во (предл.) - ваков (прид.)

Како само некој може да живее во ваква рушевина?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Краста: Овде е непроветрено и тесно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Папазова, која сега е невработена и која досега има учествувано и во неколку работнички штрајкови, и покрај добиениот судски спор – поради недовербата кон нашиот судски систем, вели дека доколку во иднина, евентуално ѝ биде повредено одредено работничко право – двапати ќе размисли дали пак би се впуштила во ваква „авантура“!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во ова прилично големо претпријатие работеа околу 250 вработени, а самата структура во фирмата беше поставена строго хиерархиски – однапред се знаеше „кој e кој“, а одлучувачкиот фактор беше директорот, којшто истовремено беше и газда на компанијата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Примерот на Папазова е за одбележување затоа што укажува на тоа дека поранешните работници, кои поради разни нанесени неправди си одат од кај работодавачите – сè уште имаат можност, по судски пат, да си ги остварат правата кои им следувале, иако повеќе не се водат како вработени во тоа друштво!
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Можеби на прв поглед се чини дека, во ваква строга поставеност на нештата, нема простор за никаков проблем – бидејќи тешко може да се наиде на пречка во јасно дефинирани услови.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работната атмосфера е тешко да се дефинира во целост, бидејќи В.И. смета оти токму поради оваа хиерархиска поставеност во фирмата се предизвикуваше непотребно сепарирање меѓу вработените и создавање на внатрешни табори.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Конечно, со второстепената пресуда, донесена кон крајот на април 2010, беше уважена жалбата и првостепената пресуда беше преиначена8 во корист на Зефиќ, од страна на повисокиот судски совет (во состав: Љ.Арсениевска – претседател и д-р З.Михајлоски и Т.Дуковска – членови).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А, пак, според актуелниот ЗБЗР (2007): Кога еден или повеќе 214 вработени го напуштиле работното место или опасната зона, заради непосредни или неизбежни опасности по нивната безбедност при работа, тие не смеат да бидат ставени на одговорност заради нивна реакција во вакви случаи (чл. 25, зт.4 од ЗБЗР).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во образложението на својата одлука, овој суд најде дека раководството на тужената установа не го имал предвид фактот дека институтот „распоредување на работник“ не е предвиден во ЗРО и дека морал да постапи согласно постапката која во вакви ситуации предвидува понуда на нов променет договор пред отказ. 9
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како повреда при работа се сметаше и повредата што ќе ја претрпи осигуреникот во вршењето на серијата таксативно наброени „општокорисни“ работи (в. поранешен чл. 44, ЗПИО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Сепак мислам дека не сум осамена во ваквите размислувања, многумина од македонците се измачуваат со тешки филозофски теми.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Татко ми, по овие зборови, ја оттргна мислата од книгата, ги спушти очилата и присобра сили да ја смири мајка ми, која не се сеќаваше кога ја видел во ваква расположба, па рече: – За утре ми ветија вреќа брашно.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ти самиот дозволи да бидеш охрабрен повеќе отколку што би требало, да веруваш дека еден човек во вакви околности може да слезе до три метри и, уште, да фрла сам земја оздола горе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се изненадив на зборот „работам“. Овој збор најмногу, во ваков контекст, го употребуваат оние што се претставуваат како видовити и надрилекарите.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Нормално, тоа што беше внатре не можеше да се нарече мозок, бидејќи да имаше мозок, јагнето сигурно немаше да се наоѓа во ваква состојба.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Понекогаш еден дисплеј во пилотската кабина му овозможува на пилотот да го гледа реалниот предел покрај виртуелните слики.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во ваквите случаи попрво се работи за зголемена симулација отколку за виртуелна реалност. 52 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Пјештани тонеше во магла и така, во вакви дни, вели Вангел Поповски, ракводител на Бетон на градилиштето на Купелни Остров, градот се преоблекува во поинакво руво, различно од тоа кога грее сонце и кога нема магла.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Никој Романец не се решава да оди во ваков хотел и да летува во ваков апартман, зашто тој преку синдикатите може за истите пари да летува на друго место 15 дена.