повеќе сомуни леб.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сите тие работи тој на муштериите им ги продаваше малку поскапо одошто беа во продавницата во градот со што остваруваше нешто екстра добивка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Таму, згора на душемето, имаше ќепенок и низ ќепенокот можеше да се слезе долу во продавницата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
По некој ден, кога случајно влегов во продавницата за автомобилски делови, гледам – такви ретровизори колку да ми сакаш. И поевтини, се разбира.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)