Трчаше се до крајот на градот. Стаса до фурната, се засолни зад клупата, па така сокриен се свитка никој да не го види во решеност да го чека дедо Ѓорѓи.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Се прашуваа луѓето Од каде нам толку пари, толкава самодоверба и дрскост, да постапуваат така, ако не во решеноста да тераат до крај, то ест да ограбуваат, додека не бидат фатени.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)