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но, ако се вози внимателно, и во ваквиот згустен сообраќај патувањето може да биде многу пријатно.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Се разбира, Граси е доволно голем уметник за тие прашања да ги поставува во ваква соголена форма.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Во килавата мугра, Гита Корец гледа кон народните населби и ја чувствува, особено во вакви ледни мугри во кои на небото сенишно се пробиваат првите зраци, неизвесната судбина надвисната над градот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Што да прави сега со децата? Што ќе прави ако нешто му се случи, заглавена помеѓу овој град што ѝ стана туѓ, веќе снемилен дом и оваа војна што сите, па и неа ги насели во еден масовен кошмар?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Но, во политиката, а особено во администрацијата ништо не е подложено на личните желби и мерки на бирократите, особено во вакви вознемирени, диви времиња.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Но откога се смеша времево, и особено откако изби војната во Европа, старата книга почна да придобива сѐ поважна улога во берберницава, како да чекала стрпливо само за тоа да се најде во ваков зол час.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Пискулиев никогаш во животот и не помислувал дека ќе се најде во ваков капан, зашто тој имаше основа да го смета ова место не за мирни граѓани што си ја гледаат работата и единствената грижа им е да си минат незабележано и никого да не настапат.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
XV Зорите во вакви утра се матни и пепелави. Нивното доаѓање ни малку не се чувстува.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Зашто, заборавив да речам, одморите во вакви денови ни беа помили од сѐ.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Кога на левото рамо ќе ти се откриеше прерамката, боја чоколадна, јас почнував да си ја мерам среќата: до каде ќе ми дофрли погледот следејќи го патот на прерамката (можеби малку и се лутев што се уште не измислиле очила со коишто само во вакви, специјални прилики, ќе може да се фрли поглед под женскиот фустан токму до кајшто врви прерамката).
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Сепак, изгледа можно дури и во ваков, патолошки случај како што е „Jabberњocky“ да се добие некоја приближна еквиваленција.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Дотогаш, во ваква комисија никогаш не бил претставник од Министерството за правда од толку висок ранг.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Штом во вакви моменти не може таа да сподели со него како со најблизок, тогаш...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Вистина, Бојан никогаш порано не се нашол во ваква положба, за да знае како мајка му ќе се постави, како ќе го преживува тоа, но сепак беше убеден дека таа цврсто верува во него, верува дури и повеќе одошто е потребно и смета дека нејзиното момче е цврсто, смело, решително и умно, па може насекаде и во секоја прилика да се снајде и да се постави како што треба, знае да ги совлада сите тешкотии.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сигурно растат само во ваква дивина и на ваква висина.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се сети на секирата, која во ваква прилика би била попогодно оружје, но не ја најде на вообичаеното место.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Не му беше првпат да се најде во ваква положба, а планината и дивината го беа научиле како да се однесува.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И не знаете колку ми е мило што, ете, ние се најдовме, нашите деца Бојан и Денко да спречат една голема несреќа, а несреќата да ја претворат во ваква радост.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Оваа реченица за првпат е напишана во 1924 година, во ваков облик: Rrose Selavz et moi estimons les ecchzmoses des esquimaux aux mots exquis. Rrose Selavz и јас, високо ги цениме модриците на Ескимите кои поседуваат одбрани зборови.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
