Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Духот е кормилар, знаење, вечност, а телото е минливо, затвор и место на измама; со својата заплетканост во светот на физичките односи го ограничува духот и го одвлекува од неговите цели.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Процесите што се одвиваат во и со нејзиното тело се одвиваат во светот на физичкото, а процесите што се одвиваат во духот на таа личност, му припаѓаат на менталниот свет.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Погледот му стануваше ту матен, ту јасен.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Кога чув дека веќе не е жив плачев три дена и три ноќи.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Таа тој премин од порнографијата во светот на уметноста го толкува како ослободување од „junk“ сексот и исчекор кон еклектичните истражувања на крајните граници на сексуалноста.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Во 1985-та г. таа направи премин во светот на перформанс уметноста како актерка во претставата Deep Inside Porno Stars којашто се даваше во познатиот авангарден простор Franklin Furnace во Њујорк.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Техниката веќе во многу нешта ги прошири нашите животни очекувања, физичката околина, перцепцијата и помнењето - со помош на зголемувачи, телескопи, ендоскопи, телефони, фотографии, филмови, генетски инженеринг, пресадување на органи, вештачко оплодување и сл.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Користејќи EEG од REM состојба на сон на своите колеги во светот на будните им праќаа пораки.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Да се отвораше нов комјутерски центар опстанокот и преживувањето на народот ќе зависеше од компјутеризацијата која би ја осигурала конкурентноста во светот на водечките, технолошки развиени држави.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

„Интересно е колку владите, не само тука, туку насекаде во светот, се неспособни да ги запрат луѓето отворено да користат огромни количини недозволени дроги“, вели тој.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Европската свест е обележана со дуалистички одговор на прашањето за човековата природа, според кое човек е составен од два дела различна природа, дух (душа) и тело коишто немаат иста вредност.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Според тоа, една личност го æивее æивотот низ две напоредни истории (два света), од кои едната се состои од она што се случува во и со нејзиното тело, а другата се состои од она што се случува во нејзиниот дух.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Сега, ако нешто е типично, може ќе го искористам - ако не е, тогаш нема.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Старецот бавно тргна крај гробиштата.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Ги виде сите изминати дрвја, редови и хаосот од гробови; оддалечените куќи; како во светот да се појавија некои нови својства што ги немаше за време на неговиот живот.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Но таа јаснотија ништо не менуваше во светот.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

После овие извадоци од феминистички теории, неколку податоци од биографијата и манифестите на Ани Спринкл покажуваат дека самата уметничка за сето тоа има многу повесело мислење: Во последните 16 години од својот жовот Ани Спринкл работела како танчерка во 42-та улица, ѕвезда на порно филмови (150 играни филмови, 20 видеа и 50 8мм филмови), проститутка во салоните за масажа, била домаќинка на сопствена кабловска програма и објавувала статии и фотографии во безбројни порнографски списанија (вклучувајќи го и нејзиното сопствено).

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Обајцата развија метода за индуцирање на луцидност во соништата.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

“ Маргина 37 165 Новата книга е производ на уште две години истражување, и има детаљи за медицинските истражувања што се правени со Е секаде во светот (на пример, се спомнува употребата на Е во воената болница во Никарагва, заради лекување на бивши војници кои страдале од растројства на пост-трауматски стрес).

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Да беше збор за спортска приредба, опстанокот и преживувањето на народот ќе се темелеа врз здравиот дух во здраво тело, врз фискултурата која ни ги крепи телесните и духовни способности.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Наскоро, се смее Сандерс, оние што не пробале ќе бидат девијантните, статистички кажано.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Го убија баш таа ноќ кога тој одлучи да ме преведе во светот на вампирите.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Се чини дека техниката е протеза на интелигенцијата: Колективното мислење што го наметнуваат разните медии веќе е насочено кон поништување на изворноста на сензациите, кон укинување на присуството во светот, на начин луѓето да се снабдуваат со залихи информации коишто го програмираат нивното помнење.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

6 И додека нашите „научници“ и професори по трудово право, завиени во својот кабинетски конформизам, ги зафати некој чуден транзициско-зимски сон и, во таа нивна интелектуална хибернација, се бавеа со прилично несуштински и чисто номиналистички правни прашања 7 – видни експерти во светот, наѕирајќи го овој лошотилак кој така отворено пропагира социјална неправда и економска нееднаквост меѓу населението, почнаа аргументирано, организирано и систематски, дел по дел, да го раскринкуваат неолибералистичкиот новоговор во сферата на оваа научна област, кој под превезот на некаква „флексибилност на работната сила“ доведе до драстично кратење [намалување], проследено со паралелно кршење [непочитување] на работничките права.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Ова само ни говори дека да бидеш „вработен“ во РМ не е исто што и тоа да водиш „нормален“ живот, ослободен од стресот за тоа како ќе го преживееш месецот. 6 И додека нашите „научници“ и професори по трудово право, завиени во својот кабинетски конформизам, ги зафати некој чуден транзициско-зимски сон и, во таа нивна интелектуална хиберна- ција, се бавеа со прилично несуштински и чисто номиналистички правни прашања 7 – видни експерти во светот, наѕирајќи го овој лошотилак кој така отворено пропагира социјална неправда и економска нееднаквост меѓу населението, почнаа аргументирано, организирано и систематски, дел по дел, да го раскринкуваат не- олибералистичкиот новоговор во сферата на оваа научна област, кој под превезот на некаква „флексибилност на работната сила“ доведе до драстично кратење [намалување], проследено со пара- лелно кршење [непочитување] на работничките права.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Тука уште би сакале да напоменеме дека, веднаш на почетокот од секое интервју – под самиот наслов (кој објаснува кои се парничните странки т.е. кој работник против кој работодавач го во- дел спорот) и под поднасловот (кадешто сосем кратко е даден предметот на спорот т.е. за што тој се водел) – се дадени латински цитати [во оригинал и во превод] на познати римски правни максими кој имаат контекст токму со конкретниот спор, а коишто поради својата вистинитост и безвременска релевантност имаат огромна вредност како „авторитативни правни стандарди“ и сѐ уште, до наши дни, во неизменета форма важат во речиси сите 14 правни системи во светот – како основни принципи или како законски регулирани фундаментални правни начела.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Тоа обединување на полето на сите сфери, од некаде ми беше познато, прочитав некаде една НОВИНА дека: уште пред нашата ера Македонската силна Династија, Кралството Македонија, предводена од Големиот Александар Македонски- чии цели и определби беа сосема исти: создавање на еден развиен свет, во кој секој би бил задоволен, би цветала трговијата, културата, изградбата, напредок со соединување – преку мешање на разните култури, но и да се сочуваат националните обележиа на народите во светот. Зарем тоа не била идеа на глобализација?

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

За да се осознаеме, како единка или како нација на светлата вистина, чии чеда сме ние, изродени во генот македонски, на кој многумина во светот му подзавидуваат.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Во светот почна студената војна, малку години по заедничката борба на голем број земји против фашизмот. Историјата го чинеше своето.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Чанга тие денови читаше книги за козите во светот, за да може да ѝ го најде вистинското место на домашната балканска коза.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Авторите, разграничувајќи ја алхемијата на тоа време, ги создаваат и најдобрите романи во светот, како Иво Андриќ, Маркез ...

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Која разлика во Европа и во светот ние ќе бидеме ако во неа не го внесеме својот идентитет...

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Сега можам да се качувам во светот горе и да слегувам во светот долу и да гледам кое време на кое му должи и кое го менува - минатото идното или обратно.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Жабе и натаму џвакаше јатки од млади ореви, гласовито зборуваше дека во светот се вади жива вода на сто метри длабочина, понекогаш и жешка, рацете, вели, да си ги изгориш, а Паско Бачо, како човек кој не чувствува потреба да бара прецизна причина за да каже нешто кое не мора да е во вистинскиот контекст, па уште и со некое спокојство, се сврти кон мене: „И така, Симон“, вели, “во 1956 година, дури се копаше вака каналот за наводнување Камадаречко, беше среда, 21 септември, дванаесет и десет или дванаесет и петнаесет часот, не ме фаќај за зборот...“

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Додека во светот на Андриќ и на Селимовиќ е доминантно настојувањето да се даде, меѓу другото, една можна слика на историјата, на епохите, на конкретниот простор (Андриќ), или под маската на историскиот настан, вечните теми на судир на поединецот, на општеството, на политиката и етиката, парадигматично да се вклучат во современиот контекст (Селимовиќ), Башевски ги поврзува историјата и современото, ставајќи ги двата поима под сомнение како конечно неспознатливи во својата интеракција.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Ти не знаеш сосема јасно, драги мој, но чувствуваш дека поедноставно е громко да го изговориш тоа јас, отколку вистински, на вистински начин, да се наложиш кај другите, во светот и животот, и вистински да се услагодиш со него.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

- ... И ти велиш дека ова е само игра? Па не ли гледаш дека сѐ во светот е поврзано со една неизбежна причинско - последична врска.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Ми велеа дека Бог не постои и да не го пишувам со голема буква, а знам јас дека Бог е всушност во причинско - последичните односи во светот.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Мислиме ли при тоа колку што е можно поделотворно, значи илустративно да се насочи погледот кон важноста на сетилното осознавање и со тоа исто така да предупредиме за фаталната грешка на сите омаловажувања на таа димензија во европскиот проект на модерната?

