Нинџа со лак и стрела (за тортата на тато) Антерос Полека влечам рацете се опуштени, но грбот затега погледот вперен во целта, раката под брада додека усните не ја бакнат тетивата.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Татко беше добро упатен во целите на Ататурк кои беа насочени главно кон религијата, поточно на нејзината елиминација како наследство на Отоманската Османската Империја.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во срцето, во извежбаната пумпа, се дотураат нови количества гориво за брза потрошувачка и квалитетниот примерок на Ла Метриевиот I`homme machine, „механизмот што ја навива својата сопствена еластичност“, со максимална брзина влетува во целта.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Надица седнува на него, јас на песокта.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Меѓутоа, идејата никогаш практично не заживеела поради сомневањата на СССР во целта на самата федерација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Советите се плашеле дека таквата федерација би претставувала заштита на Велика Британија од рускотото влијание и незина пенетрација на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Создадена била за да ги задоволува и да ги разонодува луѓето – главно од средниот сталеж, а особено жените – кои не ги уживале придобивките од врвното класично образование, кои не знаеле да читаат на грчки и на латински и кои затоа имале слаб пристап (пред процутот на евтините и многубројни класични преводи) до префинетото естетско восприемање на античката трагедија, исто како што ја немале ни однегуваната чувствителност што била нужна за да се цени класичната европска драма што претполагала дека е нејзин современ наследник или за да се сладат со крутата формалност на стихот во кој се пишувала.
За припадниците на буржоазијата, кои во класичната трагедија, било античка, било современа, не гледале одраз на сопствените животи, на сопствените вредности, морало да се измисли нов и попопуларен жанр: жанр на средносталешка семејна драма, изговарана во проза, со тематика поблиска до нивното секојдневно искуство и со сентиментален опсег усогласен со нивните емоционални потреби – но која, и покрај сите тие отстапки, немало да може да се сведува на комедија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Зашто, ако можело средносталешката семејна драма да се сведува на комедија, ако ги третирала буржоаските семејни несреќи како тривијални и смешни, таа едноставно ќе го унижувала и багателизирала буржоаскиот живот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А така не би се вклопила во целите за кои била замислена.
Ова – макар ризикувал и да излезе дека премногу поедноставувам – е родословот на мелодрамата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Мелодрамата ги пресадила јунаштвата, борбите и патосот на класичната трагедија во релативно едноличниот свет на буржоаското постоење.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Момче со копнежлив поглед, поглед насочен кон височините, длабоко втиснат поглед во целта, подготвен да се бори со неа сè додека не ја разбие и повторно во безопасни парчиња.
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)