33 Измената на чл. 213-б која претходно регулираше дека сите 9 члена на Комисијата се избираат по предлог на Владата, а синдикатите и асоцијациите на работодавачите имаат право да определат свој претставник кој само ќе присуствува на работата, е директна консеквенца на Одлука У.бр. 263/2009 на Уставниот суд, кој нотира дека во ваков случај „одлуките за изборот донесени во Комисијата по својата суштина не би биле одраз на објективизиран пристап во одлучувањето на социјалните партнери во трипартитниот однос во економско-социјалната сфера во општеството“.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Колективниот договор, во ваков случај, може да се склучи по добивањето на известување од МТСП до синдикатот, односно работодавачите кои доставуваат барање за утврдување на репрезентативност на синдикатот односно работодавачите кои имаат најголем број членови (чл. 9 од ЗИДЗРО/јан.12); б) дополнително се уреди структурата на Комисијата (за утврдување на репрезентативноста), која и понатаму е составена од 9 члена, но сега на предлог на Владата, се избираат само 3 претставника, по еден од МТСП, Министерството за правда и Министерството за економија, а останатите 6 места се пополнуваат со именување на 3 претставника од страна на репрезентативните синдикати и здруженија на работодавачи (чл. 10 од ЗИДЗРО/јан.12).33 Беше избришан и противуставниот законски текст во чл. 213-в, кој регулираше дека синдикатот е должен да достави и пристапници од своите членови, како доказ за членство на работниците во соодветниот синдикат.34 3.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Имено, со Законот за заштита и спречување од дискриминација, во глава V – Постапка за спречување и заштита од дискриминација пред (специјализираната) Комисија за заштита од дискриминација во чл. 25 ст. 2 се предвидува дека: „Со претставката лицето поднесува докази и факти од кои може да се утврди актот или дејствието на дискриминација“, со што јасно дава до знаење дека во ваков случај работникот кој ќе се реши за вонсудска заштита од дискриминација самиот ќе мора да ја докажува основаноста на нееднаквиот третман кон него од страна на работодавачот, бидејќи освен фактите, тој ќе биде должен да достави и 16 2.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Постапката за мирно решавање во ваков случај завршува во рок од 10 дена од поднесувањето на предлогот за мирно решавање на спорот.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Имајќи ја предвид специфичноста на фактите и природата на наводите во ваков тип на случаи (...), во практиката би било многу тешко жалителите да докажат дека имало дискриминација, без преминување на товарот на докажување“ (Хелсиншки комитет за човекови права на РМ, „Основните граѓански и политички права и слободи“, 2014, стр. 44) 81 91 за заштита на учесниците во постапката за заштита од вознемирување на работно место и (7) не го премести привремено вработениот во друга работна просторија или работна средина.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Најверојатно, во моментот кога се најдов длабоко во пределот на кукавичноста, сфатив дека во ваков случај не ми останува ништо друго освен да си го спасам образот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
А ако се бие шега во ваков час со мене, главата ќе му летне“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
- Она истото. Како и вчера – неочекувано ми се обраќа инспектрот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Веројатно и тој не верува дека лично среќата го има фатено за рака и го води кон вистинското место!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Идејата: еден младич да се втурне во ваква авантура, а притоа целта на потрагата на момчето да биде насочен токму кон него, не е идеја на младичот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Возбуденоста е разбирлива појава во ваквите околности.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И нема да згрешите ако речете дека токму таа е една од најзабележливите пројави секаде каде што ќе се појави смртта!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Произлегува дека нашите мисли токму во вакви моменти ни се измолкнуваат од контрола за да си поиграт со нас.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Глупости! Глупости! Зарем смее во вакви случаи и да се помислува на тоа дали иследникот смее да си ја искористи раката за обично почешување додека смислува со кое прашање да го започне овој ноќен ден?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таша нема да ни забележи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Поверојатно беше дека се обидуваше да ме вразуми заради моето недоветно однесување во кое не постоеше речиси никаква почит и тоа во ваков, да го наречам со обични зборови, скрбен момент.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се осмелуваат дури и да нѐ изневерат, и тоа токму сега“, и велев сосредоточувајќи се на нејзиниот поглед од сликата што ја носев скриена длабоко во себе.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сигурно и тој се сомнева, особено сега, откако се наоѓа в затвор, дека некој друг од личен интерес го туркал во овој правец".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ајде, батка, спушти ја топката. Заборави! Ништо не реков, ништо немам против жената. Земај слободно од ќебапчињата. Уште се топли.