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Односно, шекспир е наш.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Само ставете ја кацигата и сензитивните ракавици, зграпчете ја контролната палка, и влезете во светот на компјутерската анимација.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

8. Мејл-артот денес во светот претставува еден силен аспект на меѓународната култура, сè уште „непотрошен“ во социјалните и политички импликации, наспроти тенденциите да биде игнориран (на ниво на институции, барем во Европа) или прогонуван (во земјите со диктаторски режими).

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Дефинирањето на ВР со телеприсуство угодно ги исклучува имагинарните светови на уметноста, математиката, и забавата.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Како да се нагласи релевантноста на лажливите сетила и сознајните функции, кои не се aisthesis и mimezis само претпоставки на уметноста, туку прв услов на човековата ориентација во светот, неговото секојдневно наоѓање на место во просторот и времето.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Ова е можеби реално денес, во светов како информативно - глобално село.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Реалноста на кантата за ѓубре произлегува од нејзиното „надофатно” место во светот исткаен од нашата зафатеност со проектот.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Роботичкото телеприсуство доведува до правовремена човечка ефективност на едно реално место во светот без да има човечко суштество од крв и месо на таа локација.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Денес во разни компјутерски мрежи се вклучени неколку милиони корисници, меѓу нив и многу „свесни” мејл-уметници, иако и оние другите, „несвесните”, ја играат таа чудна комуникациска игра во светот во кој уметноста добива некои сосема други форми.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Слично како слушањето на музиката и гледањето на ликовни уметнички дела, започнува и допирот да се хуманизира со уметноста на виртуелните машини. Janez Strehovec е доцент на Факултетот за општествени науки при Универзитетот во Ljubljana, каде што предава социологија на групната култура. превод: Славица Пешевска. 1 - Philosophien der neuen Technologie, изд. Ars elektronika, Merve, Berlin, 1989, стр. 126. 2 - Digitaler Schein, изд. F.Rotzer, Frankfurt, 1991, стр. 350. 3 - Philosophien der neuen Technologien, стр. 125. 4 - Aisthesis, Wahrnehmung heute (зборник на расправи), Leibzig, 1990, стр. 46. 5 - P. Virilio, „Das irreale Monument”, Berlin, 1992, стр. 43. 46 Margina #15-16 [1995] | okno.mk 6 - F. Popper, Die Kinetische Kunst, Koln, 1975, стр. 29. 7 - G. Deleuze, Podobagibawe, Ljubljana, 1991, стр. 62. 8 - Istoto delo, стр. 64. 9 - Тука е важно Adorno-вото разликување помеѓу општествената техника и естетската техника, којашто не е доследна на господарењето над природата, туку е конститутивен, со содржината интегриран прием, за што пишуваше Heinz Paetzold во Nomarxistische Asthetik II: Adorno-Marcuse, Du:sseldorf, 1974, стр. 46. 10 - Digitaler Schein, ур. F. Rotzer, Frankfurt, 1991, стр. 157, 158. 11 - Stelarc: „Gesteigerte Gebarden/Opsolete Begehren”, каталог Endo und Nano, Linz, 1992, стр. 233. 12 - J. Baudrillard, Trancparens des Bo:sen, Berlin, 1992, стр. 22. 13 - „Out of control”, каталог Ars electronice, Linz, 1991, стр. 15. 14 - Истото дело, на истата страна. 15 - K.Marx, F.Engels: Избрана дела, I. книга, Ljubljana, 1969, стр. 339. 16 - G.W.F.Hegel, Sa:mtliche Werke, 12. I, Stuttgart, 1953, стр. 68. 17 - W.Benjamin, „Umetnicko delo v casu tehnicke reprodukcije”, Misel o sodobni umetnosti, Ljubljana, 1980, стр. 87, 88. Nick White okno.mk | Margina #15-16 [1995] 47 [изјава дадена 1988 од Џерон Ланиер, еден од зачетниците на идејата за ВР: Говорејќи идеалистички, можам да се надевам дека виртуелната реалност ќе пружи искуство со многукратни реалности, инаку искуство кое го отфрлаат многу луѓе од Западната цивилизација.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Таа е од сериите виртуелни игри создадени од Џонатан Валдерн.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Кантата за ѓубре е реална во контекст на нашата задлабоченост во работата, иако вон компјутерскиот работен простор ние не би зборувале за канта за ѓубре, освен како за виртуелна канта за ѓубре.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Повеќето општества во светот поседуваат некој метод со кој луѓето го доживуваат животот низ драстично различни реалности во различни времиња, низ различни ритуали и слични работи.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Се создадоа услови за појавување на еден суштински нов облик на уметничко изразување - уметноста на комуникацијата, која john fellows настанува со взаемна интеракција и размена меѓу креативни личности било каде во светот, во областите на визуелните уметности, уметностите на звукот, движењето и пишаниот збор.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Токму поради своите позитивни резултати во превладувањето на меѓучовечките, социјални, идеолошки, расни и политички недоразбирања, мејл-артот денес веројатно е едно од најзначајните уметнички движења во светот.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Го видов, верно беше мал по своите димензии, но вакви мали прозорци има и во други градови и места во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Неусетно се пренесувате и стоите немо пред тајните на галаксиите, пред недопирливоста на човечкото битие во световите на безбројните ѕвезди и планети.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Тој не е само велесаем на техника, машини и индусриски производи, зашто преку своите специјални приредби знае да ве воведе во светот на детските играчки со фантастични комбинации во формата и употребата, кои детската фантазија, па и таа на возрасните, ја пренесуваат зграпчувачки.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Љубезните домаќини на овој индустријализиран комбинат за произведување на домати, и краставици и на други зеленчуци ни раскажуваат како никнало ова стопанство, овој град од оранжерии кои по своето пространство, големина и производство се едни од најголемите во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

ЛАЈПЦИГ е најпознат град во Европа и во светот како значаен меѓународен трговски центар.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Иако сум вторпат во Амстердам, ми се чини како прпат да влегувам во холандската метропола, која со своите канали личи на Венеција и која во Холандија, и во светот, е прочуена со музејот на Ван Гог, со Државниот музеј, каде што се среќаваат платна од фламанската школа, при што доминираат Рембрант и Рубенс...

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Веројатно Стојче и многумина како него имале причини, и тоа оправдани причини, што отишле во светот по работа.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Повисоки и поголеми дуни, од овие во Бланкенберге, можеби, нема на друго место во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Тие се поставени симболично, како показ за обете воено-политички блока во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

ПОГЛЕД ВО ИДНИНАТА ...и баханалии во „Белжик жоаез“ АКО првата светска изложба во Лондон, 1851 година, билоа арактеристична со Кристалната палата, втората, во Париз, 1889, со Ајфеловата кула, третата, во Њујорк, со Трајлонот и Перисферата, тогаш сегашната во Брисел ја карактеризира Атомиумот - најчудната градба во светот, која симболично ја илустрира епохата на атомот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Тука дошло до израз најмодерното во архитектурата на Запад, а можеби и во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Таа ги информира нашите работници за настаните во нашата земја и во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Разговарав со еден млад пациент, пак од нашата земја, кој со интервенцијата на Гио во разните канали на нервниот систем, односно во центрите за движење на малиот мозок, успеал, според сето она што денес може да го даде неврохирургијата во светот, да му ги смири движењата, неволните, рефлексивни движења на рацете и на главата и го оспособил да може самостојно да се служи со раката, да може да се вклучи во животот со значително помали недостатоци.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Не помалку изненадување претставува големата изложба на книги, организирана во една огромна изложбена зграда, на пет ката, каде што на штандовите имаше прикажано над две-три стотини илјади разни книги, книжевен фонд каков што би посакала ода има секоја позначајна библиотека во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Слободните часови решив да ги користам во посета на неговите врвови - на „Монмартр“, кај сликарите скитници и на „Пигал“, еден од најпознатите квартови во светот, чии одредени атрибути го прават Париз уште попознат.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Овде се наоѓа и најголемиот радиотелескоп во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Толку е позната во светот, што навистина претставува премија да се добие место за пансион.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Паскал ми покажа два научни труда, објавени на англиски и француски јазик во светски списанија за астрофизика, а потоа и повеќе писма од неколку познати опсеравтории во светот, меѓу кои и од Кримската опсераваторија, кои го канат да ги посети и да мине таму на работа, за размена на опити.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

И додека на екранот се појавуваа убавите планински пејсажи на пелистерските планински височини, спикерот заклучуваше: Ако сте тргнале на одмор или планирате одмор, не заборавајте дека во светот постои вакво убаво катче за одмор и толку гостољубиви луѓе, кои денес можат да се сретнат во приказните...

