Во времето кога Татко се внесе во толкувањето и во средувањето на сиџилите во Институтот, иако с уште работеше во Судот, еден ден му стигна решението, лично потпишано од Водачот, со кое беше именуван за архивист во Државниот архив на Републиката.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
На Татко му требаше цел живот студирање шеријатско право и исламска философија во Цариград, големо искуство и упорност, за да проникне во толкувањето на сиџилите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Татко цврсто веруваше дека ќе дојдат други времиња и луѓе, ослободени во толкувањето на минатото врз основа на митовите и легендите, ќе ја припитомат насилничката историја Времето брзо минуваше, а Татко и Камилски се чинеше дека сѐ повеќе се оддалечуваа од мисијата да го одредат местото на поимот курбан во листата на непожелните зборови.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски во толкувањето на оваа заемка од турскиот јазик (на турски filnfilan), се послужи со толкувањето на францускиот славист Андре Мазон, според кого непроменливата придавка filan (filan), извесен, извесна е вистинска граматичка заемка од турски (filan), која има двојна употреба во однос на значењето со зборот etokoj.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко ја споделуваше истата немоќ на младиот Фаик Коница пред немоќта во толкувањето на одделни аспекти на феноменот на јазикот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко добро ја познаваше природата на Камилски, кој лесно се воодушевуваше, неочекувано и не толку мотивирано стануваше безрезервен оптимист, но и лесно се разочаруваше, запаѓаше во необјаснив дефетизам.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
За Камилски зборот филан и цитатот на Андре Мазон, најден како француски војник на Источната Армија во Корча, извлечен од неговите балкански документи, односно неговата книга Contes slaves de la Macedoine sud occidentale (Словенски приказни од југгозападна Македонија), објавена 1923 година во Париз, ќе бидат од посебно значење и тој на одделен потсетник запиша за да му го изложи на Татко како посебно ова прашање при скорешната средба.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски, кој, впрочем, ја предложи на почетокот од работата потрагата по опасните османотурцизми, макар што беше мошне темелен во толкувањето на заемките кои беа под негово негова надлештвонадлежност, започна да покажува поголема нестрпливост отколку Татко да одат до крај на мисијата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Беше очигледно дека Камилски и Татко и во толкувањето на поимот кодош се оддалечуваа од првичната намена да му најдат на овој збор заслужено место во листата на опасни турцизми.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Момчињата беа навлезени во фазонот на омилениот Буковски, во толкување, се подразбира, на неодминливиот Мики Рурк.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Се плашеше дека Филозофот ќе му го земе првенството во толкувањето на записот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Моето пишување на балканската сага е и потрага по семејните соништа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Не сакајќи да навлезам во толкувањето на вашиот сон кој се случува во Македонија и е можна сенка на актуелни настани, би сакал да ви го изнесам моето често сонување кое најчесто се случува преку границата во мојот роден град Поградец, на брегот на Охридското Езеро.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Седи покрај работната маса, ја разгледува книгата; веројатно истата онаа за која сношти зборуваше како за раритет; како за скапоцена посебност; го потсетувала на древните свети книги или записи што, случајно втасале до нас од некое неодредено време па оттаму и сите оние нејасни претпоставки во толкувањата.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Професорот Седларски понатаму објасни дека ќе се обидел да пренесе одредени поединости забележани во записите на спомнатиот монах иако го споделува ценетото мислење на некои свои колеги дека дури и со поместувањето на обичниот мртов предмет од едно во друго време или од еден во друг простор може да дојде и до промена во толкувањето на веќе презентираните вредности не само за спомнатиот предмет туку и за времето на неговото настанување, за изгледот па и за настанатите промени во неговите особини.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Во времето кога го немаше стариот каталог на Ла Ринашенте, во периодот од 1939 до 1949 година, Мајка најмногу време минуваше во читање и во толкување на светите книги.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Неговиот расказ „Куќата на Астерион“ може да се чита, а да не се претера во толкувањето, како метафора за самиот Борхес.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Борхес направи сличен избор: соочен со хаосот во светот, тој го избра редот на библиотеката, сигурноста на одгатлив лавиринт.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во неа Минотаур избира да остане во лавиринтот во кој е затворен: „Едно попладне“, признава тој, „излегов на улица; ако се вратив пред мрак, тоа го направив поради стравот што лицата од обичниот свет го предизвикуваа во мене“.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Соочен со хаос во светот, Астерион Минотаурот го бира суредениот свет што го пронаоѓа во една човечка градба - лавиринтот на Дедал.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)