Тие веруваат во библискиот свет, имаат блага крв и долго живеат.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И на птиците - еретици, помислувам, кои слетуваат право во пазувите на жените и во нив заспиваат како во библиско горје.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Во неговото грло пак ’ртеше смеата како темен страв кога наоѓаше дека во библискиот Еклизија има вистина. „Се е суета“ ,се сеќаваше и беше нејак да ги состави во една целина ситните парчиња на полусонот и сеќавањата.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Дали оваа реченица укажува на тој факт?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Да се обидеме да ја дешифрираме во светлината на тој настан: act (чин) може да биде заменет со зборот песна, на истиот начин на кој Гете во „Фауст“ збор го замени со чин; во библиската реченица „во почетокот беше збор“ (песна); во почетокот беше чин; red (црвено) е замена за хомонимот read (читање); ter or треба да се прочита како тенор; epergne може да стои наместо epargne (фр. да се сочува).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И сал едноличен шум на стреата како од искони и еден убав мир како пред моите милиони години во библиските шуми додека врне дожд додека чади тревата додека дишам.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Кон залез на птиците помислувам кои ја исполнуваат квечерината на Париз со едно високо це, со огнена и портокалова светлина како од времето на Матеја кога ги пееле псалмите.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Се помирив некако со судбината дека ќе живеам во библиската земја што е колевка на културата, престолнина на многу кралеви и мајка на словенската писменост.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)