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Овде, за јадење можеше да се купи речиси сѐ што денес во светот се произведува за исхрана на човекот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Во улиците го нема она довикување по муштериите, а колку се оди кон пристаништето, нечистотијата и правот се зголемуваат, како и во секое пристаниште во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

ВО ОВИЕ денови пред Нова Година, како и многу други градови во светот така и во Софија се раздвижува до таа мера, што се има впечаток дека секој некаде трча, нешто подготвува, а во исто време и се радува и се нервира.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Сараите на „Долма Бахче“ и „Топкаписи“ никој не се нафаќа да ги земе под осигурување, ниту во Турција, ниту било кое друго осигурително друштво во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Не знам, постои ли друг град во светот со толку многу мостови?

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Зошто Градот не личи на некоја светска интермултимешалка, а постојано сум бомбардиран и експлоатиран од информации за современите случувања во светот, компјутери, Интернет и слични срања.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Ова небесно складиште е нашиот изворен дом од кој сме нурнале во светот на измамливите феномени.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Ние се идентификуваме себе си како „субјекти“ (поданици) на „нематеријалната“ библиотека што лебди над нас, како протуберанци што избликнуваат во светот на феномените. 144 okno.mk

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Ернст, Европеец, беше навикнал да се движи во светот како во свој свет, суреден, добро познат и доволно осмислен.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Секоја информација што е стекната во светот на феномените е измамлива (“doksai”); веродостојна е само нашата вродена информација (“sofia”) и неа треба одново да ја откриеме.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Ќе те поведам во светот на магијата, ќе ти раскажувам приказни за грбавиот гусар и за руската кнегиња, за љубовта на прв поглед и за љубовта на која не ѝ треба поглед, за глумицата чие име веќе го споменав во две-три мои дамнешни полупесни.

„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)

Со самото тоа, сите вредности беа поместени.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Индивидуалното битие е раздвоено, чинејќи обестелесено јас и тело кое е предмет што сопственото јас го посматра, сметајќи го од време на време за обичен предмет меѓу останатите предмети во светот.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Таа малечка икона се чинеше како да отвори многу нови можности во светот на цртањето.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Луѓето се разликуваат од нештата по тоа што го доживуваат светот, додека нештата делуваат во светот.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Секако дека намерата на Маргина не е во светот да го шири поволното мислење за македонската култура - Маргина не лаже, а богами ниту краде ниту убива, а особено не во корист на татковината.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Марсел Пруст пишува: Откаде ни е храброста да посакуваме да живееме, како можеме да сториме нешто за да се заштитиме од смртта, во светот во којшто љубовта се предизвикува со лажење, а се состои исклучиво од потребата страдањата да ни бидат ублажени од истото она битие коешто и ни го предизвикува самото страдање? okno.mk | Margina #22 [1995] 39

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Не живееме во свет на јасно одредени идентитети, дефиниции, потреби и стравови, надежи и разочарувања.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Сега им припаѓа на банките кои го финансираа, но наскоро повторно ќе се прикажува насекаде во светот и, во Америка, најверојатно на телевизиските канали.”

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Човечките битија не доаѓаат во врска едни со други само површно, како две билјардни топчиња, туку преку поврзувања што се создаваат кога двајца луѓе ќе се сретнат во световите на доживувањата.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Станаа какви што ретко можат да се видат во светот: во едната имаше илјадници ситнурии и матракулки: од игли за плетење и крпење до часовници што некогаш имале разноразни задачи: да ѕвонат, да тикараат, да гукаат на ѕидови и да се тресат по мали џепчиња; па потоа конзервички и тенеќиња со шарени обвивки и со натписи што можеш по цел ден да ги читаш и да не ги протолкуваш; шишулиња од разни големини и дебелини, кои можат да се носат воврени во прстите или пак наредени како цевки под мишките; белезички, прстенчиња, ножиња со рокчиња, шарени стомничиња, свирчиња, а потоа: рачки од чадори, поткови, бургивчиња, тркала од колички, панаѓурски штракачиња и што ли не.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Насекаде во светот рударите живеат за да се уморат а овде згора и да си ја посолуваат сопствената пот.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

Со 4:0 поведов кога падна Берлинскиот ѕид и кога насмевките повторно се вратија во главниот град на липите во светот.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

Доктор Сашко Кедев слегува од врвот на светот вчудоневиден дека баш на врв свет мртвото е живо како животинките во цртаните филмови: знае дека во сите докторски книги пишува дека луѓето во чија крв има помалку од 6 единици концентрација на кислород веќе кинисале на оној свет ама од врв свет се слегува прудолу, спокојно и со уморна насмевка, се слегува директно во светот на чудата само со 2,8 до 3,2 единици кислород во крвта.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

Понизна набqудувачка на феномените во светот што нè опкружува, одам напред без никакво брзање, и си ги расфрлам моите мали глупости кои, се надевам никого не повредуваат ниту шокираат.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Сега се стари, бедни и бавни секој некаде во светот.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Сите луѓе во светот само треба да отидат до општината и да кажат: „Знаете, јас не сакам да одам во војна“.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Таа нова позиција на човекот во светот му го покажува неговото мрачно потекло и истовремено ја разбива илузијата за неговата положба во средиштето на светот“, пишува Ефтимиос Варламис (Eftimios Varlamis) во својот есеј за Хундертвасер.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

-... И така, твоето бебе стотина пати влегува во светот за повторно да се најде надвор од нејзината вагина.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Во светот, инаку, за време на војната компромитираниот Селин почна повторно да се реактуелизира дури по неговата смрт, 1961-та.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Во 1964 започна редовното емитување на телевизиската програма на ТВ Скопје.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Во неговата обнова учествуваше југословенската федерација, а се солидаризираше и најголем број на земји во светот.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Исто така, тоа од друга страна давало надеж дека членовите на британските воени мисии во Македонија преку своите извештаи, освен на воената страна, ќе се осврнат и на политичката и ќе ја запознаат демократската јавност во светот со борбата на македонскиот народ за национална слобода и едновремено со желбата на македонскиот народ за обединување и создавање на своја државност и самостојност.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Разбрав дека во светот постојат и групни центри кои служат за лечење на лицата зависници со кои преку разни методи успешно ја сузбиваат апстиненцијалната криза.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Со отворањето на „Фондации нанадежни граѓани”, т.е. сперма, би се спасила и интелектуалната елита во светот, односно ние како потомци на Александар Македонски мислам дека и културолошки би дале придонес во развојот на светската цивилизација.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Не знам каков е трендот во светот ама знам дека во Македонија постојано расте бројот на зависниците од интернет кои секојдневно се дружат со нивното височество фејсбук и скајп.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Не беше тоа лоша плата за времето во кое живеевме, но Мајка, како што велеше, мораше со неа да прехрани шест детски усти, но и устите на нашите другари за кои секогаш имаше место на нашата трпеза... XXV Веста за сиџилите не престануваше да се шири во светот на ориенталистите.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Тој ми стануваше вистинскиот, можеби задоцнет и незавршен, но единствен универзитет, каков што го немаше никаде во светот, единствен, каков што беше и самиот негов живот.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Ретко која друга империја на Балканот, па и во светот, ги презела, првин, верата а, потоа, и законите на покорените, како што тоа го сторила Отоманската Империја...