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ах, ништо, не е страшно, иако со право во ваквите моменти секој го избегнува изворот на смеата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А какви се пијавиците? - ја прашав. - Грди. Црни. Со устинки што се лепат за кожата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Помислив дека сакаше да ми рече или поточно да ми појасни оти и таквите дребулии, какви што се пијавиците кои којзнае зошто решиле да не виреат во вакви води, како планинската, придонеле луѓето наеднаш да се почувствуваат среќни и да се однесуваат неконтролирано и палаво, како децата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А потоа, откако стори неколку чекори кон мојата маса, додаде: -Опиши го се она што ти се има случено утредента по оној ден кога за првпат на улицата Маршал Тито го сретна другарот Ѓурчин.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Играчот што прима додавање кога е во положба да постигне поен, застанатиот со палката пред кого е решавачко нафрлање, пејачот кој во миг на целосна сценска и слуховна изложеност зема здив пред да ја отпее долгоочекуваната висока нота: сите тие се своевидни акциски јунаци, кои треба да настапат под притисок, при висок ризик, видливо, јавно, во една неповторлива пригода, кога им се заканува лично понижување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Драматичната глетка што ја овозможува јавната изведба на ретки и тешки подвизи, кои се извршуваат мигновено при најголема изложеност и под стравотен притисок, го претставува оној главен извор на возбуда поради кој и публиката на спортовите и публиката на изведбените уметности радо плаќаат големи парични износи.392 А, сепак, двете дејности имаат крајно различни класни и родови кодови.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За разлика од оној вид исмевање што те зацврстува во илузорното чувство на отпорност кон она низ што минуваат другите, што те изолира од нивното страдање, тривијализацијата што постои во ваквиот хумор не е постапка на одрекување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Едноставно, немаме добар јазик за таа појава – само разнообразие од критички народски зборови (како што е зборот „идентификација“), сите до еден збунувачки, штетни или непрецизни.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Наместо тоа, таа мобилизација создава полиња на практика и чувствување што ги исцртуваат можностите за контакт или сооднос помеѓу културните форми и нивните публики, нивните потрошувачи и нивната јавност, а кои се пренесуваат од една на друга генерација.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зар не бил отсекогаш ваков, зар не си седел вака тука [во трпезаријата на Волдорф] секоја ноќ, од кога памети за себе, мислителски загледан во вакви ласкотни ткаенини, дури си ја вртка дршката од чашата, баш ко оваа тука што му е меѓу палецот и средниот прст?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Токму во вакви пригоди се бара од играчите да се воздигнат, да ја покажат сета своја вештина и да ги магнетизираат гледачите со сјајни прикази на бистроумност, на подвижност, на техничка и тактичка умешност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
“ Тој скок од Камелија во вакво ужасно, ужасно спопикување...
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Улица Корделија – О, други биле тоа времиња и некоја друга земја!
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Најмногу што можеме да сториме, во вакви околности, е и понатаму да бидеме отворени за неопределениот карактер на тие полиња на практика и чувствување, како и за метафоричната и фигуративна природа на самите општествени процеси.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Културната организација на дејството во нашето општество им приредува на таквите изведувачи нешта што би можеле да се замислат како лирски мигови – мошне кратки, минливи мигови на пресудна напнатост, дел од секунда во кој сѐ неизвесно стои на тенка жица.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Треба ли така да се залажуваме за полесно да го поднесеме животот?
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се накашла. „Треба ли да веруваме во ваквите инфантилни претстави?
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Бидејќи за хипертекстот е карактеристичен спојот меѓу текстуалниот, визуелниот, кинетичкиот и аудио елемент, во ваквите креативни игри беа вклучени: графички елементи, било цртани било оние што веќе се дадени во софтверот; промени на фонтовите биле користени да ги обележат различните гласови или гласовни елементи; користени се и посилно осветлени зборови, симболи и знаци над редот, маргиналии, мапи на пределите или мапи на патувањата; употребувани се и документи што не се типични за „онаа“ литература (статистички графикони, статии од весници, филмски сценарија, фотографии, бејзбол- карти, одредници од речници, омоти од рок- плочи, астролошки предвидувања, медицински и полициски извештаи...)
