во (предл.) - штала (имн.)

Ноќта во шталата Мијалче зема една недогорена гламња од оганот, па легна на крајот од шталата, до вратата.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Ќе бидеме вака извесно време, ке спиеме во шталата...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Лу ми раскажуваше како со недели тој и Џон јаделе само pop-corn, а пари набавувале главно од давање крв и позирајќи за таблоиди на кои им беа потребни фотографии за шокантните приказни.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Една од приказните кои оделе со Луовата слика била за некој манијак кој убил четиринаесет деца и го снимил нивното врескање, за да може после да дрка секоја вечер во шталата, а Џоновата слика се појавила заедно со една приказна за некој тип кој го убил својот љубовник затоа што сакал да се ожени за неговата сестра, а овој не сакал сестра му да се омажи за педер.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Золтан ми ја јави тажната вест. David Zack Утредента веќе бев на лице место, ги сослушав исказите на соседите и направив куп фотографии во шталата.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Пред да забременам, за него го знаев само тоа дека неколку месеци пред тоа беше дошол во нашето мало гратче, налик на село, за да ги поправа тркалата на коњските запреги.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Поинакви, а сепак исти. Татко ти беше убав, а сѐ меѓу нас се случуваше во шталата на соседите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Еднаш, во шталата во која спиел на душек, Илчо Просинек се сретнал со повампирениот пакосник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Доаѓал во бела мантија и во чорапи од козја кожа. На вратот му виселе недоза’рѓани клопотарци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Многу бргу ги огреало сонце и тој почнал да ора со трактор во Лозарството, а таа да мете во шталите по цел ден, иако тоа од неа никој не го барал, ама бадијала не се седи. Сакале да ѝ платат... во млеко.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тој - единствен син на мајка, без татко, таа - полна љубов, ама јалова, набркана од свекрвата зашто ни по осум години во шталата дете не заплакало.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Луксузно, во шталата на горниот крај, во сламата, сами, среќни и вљубени и покрај сѐ ... и исплашени.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Знаете, едно пони многу добро го знае својот јавач и не беше невообичаено што кафеавите понија на пасиштата и оние во шталите, му се потсмеваа на Семовото пони затоа што го јаваше свирач на гитара, а не некој весел, вистински каубој од глава до петици кој пцуе.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Следното утро уште рано го одведовме коњот во лозјето на Џон Биро и го оставивме во шталата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не знаев што да кажам, само се наведнав да видам што уште има во шталата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Трубадурот пак си рече дека навистина налетал на мошне пријатно место.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тоа попладне Џон Биро дојде кај нас со својата чеза и ѝ го покажа на мајка ми коњот што бил украден и вратен. – Не знам што да мислам, – рече тој. – Коњот е посилен од секојпат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но веднаш потоа застанаа исправено, долгоноги, додека од телото им избиваше густа пареа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ако немаш ништо против, јас би го врзал во шталата“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Па дури и еден ескалатор во трговските центри, можеше да биде извинет затоа што сопнал некој трубадур.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Побратимот ги одвел коњите во шталата, а тој влегол во кујната.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Бесни онака, Турците влегоа во шталата, ми ги зедоа воловите.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Не можев да решам, но сепак, си реков, ќе ја оставам, зашто и така ќе му кажам на Методија да се грижи и за неа и да види во шталата, сигурно Симон има оставено залихи зоб за коњот и вода да му тура за пиење.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Вадеше црвена земја од ридот над куќата, фрлаше во неа малку плева останата од некогаш во шталата, тураше вода, и мешаше.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Игуменот ги благослови и ги одведе во вториот двор, во манастирските конаци, давајќи им знак на двајцата калуѓери да ги земаат коњите и да ги одведат во шталата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Постојаното ѕвонење на камбаната, ги возбудуваше и птиците кои кружеа над манастирот и кричеа, ги возбудуваше и пауните во дворот кои постојано испуштаа гласови, силни, пискливи; и добитокот рикаше во шталите, блееја овците - се чинеше секоја живинка се радува.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Коњите што влечкаа оружје и муниција се сместуваа во шталата што војската ја изгради крај селото; војниците што се грижеа за нив, одвреме-навреме ги водеа и ги напиваа вода на езерото; имаше разни коњи: дебели, слаби, болни, троми, а имаше и 'рзаци, та кога ќе поминеа низ селото, ги вртеа главите по дворовите и 'ржеа кога ќе забележеа некоја кобила; а војниците, пак, зрчеа по жените и девојките; но тие, штом ќе ги забележеа, се тргнуваа од патот, се пикаа по дворовите, влегуваа во куќите.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Добитокот што се подарува се дели: покрупниот се пика во шталата, а овците и јагнињата во трлото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
На тоа најмногу се радуваше мајката Роса веќе навистина сосема сами во подрумите, а и Чана и Митра онде во шталите островски, и Пена и Танаско со бројната челад од надворешната страна на фестивалските ѕидови.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)