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Остана така подолго време, навидум смирен, без збор, во светот на својата длабока тишина.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Ако светот го замислиме како збир од точки со сѐ порамномерна и поверојатна распределеност, тогаш во светот мораме да ја согледаме и другата тенденција кон создавање на топчиња (кластери).

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Ние сметаме дека светот всушност е хаотичен и дека ние не откриваме никакви скриени поредоци туку најпрво ги проектираме во светот а потоа ги “ловиме” од тој свет заборавајќи при тоа дека тоа се наши проекции.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Дрогерашкиот туризам е најисплатливиот и најпрофитабилниот во светот.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Согласно на тоа големите (култни) политичари се антиуметнички гении, нивната појава во светот е одраз на една активна енергија чија тенденција е да се завладее и контролира (асимилиран атавизам).

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Тоа едноставно не е остварливо на овој степен на еволуциската зрелост на етносите кои живеат не само во Македонија туку и во светот.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Второто откритие произлегува од потребата математички да се опишат некои од најнеобичните и најсложените појави во светот што нѐ опкружува: облиците на планините и облаците, создавањето галаксии во вселената и, поблиско до секојдневниот живот, колебањето на цените на пазарот на пари.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Така денес во светот сочинет од најразлични општества со најразличен однос кон митот за прогресот имаме и разни концепции за уметност.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Потоа, штом ќе се решеше на првиот потег, другите доаѓаа ведаш по него и не се редеа едноподруго туку речиси се трупаа едноврздруго, а тогаш веќе Гого беше во светот на сликата и околониот свет стануваше една предвремено поставена рамка, која само му пречеше кога се судираше од неа.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Ваквиот медицински модел на професионален прејудициум, модерната психологија не може да го прифати, бидејќи творецот, иако во текот на процесот на создавањето поминува низ епизодични состојби на душевна абнормалност, ретко губи доверба во себе, додека невротичарот или друга душевно болна личност не верува ниту во себе ниту во светот.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

За примитивниот човек, природата била исполнета со сили на кои тој, поради непознавање на причинско-последичните односи во светот кои го окружувале им придавал мистично значење.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

ТУТУН (TOBACCO) Форма: сушени листови од растение кое вирее насекаде во светот.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

- велам. 160 Margina #8-9 [1994] | okno.mk - Да се објави нешто друго во овој момент би значело дека сме куќа која е рамнодушна кон политичките настани во светот - убедено вели уредникот.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

И во секојдневниот живот, состојбите на будност и конвенционално чиста свест се несомнено неопходни поради голото преживување во светот на бројни опасности коишто мораме да ги совладаме, да правиме со нив компромис или да ги заобиколиме.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Појавата на крекот по улиците на Америка направи хаос во светот на криминалот имајќи ја предвид ниската цена и зависноста што ја создава.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

И ова нешто му се случи нему, на ѕидарот, на градителот на куќи, и тоа му се случи во светот во кој живееше, надвор, на периферијата од индустрискиот гигант, во рамното и еднолично село, обележано со вкрстени автопатишта и селски патишта, со бензински пумпи, што беа стратешки сместени на аглите на раскрсниците и трговските центри, таму каде што куќи никнуваа како печурки, оддалечени од нивите за компири.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Тие се афирмација на македонската кауза и се виделина на многуте заблуди, непознавања и искривувања на епската борба на македонскиот народ за остварување на национална, социјална и културна слобода и претставуваат битка за вклучување на македонскиот народ во лигата на рамноправните народи во светот.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Тој ги броеше ѕвездите што се стрелќаа и се чудеше колку многу луѓе умираат во светот.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Во тоа време во светот (токму како и сега) имало и други мачиња: црни, бели, сиви, и сите тие имале мустачиња но не се фалеле со нив како малото маче - долгоопавче.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Тој наслутува дека мајка му сака да го испрати по некоја работа, а од тоа нема ништо по омрзнато во светот.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Додека така со мислите беше во светот на кучињата, заѕвони ѕвончето на влезната врата, сега вистински.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

„Добро“, рече Филозофот. „А сега, замислете дека тие две нешта постојат во светот Господов.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Кога денес размислувам, навистина сум убеден дека тогаш циркусот, покрај манастирот, беше едниственото место каде не важеа законите на околниот свет; тоа беше држава во држава, нација во нација, свет во свет, космос во космос; мало небо во големо небо.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Националното е еден вид политички камен кој на сила му се става околу вратот на човекот расположен да лета; со него се задржува човекот да остане во своето село, до својот нужник, да не отиде во светот, да не види дека постојат многу и различни светови.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Ѝ реков дека џезот веќе е сосема испразнет од фолк-содржините на црната раса, од неговата изворна фолклорна содржина, дека е останата само неговата рамка, неговата универзална музичка форма, која сега треба да се полни со нашиот фолклор; и не само со нашиот, туку и со секој фолклор во светот, оти не е само нашиот фолклор богат, туку има такви уште неброени и незнајни богатства на планетава.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Јас не сум уште неатрактивна, но знаев дека не сум онаа Луција што бев, и тоа беше сосема нормално, оти јас, за разлика од Јан Лудвик живеев во светот во кој времето течеше, и сѐ беше предвидливо, дури и бавното доаѓање на староста.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Реков и нешто многу слично на следниве примери: многупати се имав упатувано каде треба да заноќам, а втасував таму од кадешто потоа не знаев како да се вратам.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Можеби и затоа му реков на Иван, божем со намера да му помогнам при неговото навлегување во светот на возрасните, дека непромисленоста не е секогаш најдобар сопатник, дека таа обично нѐ доведува во непланирани ситуации.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Не му пречеше дека и него го сместувам во светот на поарчените вредности.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Го советував него а всушност себеси се прекорував.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Тоа беа најубавите маслинарници во светот.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

Социологот којшто одбрал да го проучува својот сопствен свет во неговите најтесни и познати аспекти не би требало, како што би го направил тоа етнологот, да го одомаќи егзотичното, туку, ако можам да спекулирам со изразот, да го егзотизира одомаќеното, со прекинување на сопствениот интимен однос со начините на живот, кои дури остануваат непознати за него бидејќи се премногу блиски.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Оваа конституционалистичка перспектива се разликува од доминантните структуралистички (однесувањето ја одразува структурата на умот) и од функционалистичките (однесувањето им служи на целите на системот) перспективи во светот на психотерапијата.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Зад ова шовинистичко тврдење стоеја идеолошките мотиви на Студената војна; “нашата” апстракција, нашиот модернизам, нашиот формализам станаа индикатори дека САД беа на прво место во светот.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

За разлика од философите, кои живеат од репродуктивната економија на теориските знаци, „литературата полноправно се движи во шума, во светот како во џунгла, низ која мора храбро да се пробива“.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Овие сфаќања не се за откритијата во врска со “природата” на индивидуите и нивните односи, туку тие се конструирани сфаќања кои определуваат одредени специфични правци и односи.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Всушност движењето кон изворност, и вообичаеност, во светот, би требало да биде кулминација на движењето кон туѓите и необични светови. (Bourdieu, 1988, str. xi-xii) Според Бурдие (Bourdieu), егзотизирањето на одомаќеното преку објективизирање на вообичаениот и прифатен без никакво сомневање свет го олеснува “повторното самоприфаќање”.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Според оваа перспектива, животите на луѓето се обликувани од значењето кое тие му го припишуваат на сопственото искуство, од нивната позиција во социјалната структура, од јазичните и културните практики на индивидуата и на нејзините релации со другите.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

На пример, доминантните Западни сфаќања поставуваат високи индивидуални и полово различни спецификации за начините на постоење во светот.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Додека ние се повлекуваме сомневајќи се, Енценсбергер елегантно го поентира својот поетски став.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Во последно време, речиси како некаква нова идеолошка матрица, во ова безглаво тетеравење кон (национален) идентитетет, главно допирајќи од центрите „што произведуваат свест“ (читај МТВ, „Нова Македонија“, некои издавачки куќи), се слуша отприлика следнава конструкција (која неинвентивно, во разни варијанти, неуморно се повторува каде ќе се стигне): „Македонија можеби е мала, кревка, дипломатски и политички недоволно „шлифувана“, но затоа пак македонската култура е сосем рамноправна во светот, гордост на мак. народ.“

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Абдурахман,куршум чиј наместо секогаш паѓал, најди му рамен во светот: без некаква мака со сигурност безгрижно гаѓал малечки птички во летот.

„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)

Не морав веќе, некако, да се внесувам себеси во тие визии за животот што ги создале негеј-писатели, без разлика колку се стремеле да бидат хумани, длабоки или инклузивни.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Геј-луѓето сега можат да си излезат од плакарот, но во светот ќе напредуваат само ако се погрижат тие нивни нестандардни идентитети да не ѝ се натураат премногу живописно на совеста на стрејт-луѓето.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Низ геј-литературата можев постепено да си го осознаам местото во светот.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Како што Зонтаг напишала во „За стилот“ наредната година: Стилот е поим што важи за секое искуство (било да зборуваме за неговата форма, било за неговите својства).

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Двете сцени од Милдред Пирс и од Најмила мамичке, според ваквото гледиште, го покажуваат зловесниот ужас на женскоста кој ги пробива нормите на пристојното однесување и најпосле се отпушта.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Свесната свест на (некои) геј-мажи самата е суштина на тој клинамен, на тој отклон од привлечната тежа на очигледното, на начинот какви што се работите.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Веднаш се селиме во светот на Библијата, приказната за Јосиф и браќата или приказната за непрокопсаниот син.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Појавата на таквата фикција во изминатите неколку десетлетија ми донесе радосно, поучно и нужно искуство – со еден вид епистемолошки пробив – бидејќи ми овозможи, најпосле, да читам за луѓе како себе и да си ја сфатам пошироката состојба.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Не е тоа проблем на релативната вредност или важност.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Не затоа што, ако се откажеме од него, ќе се усреќиме, туку затоа што тоа што ќе одбиеме да си го компромитираме посакувањето на она, правото, нема да постигне ништо и уште повеќе ќе нѐ унесреќи и ќе нѐ јадоса: ќе предизвика губење на малкуте вредни нешта во светот што навистина ги поседуваме и ќе нѐ натера да ги уништиме токму битијата што ни се најдраги.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Самото нејзино постоење го драматизира функционирањето на културниот поредок, а не на природниот.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Романот на Фајнберг е класика и битно влијаел врз читателите насекаде во светот.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Само отстапувањето од зададеното може да создаде култура и да го даде растојанието и оттргнатото промислување кои се нужни за културна дејност. ‌Во извесна смисла, хомосексуалноста е култура. ‌И ете зошто му требаме на општеството. ‌Каде би биле без пронигбите, без безобразлукот, без нетрогнатата критичка интелигенција што ја дава геј-поткултурата?

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Разликите се преломни, а нивните последици се видливи.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Особено Мет е споменик на трпението.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Еден од малкутемина во светот на квир-студиите кои заправо проговoруваат е Д. А. Милер.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

А тоа е причината поради која и предметите на културните студии се до лудило тешки за анализа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Слично така, тешко е да се види како тоа Стоун буч блуз, силниот трансродов роман за работничката класа од Лезли Фајнберг, објавен во 1993 г., речиси четвртина век по стоунволските немири, би можел да се смета за „класика“ во истата смисла во која Џуди Гарланд се смета за класика.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Мораме да научиме да му се опреме.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Клам кон крајот од 1990-тите наведе дека „момци од едно геј-братство“ на една лезбигеј-имејл листа на Универзитетот Дрејк „велеле дека било во ред да се биде отворено геј во братството ако се играло според правилата на родово соодветното однесување.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Оттука, не им се сите, па дури не им се ни повеќето, машки геј-културни практики заеднички на сите припадници на машката геј-популација во САД, а камоли во светот, додека барем некои од тие практики им се заеднички на голем број луѓе кои самите не се геј.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

И токму како што голем број уметнички дела што силно ни го привлекуваат вниманието се нечисти или мешовити во однос на стандардот што го предлагам, исто толку нешта во нашето искуство кои не би можеле да се подведат под поимот уметнички дела имаат некои својства на уметнички предмети.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Поттекстот на Милдред Пирс за она што сега го нарекуваме феминистички гнев помага да се објасни особената привлечност на Џоан Крафорд за нејзините легии обожавателки: таа е добрата девојка, иако смела и лојална, вредна и пристојна, предодредена да се воздигне во светот, но соочена со страшни премрежиња, која – кога е дотерана до точка на пукање – сосема има право да замавне и да му покаже на светот, особено на оние што ги сака и што ја изневериле.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сексуалната различност и дисидентност веројатно може да биде појдовната точка за покатегорично, посвесно, попрагматично застранување од природата и од сѐ што во општествениот свет важи за природно. ‌„Секогаш кога говорот или движењето или однесувањето или предметите покажуваат извесно застранување од најдиректниот, најполезниот, најмрзеливиот начин на изразување или суштествување во светот“, напишала Сузан Зонтаг пред речиси педесет години, „можеме да сметаме дека имаат ‘стил’“.473 Без стил или облик, нема такво нешто како култура.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Значи, видот на аристократија кон кој се стремат некои геј-мажи може да испадне сосема поинаков вид на надмоќност од она што нормално се подразбира под ‘аристократија’, надмоќност што не е неспојлива со „демократскaта жизненост на кампот“.280 ‌Луксузот што го цени машката геј-култура може да се достигне без буквална екстравагантност.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Така, послужила како делотворно средство за машка геј-идентификација.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

„Покривањето е прикриен напад на нашите граѓански права“, тврди.428 Понекогаш овие напади не остануваат прикриени.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Она што ја прави значајна е тоа што претставува необично откривателен пример за една многу поопшта склоност – склоност на многумина геј-луѓе денес да настојуваат дека се не само „речиси нормални“, како што тврдеше Ендру Саливан туку и крајно банални.459 Ефектот на оваа настојчивост е бришењето на особеноста и посебноста на настраниот живот, со што се одрекува способноста да се придонесе со нешто вредно во светот во кој живееме. ‌Кога на 24 јуни, 2011 г., државата Њујорк донесе закон со кој им се овозможи на луѓе од ист пол да се венчаваат, Асошиејтед прес побара реакција за тој историски настан од отворено геј-претседателката на њујоршкото Градско собрание Кристин Квин, која ја соопшти веста за напнатото конечно гласање во државниот законодавен дом на конференцијата за печат на њујоршкиот градоначалник Мајкл Блумберг.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Се состои од способноста да се добие задоволство и да се одживее фантазија.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Таква е, барем, визијата на класичната трагедија, онака како што по правило произлегува од јуначките судири меѓу мажите од различни поколенија.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Но, возможно би било и да се тврди спротивното: дека глетката на жени што „шизнале“ не доловува немоќ, туку ја доловува страшната моќ на згазените, кога најпосле ќе пукнат под товарот на неподносливата угнетеност.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Таа е однатре, нужно на страната на културата. ‌Зашто, што е културата ако не отклонување од природата, од зададеноста на светот, особено од зададеноста на општествениот свет, од очигледноста на човечкото постоење и од сето она што има врска со него, а што непромислено го земаме здраво за готово?

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сосема е разбирлива неговата претерано надоместувачка реторика.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Приказна за татко што го исфрла сина си на улица или се откажува од него или за татко што сплеткари против сина си или му ја планира смртта; настан во кој син го удира татка си; приказна за син што се обидува да го убие татка си: самото спомнување на вакви сценарија е доволно да потсети на познатите сижеа од европската книжевност и култура – а да не зборуваме за фројдовската психоанализа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Често занемувам пред неговата недонурлива и доследно длабока љубов кон син ни. (46) Тргај се, Џон Апдајк! ‌Патрик Калифија-Рајс имал добри причини да ја брани обичноста, основната човечност на своето постоење, онака опколен од непријатели – геј, стрејт и транс.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Трагичната мудрост подразбира негово отфрлање.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Еден начин да се прави сето тоа може да биде ако некакo се протнеш во светот на гламурот и ексклузивноста, но не мора да стекнеш богатство за да се искачиш до позадоволителен, поубав и порафиниран живот.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Ако постои француски соодветник на, да речеме, Мадона или на Кајли Миног, тоа веројатно ви е Милен Фармер, чие име треба само да се спомене за да разбуди геј- клишеа – иако имево има такво дејство само во Франција, а не другаде во светот – токму како што Далида не им значи многу на геј- Американците, иако е здробен и трагичен лик сличен на Џуди Гарланд и еднакво класична фигура во очите на геј- Французите од една претходна генерација.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Ако можам, би сакал да ги испочитувам дострелите на геј-мажите кои, од Стоунвол наваму, пишувале, на англиски, романи, раскази и драми за машкиот геј-живот и чии дела толку ми значеле.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Промените што ги наброја немаа врска со зголемените материјални придобивки, со еднаквоста пред законот, со унапредувањето на човековите права, со придобивките од правичната распределба, со поразот на хомофобијата, со растурањето на хетеросексуалниот монопол над сопружништвото и над личниот живот и со отстранувањето на правните пречки за основањето и одржувањето интимни врски.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Исто како што стрејт-читателите отсекогаш правеле со главнотековната книжевност, најпосле можев да читам фикција во која ќе можев да видам како се отсликува мојот живот, како се истражува, анализира и преосмислува.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Без женски петлиња и кралици, ве молиме“.427 Остро реагирајќи на ваквиот тренд, геј-научникот по право Кенџи Јошино објави речовита критика на „покривањето“, склоноста на стигматизираните групи да ги обзнанат своите различности, но да ги минимизираат значењето и видливоста на тие разлики за да бидат прифатливи во поширокото општество.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Секогаш кога говорот, движењето, однесувањето или предметите пројавуваат некаков отклон од најдиректниот, најкорисниот, најбезразумниот начин на изразување и на суштествување во светот, можеме да сметаме дека имаат „стил“ и дека се и автономни и примерни.391 ‌Токму затоа што стилот е отклон од нормата и начин на автономно постоење, бидејќи истовремено е и чуден самиот по себе и пример за себе – бидејќи самиот за себе си е нешто настрано – ете, токму затоа е тешко да му се објасни значењето.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Ќе легнеш, заземајќи го своето место во светот, од каде што мудро ќе дејствуваш, зрачејќи наоколу како дијамант на своето лежиште.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Исушената, изнемоштена рака му го нуди каменот, и пламенитата порака врежана во него, пораката на луѓето од златната раса, боговите во човечки лик што уживале во светот на белите еднорози, која е осудена да минува низ алчноста, лекомисленоста на калливите потомци, на кои им припаѓаат и синот Азаев, и патрициот Константин, и бедниот Сириец, и тој самиот, и младиот придружник што маѓепсано го голта каменот со засолзени, од возбуда, поглед – заточеници на сопствената нискост.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Се гледам себе си во светот на срните, самовилите и замоците.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Господине – продолжив – јас во мојата работа сум поминал низ многу гранични премини во Европа и во светот и секаде ме прашувале како сум, како патував и ми пожелувале убаво да поминам во нивната земја никоја и никој не ми рекол дека треба да зборувам само на нивниот јазик затоа што земјата е нивна.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Бомбите беа нови во светот и употребени можеа да изгорат се и да уништат се.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Ми се чинеше дека кога јас би била на нејзино место, би побегнала од дома, каде и да е, сама во светот.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Иако не верувам дека трагичното е секогаш поврзано со солзите.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Имаш влијателни пријатели и овде и во светот, можат да ти издејствуваат да добиеш излезни визи за онолку луѓе за колку што ќе побараш. Побарај за целото семејство.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Кјеркегор на едно место вели дека и покрај сите промени во светот, трагичното суштински останало непроменето, како што и плачењето му останало подеднакво природно на човекот.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Основните прирачници во светот на литературата се туѓите книги и сопственото искуство.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Тој речиси ги спојува на едно место главните текови на македонскиот расказ (од Цепенков до долепотпишаниот), заедно со основните стилски тенденции, кај нас и во светот - привидно реалистичкиот пристап, фолклорната и друга фантастика, алегориската парабола, бабељевско-чинговската стилизација, ониричкит пристап, магискиот реализам и сл.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Впрочем, сите ослободителни движења во светот се потпираат и врз некои странски сили и притоа најчесто ги користат териториите на своите соседи. Тоа го направи и ТМОРО.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Сето она со што се среќаваат во светот околу нив им го дава истиот сигнал: тоа беше тогаш, а електронските комуникации - сега.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Кои се релациите помеѓу свеста, интернационалноста, и способностите во заднината кои ни овозможуваат да функционираме како свесни суштества во светот?

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Организираното истражување, создавање и испитување на можностите и дометите на оваа своевидна деструкција на традиционалната линеарна литература во пракса е започнато на Браун универзитетот, а напоредно се прошири и на голем број универзитети во светот, во рамките на наставата за книжевност и креативно пишување.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Помалку чудна и неочекувана изјава од човек кој во минатите години се прослави со креирање на најбрутална бука во светот на рокенролот.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Те фрлив во светов сред лукави птици бистра вода, сенки, умилни песни на сирени бранови и бури, карпи, зрели и сочни жени.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Ни велиш дека со вербата наша сме станале пример за сите христијани во светот.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Оние кои ги вршат испитувањата за способноста на восприемањето на музиката и задоволството од неа, велат дека близу 40% од населението во светот е во состојба позната како амузија.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Изјавувајќи дека не сака зад себе да остави продавница со мешовита роба каде за секого ќе има по нешто, ја потврдува гравитацијата помеѓу драмските писатели во светот.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Живеејќи во свет во кој партијата беше „Бог и батина“ никој не помислуваше дека еден дедо со исклучителна блажена фаца, со очи од кои зрачи добрина, еден облак во црвен плиш може да биде помоќен од партиските џивџани.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Ијан Кертис не е единствен пример во светот населен од творечки индивидуи.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Таму се наоѓаме, таму се договараме, таму создаваме или се подготвуваме за творечка пенетрација во светот на уметноста“.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Деновиве, пак, најактуелно во светот на забавата, беше доделувањето на Оскарите.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Тие во светот на Теспис не се ништо друго, туку насочувачи.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Ороспиите сметаат дека пеењето е момент на човекова слабост дека треба да си ги контролираш чувствата и дека тие не се предодредени да сочувствуваат со тажните во светот.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Не случајно, мотото на една култна претстава во нашите театари беше (се мисли на „Буре барут“): „Она што во светот е инцидент- кај нас е систем, она што кај нас е систем, во светот е инцидент!“

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Противник е на атомското вооружување и на американската доминација во светот.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Се завртела на петици дива во својот пркос, сама и сепак посилна од нивната врела ламтежливост и пак се занишала во колковите враќајќи се во светот на своите тајни.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Сама сум, со стар и глув свекор.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Таа своја ангажираност вести дека проблемот е проблем насекаде во светот, тој интерес има ѕвездени треперења, траги за една трета димензија на пораката произлезена од песните.

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Вистината, што не постои, во светот на напуштена играчка, безвредна, непривлечна, никому не оставила запис во живиот споменар од срцето што го изгуби еротичниот сјај, помешан со никулците на верноста.

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Унијата, творба на бојазливост творба чија визија е мир во светот кога човештвото погледне со отворени очи, ќе ги слушне желбите и ќе ги види, квалитетот и капацитетот што извира од хуманото човечко битие, зборови без резултати, тоа се празни фрази...

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Реакционерните писатели пишуваа вака: „Во нашето кралство и далеку зад неговите граници и на целиот свет знаат дека нашиот крал ја носи најдобрата облека во светот“. 196 okno.mk

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Адон - во согласие со таа опседнатост - ги опишува сите можни пансексуални испреплетености во светот на луѓето, животните, растенијата и камењата.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Ниеден друг крал во светот нема таква облека.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Но да го послушам уште и да не избрзувам со заклучоците.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Од друга страна, не мислам дека самата технолошка можност да бидете комплексно поврзани треба да внесе револуција во светот на архитектурата, иако, на пример, куќата на Бил Гејтс со милион екрани наместо ѕидови често се претставува токму како некаква пресвртница во она што значи дом или куќа за живеење.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Тој смета дека тие го претставуваат хаосот во светот, како и неговата релација со тој хаос.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

На пример, исказот „Розите се црвени и цутат во пролет” има смисла затоа што соодветствува на една стварна состојба во светот.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Таму имаше писатели прогресивни и реакционерни писатели.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Теоријата тврди дека лингвистичките искази имаат смисла само кога можат да бидат корелирани со стварните состојби на нештата во светот.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Љубовниот чин е цвет на севкупната среќа...

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Овој мрсулко, новиот, јас од некни во гробот го паметам - израз на лицето како преплашено пиле, најодвратно во светот!

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Сите седумдесет години сите луѓе на кралот тврдеа дека нашиот крал има нова облека. Прекрасна облека. Најдобра.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Како и да е, сите обиди да се определи, да се мери и да се моделира сложеноста не се однесуваат на основното прашање: Зошто во светот има толку многу сложености?

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Освен тоа ние бараме научно разбирање на многуте Зошто и Како во светот а не само некои анегдотски приказни.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Кога ги забележуваше честите, испреплеткани траги, во снегот пред себе, што го шараа само горниот слој, тој често со мислите беше на дофат на сето она, што се случуваше околу него, меѓу стеблата, па сепак, тој ниеднаш не му се приближи толку на сето тоа потајно шмугање во светот на оваа изгасната сивина, за да го узнае добро.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

До смртта на најголемиот освојувач на светот напишав десетина тетратки со приказни од „ограбениот“ писател, кои често се повторуваа, со неверојатна прецизност, вредни да се објават, како доказ дека некои луѓе, за жал, живеат во свет толку реален за нив, а, сепак, невистински, и уште толку на листови од освојувачот и неговите вистини.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Тој ги испрати двајцата, но остана сам, ако не се сметаат семејствата на неговите братчиња и сестрички, кои го најдоа патот по различни држави во светот. 20 години го слушавте неговиот глас на Македонското радио, во една смешна емисија за иселениците Македонци во светот, а беше уредник и во весникот „Македонски иселеник“. Мојот брат!

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Не знам дали само кај нас беше така или секаде во светот.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Мора да се посочи на големиот углед којшто земјата го има во светот, да речам во меѓународната заедница! - се јави Сашо, неодамна дојден во секретаријатот како завршен студент на економија со просек 9, 27.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Александар знаеше дека во луксузната монографија нема да има ништо во врска со големото уважавање на Стојан и Стојановци во светот и пошироко.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Сите беа постари и полека се движеа по полутемниот двор како да се слики од сон.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Објаснувањето го појаснува значењето на наредната реченица (заб. на прев.). 17 Кинг е неговото презиме, но и „Кралот Џејмс“ како име за него е соодветно на контекстот, иако подобро е да се остави како што е наведено во оригиналот (заб. на прев.). 18 Едноставен, спокоен, мирен живот (заб. на прев.). 19 Секако (заб. на прев.).

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Понекогаш навистина изгледа дека ѕвечкањето на нивните гитари ќе ја потисне вревата на тапите удари од чеканите на сите работници во светот.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

„Момче, верувајте ми, сега не смеам ништо да ви кажам.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Немаше ни најмала претстава колку долго спиела, ниту на кое место во светот се наоѓа.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Крсте ЧАЧАНСКИ (25 септември 1949, с. Драслајца – Струга, 2003). Тој е истакнат македонски раскажувач, романсиер и поет. Почина на 13 јуни 2003.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ќе ја направам од железо и тоа ќе биде највисоката кула во светот“.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Неговите авантуристички раскази за американскиот југозапад, Тексас и Централна Африка станале популарни меѓу читателите од моментот кога првпат биле објавени по дневните и неделните весници.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

О'Хенри / родено име Вилијам Сидни Портер (1862, Гринсборо – 1910, Њујорк), САД Псевдоним што американскиот раскажувач Вилијам Сидни Портер го употребувал и по којшто е познат во светот, откако одлежал казна затвор.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Застапуван е во сите антологии на македонската поезија објавени кај нас и во светот.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Кога почна да се разденува, мракот не се топеше во светлина, туку се згуснуваше во широка лента која бавно се стеснуваше во огромен флор, па во конец кој светлината го пресече како со ножици, пуштајќи нов ден во светот.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Не озборувам , не ми се излегува во светот на младите.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Ако ги најдеме, ќе го побиеме проповедањето на најголемата секта во светот.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Со цел да живеам малку подобро во светот на возрасните. ***

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Сакам да ја вкусам славата во светот.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Сексипилна, реформатор на модата во светот.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Мораме да сториме нешто. Поскоро, веднаш. - Што?

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Пред многу и многу години, ако не и порано, се одиграл чуден настан за кој во светот ништо не се знае.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Стручно лице ќе можеше да рече за него дека е под дејство на дрога, но јас и другите од јамата не знаевме ништо за тој отров, освен дека е убиец на многу млади во светот.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Но капка негова крв останала на небото. Се измешала со синилото и станала лилава.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Навистина, правоаголникот во Tu m' им е соседен и на раката што покажува, како пародија на божјата рака на Микеланџеловата „Создавање на Адам” и на trompe lќoeil процепот кој верувам, е симбол за бесконечноста и четвртата димензија. (Бидејќи го покажува мрачниот простор зад платното, симболиката е многу силна: ако гледате во сликата како во светот што го создал уметникот, просторот зад него може да се смета за друг свет, друга димензија).

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Јас излегов во светот оглушен од громот. Цела планина од куќи.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Ги прашувам, дали некогаш играле на флипери и тие се шокираат: „Флипери! Тоа е за ебани диносаури!?“ Кид презриво фучи. Го сторив првиот од многуте гревови во светот на киберкултурата - времето на компјутеризирано подземје. Не нарекувајте ги хакери, исто така. „Хакерството само ја буди старата претстава на долгокоси луѓе од 60-тите кои седат пред огромни компјутери“- објаснува Св.Витус. „Тие губеле и по пет минути на внесување податоци на некој програмски јазик само за да изиграат Икс-нула.“

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Киберпанкерите ја користат технологијата за да опстанат во светот кој не им нуди ништо друго; ја злоупотребуваат за да го излијат својот бес кон тој свет. Ова е многу „поживописен” и потенцијално деструктивен тип на вандализам отколку графитите или палењето на поштенски сандачиња.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Родилката доби пролив и така, јас по вторпат се појавив во светот.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Тој го следи когнитивниот развој на децата кој почнува со основните шеми што ги водат нивните моторички интеракции во светот, преку нивоата на постапна апстракција кои водат до јазикот и логиката и на крај до апстрактната мисла.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

А како ние ќе се сместуваме во другите предмети, кои се во светот? ]е гледаме ли колку шкафот е подолг, поширок и повисок од нас?

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Во многу логори во светот, дури и во сталинскиот Гулаг, затворениците беа физички тортурирани, а душата, колку што тоа било можно, им се оставала на мира.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Татко не беше начисто каде целеше Камилски со својата тирада за Рабле и неговата гастрономија, имајќи чувство дека тој се оддалечува од нивната тема, но тој веруваше дека е длабоко во темата: Имало многу обиди во историјата на човештвото во време на револуции и окупации, побуни и нови режими, да се чистат јазиците од зборовите на другите, со помал или поголем успех, но најтешко се менувале заемките за јадењата, односно за гастрономијата...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Наместо да го елимираа зборот јаничарство и неговите најблиски деривации, каква што беше првичната замисла на Климент Камилски и Татко, тие сега можеа да состават мала енциклопедија за јаничарството во балканските јазици и пошироко во Европа и во светот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Камилски не беше целосно задоволен од одговорот, ја продолжи својата мисла како можен предизвик за Татко: Врз осумвековната мистерија на исламскиот андалузиски период се надоврзуваат митските шест века на османската цивилизација.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Камилски го пронајде податокот, кој со нетрпение чекаше да му го пренесе на Татко, дека според бројот на кинеските експонати (10700), Топкапи Сарај се наоѓа на трето место во светот (по пекиншкиот и дрезденскиот музеј).

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Нема познато јадење во светот што опстанало кај многу народи што го следи митот што го создал човекот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Турската кујна денес во светот останала позната по многубројните ориентални специјалитети и кулинарска вештина, оставајќи длабоки траги во готвењето кај балканските народи, но и во лексиката со богата турска кулинарска терминологија.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Овие балкански писатели, кои се прославија во светот, суверено излегуваа од хоризонтите на пристрасните национални историографии, трагаа по исчезнатото османско време, кое не беше обележано како европското, со духовните, културни, уметнички и филозофски векови.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

И така во листата на Хадок ќе се најдат многу проклети зборови, најмногу од нив ќе бидат од светската мерценерија (мамелуците, зуавите, француските легионери и други мерценери во светот), како што ќе се случи и со поимот башибозук и со семантичките метаморфози што ќе ги доживее низ времињата...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Обајцата беа свесни дека секоја голема библиотека во светот настојува да се спаси со спротивставувањето на губењето на меморијата, на нејзиното враќање таму каде што е целосно исчезната или се навестува нејзиното исчезнување, да се спаси конечно од губењето на нејзиното значење за човекот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Тие беа свесни за тоа дека е мал бројот на регионите во светот во кои се мешале толкав број народи, јазици, култури, религии, обичаи и создале заедништво кое траело во текот на вековите.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Камилски ја застапува тезата на австрискиот психоаналитичар А. Адлер дека улогата на семејството насекаде во светот, на Балканот посебно, е пресудна во одредувањето на однесувањето на поединецот во текот на целиот живот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Татко и Камилски не престануваа да расправаат за генералните идеи околу јазиците, посебно за потеклото и сродството на јазиците, за механизмот на јазикот, за природните и вештачките јазици во светот, за мистериите на јазиците како израз на мистериите на човештвото, како и за еволуцијата на јазиците во текот на милениуми.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Зар германските лингвисти, кои се мошне познати во светот, не можеле да предложат реформи во тој дух, туку требало да се чека на политичките потези на Вилхем II, да се започне со националистичкиот прогон по француските зборови во германскиот јазик.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

И јадењето имам бајалди има своја легенда...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Колку се јазиците со поголема распространетост во светот (како англискиот, францускиот, па и германскиот...), во нив се прелеале најголем број зборови од туѓо потело низ постојана еволуција!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Тој жилаво се одржа во светот и во нашиов век.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Да продолжеше францускиот јазик (уште некодифициран, помеѓу латинскиот и класичниот јазик) да го следи зборотворниот гениј на Рабле, а не патот на академизмот што ќе го следи во наредните векови, тој ќе беше еден од најбогатите јазици во светот...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Граница помеѓу две судбини, две вистини, два начини на присуство во светот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Нова светска војна!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Татко се залагаше за сосем подруг пристап во нивната работа, сакаше да ја сведе судбината на турските заемки на универзален процес својствен за сите јазици на Балканот и во светот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Камилски овие мисли ги сподели со Татко, кого го сметаше за покомпетентен од себе: Османската цивилизација мошне брзо ќе завладее во светот, но врз нови цивилизациски вредности, различни од андалузиската исламска цивилизација, пред сѐ мотивирана од военоосвојувачки цели. Но тоа е долга историја...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Се чинеше дека оваа обична игра со карти, но со многу приврзаници во светот, како да им служеше да си проверат нешто длабоко и значајно во нивните сложени, страдалнички, но достоинствени личности, небаре се во потрага по сјајот на истечените времиња.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Веројатно имате за сега некои приоритети, книги на источни теми што не можете да ги најдете во светот?

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Таа идеја силно ќе влијае на промената на историјата во светот, се надоврза Татко, Турците, од азиско потекло и како номади, биле добри коњаници, но слаби пешадијци.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Во својата незавршена книга за Историјата на Балканот низ падовите на империите, во поглавјето за јаничарството, Татко посебно внимание му посвети на интелектуалното јаничарство на Балканот, во Европа, во светот, но посебно кај својот албански народ.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Вие припаѓате на расата на големите читатели во светот, кои ги има с помалку.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Доцна создадените балкански држави- нации ќе се најдат под ударот на неизбежните интеграции во светот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

И така, заклучи Камилски, откако ја исцрпи својата потрага во речниците и енциклопедиите, чини (ini) значи кинески, кинески порцелан, порцелан воопшто (шолји, чинии и сл.), додека денеска значи керамичка плочка (за обложување) фајанс, порцелан, од керамички плочки, поплочен, порцуланисан итн.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Тој беше свесен дека прашањето за чистите јазици, колку што беше од универзален карактер и ги тангираше речиси сите јазици во светот, во различни историски периоди, толку можеше да има и посебен карактер на Балканот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Потоа Камилски, дополнуван од Татко, се задржа на општопознатите зборови кои се среќаваат кај балканските народи како: мезе, вид предјадење (кое обично оди со предјадење), (потекнува од персискиот збор meze); чорба (од персиски şūrbā); ќуфте (од персиски kūfte); ќевап (од арапски kevap); ѓувеч (од турски güveç); тава, тава-ориз (од турски tava); мусака (од арапски musaka); јанија (од турски jahni), сарма, нешто завиткано (од турски sarma), пача (од персиски pāçe), имамбајалди (од турски imam bayildi); пивтија, пифтија (од персиски pihti); пастрма (од турски pastrma); капама (од турски kapama); пилав, јадење со ориз (од персиски pilv); бирјан, пирјан (од персиски biryān); боранија (од турски borani); бунгур (од турски bungur, bulgur); кешкек (од персиски kekek); кајгана (од турски kaygana); таратор (од турски tarator); туршија (од персиски turşī).

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Речиси кај сите купуваше книги, се распрашуваше за новините во светот на букинистите, во мигови на занес и восхит посакуваше да се најде меѓу нив со свои кутии книги.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Книгите Ви се на располагање, а и нашите претставници во светот, посебно во земјите на Истокот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Би настанала вистинска јазична војна во Европа, па и во светот! Нова светска војна!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Сотир Паскали, од еден голем хрватски есеист и франкофон, Матвеј Предраговиќ познат по својата интелектуална храброст во светот, особено кога се работеше за помош и поддршка на затворани писатели од автократските режими кои ја ограничуваа слободата на мислењето, дозна за случајот на хрватскиот сликар Јосип Рацич, кој сонувал да го стигне парискиот импресионизам и да им се придружи на париските импресионисти со својот незадржлив сликарски порив и дарба.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Нема во светот јазици без туѓи зборови, примеси.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Би настанала вистинска јазична војна во Европа, па и во светот!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

И во Архивот беше задоволен, ќе се најде во светот на документите, записите, ретките книги.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Мислев никаде на друго место во светот нема кокошки, уште такви мили и толку добродушни.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Тоа беше сигурно најпуста ноќ во светот, мразот нѐ закова на земјата.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Во светот постојат друштва за заштита на животните.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Им препорачуваше добри ресторани или крчми во Битола каде што можеа да ручаат, разменуваа идеи и мислења за тековните модни случувања во светот.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

„Страшно е ова шо се случува Грција, а и воопшто во светов во моментов, ко шо знајме, се случуваат страотни работи.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Формирана и помогната од страна на големиот педагог и менаџер Николај Назаров, таа има брилијантна пејачка кариера на најпознатите сцени во светот.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Од друга страна, постои мислење дека сето тоа што последниве години се случува во светот, всушност го означува „крајот на историјата”, или барем крајот на онаа историја што денес ја познаваме.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Бошковиќ. Sam- uel P. Huntington, професор по Интернационална политика на Универзитетот Харвард, вели дека тековните и идните конфликти во светот се и ќе бидат резултат на разликите меѓу претставниците на различни цивилизации.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Иако неговите фонтови се е млад дизајнер потпираат на интуицијата, сите негови комерцијални” и „развојно” на компјутерски експериментални трудови се високо дисциплинирани во нивната фонтови кој веќе приврзаност кон фундаменталните принципи на фонт-дизајнот станува референтна - принципите на структурата, балансот и пропорцијата што ги точка во светот на научил од историјата.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Но, морам да додадам, тажно е денес да се гледа и како се води тн. светска политика на големите нации, често само политика на Клаудиј, Полониј и на нивните слуги Розенкранц и Гилденстерн. »» Како Вие би ја опишале новата постмодерна ситуација кај нас и во светот?

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Во овој период, МОДЕРНАТА УМЕТНОСТ, низ еден блесок согледа како нејзините концепти можат да предизвикаат промени во светот низ оган, чад и крв.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Од своја страна, грчкото писмо станало модел за етрурското (околу 800 г. п.н.е.), од каде што дошле буквите за староримскиот алфабет и, во крајна линија, за сите западни алфабети. подготвил и превел: Аббе Бузони Алфабетски писма Разноликоста на алфабетските писма во светот може да се види од овој избор на одломки од библиски текстови (E. Gunnemark & D.Kenirick, 1985) ВО СЛЕДНАТА МАРГИНА НЕШТО ПОВЕЌЕ ЗА КИРИЛИЦАТА!

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Поради тоа сметам дека сите приказни за „крајот на историјата” се нешто што доаѓа како последица на несигурноста, во светот којшто (пред сé технолошки) се менува побрзо од кога било во својата досегашна историја.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Ова, меѓутоа, не го доведува во прашање неговото постулирање на теле-реалноста како факт во светот во којшто живееме.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Воведна напомена: „It’s the end of the world as we know it”2 Расправите за мултикултуралноста и за „крајот на историјата” сé повеќе се во фокусот на вниманието на луѓето што се обидуваат да ги разберат современите движења во светот.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Убави обичаи, убави времиња за старите ветерани...