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Онаков каков што беше, поредокот во Роуч, во вакви околности, некого пообичен би можел да го доведе до самоубиство или барем до лудило, што всушност, според некои повеќе или помалку штелувани воени статистики, често и се случуваше.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Кога веќе се доведоа во ваква ситуација, најважно е да се запре хаосот, а потоа ќе излезат пред народот секој со своите аргументи.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Ќе му ја засечам жилата на челото. Онаа, меѓу очите. Во таа жила 'ртат црни соништа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
7 Недалеку стоел со чело потпрен на карпа најмладиот меѓу нив, шеснаесетгодишниот Лозан Перуника, сирак и терач на туѓа запрега. Плачел.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Зачекорил, застанал. Во мрморењето на луѓето можела да се чуе споулавеноста на стравот дека во ваква ноќ, трескава од свој студ, водата се дави во замрзнатите мочуришта и дека земјата, за да не се распука од глад, им ги џвака заспаните жилички на тревите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дотогаш не верувал во смртта, барем не во ваквата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сум си купил малку текнало за да ми се најде во вакви случаи.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ми рече да почекам малку, како што скоро секогаш ми велеше во вакви околности, продушка малку наоколу, влезе во дуќанот до затворениот и кога излезе, ми даде знак да го следам.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Иван Никифорович многу сака да се бања, и, кога ќе седне во вода до грло, наредува да му се стави самоварот и многу сака да пие чај во вакво студенило.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Иван Иванович многу се лути ако во чорбата пронајде мува: тој тогаш просто излегува од кожата - и чинијата ќе ја фрли, и домаќинот ќе го искара.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тој ги знаеше и сите млаки каде што можеше да биде задржан тој, а знаеше дека во вакво време дивите свињи се хранат со корењата, што ги ископуваат по тие млаки.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Таа со социјалниот работник ги средуваше документите кои во ваквите случаи беа малку посложени.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Имаше таа искуство во вакви состојби, беше сосема сигурна дека ова е уште една несакана бременост.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Убаво ѝ објасни началникот што ѝ е најумно во вакви услови: „...ја испративме во ’Градска’, си кажа дека непознато лице ја нападнало во темница и таму убаво си ја средија жената“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ќе им објасни дека во вакви жештини секакви животинки се ведат во водата па може да се изразболи добитокот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Освен агите и кодошите кој може друг да спие во вакво погано време, кога секој час може да се случи да запалат или да убијат некого.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А во вакво време, најлесно се умира.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Водеа љубов. Еднаш. Сосем доволно за во ваква ситуација...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Нека ми биде дозволено на ова место накусо да изнесам што се случило потоа со врагот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Потоа сè се заврши најдобро, како што секогаш се случува во ваквите приказни.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Логично е што поголемиот дел од државите ПОДАНИК родени во ваков дух си поставиле себеси цел да го конкретизираат она што повторно го пронашле, т.е. поединците цврсто да ги поврзат со колективот, да го цементираат единството на нацијата, решително да го гарантираат интегритетот и кохезијата на општественото тело, будно да внимаваат - во име на културата - никаква несоодветна критика да не го попречи култот на вековните предрасуди, накратко - да ја обезбедат конечната победа на грегарниот инстинкт над другите манифестации на човечкиот дух.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Се прашував, како може во ваква бура луѓево да мислат на секс.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Дали раскинувањето со бившото момче ме однесе во ваква нервоза.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Не верував во вакви виши сили.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Конструкцијата на потезите во вакви ситуации се гради врз основа на неисцрпната креативна енергија.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Го переше, го пеглаше и Богдан се чувствуваше среќен во ваква домашна атмосфера која со години ја немаше почувствувано и за која мечтаеше.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Таа му беше омилена на газда Таки кој знаеше многу македонски песни и со големо задоволство и чувство пееше во вакви прилики.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Сега на то и работиме со браќата: да го убедиме татко ни да ги продади дуќаните, оти во ваква понижувачка и страшна атмосфера не можиме и не сакаме да работиме.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Повторно, студениот, неумолив и чиниш заповеднички глас на шифрантот Петар Иваз: - Другар амбасадор, дојдете брзо. Итно е!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Љубовта на мајката кон своето чедо е посилна од секоја држава, од секаква владетелска моќ!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
А и тој си го имаше однапред измерено бројот на зборовите! Дури и согласките и самогласките. Никогаш ни помалку, ни повеќе во вакви пригоди!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Не вредеше да се прашува Иваз зошто е итно, тој ќе останеше или нем како картагинските статуи или ќе го каже веќе чуеното во вакви пригоди.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Макар што долго време минав на подготовките во СИП, како и во воената школа во Бањица кај Белград, бев свесен дека нема никакви рецепти за дејствување, за снаоѓање во вакви ситуации.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- продолжив охрабрен, внимавајќи да не попаднам во неизбежната патетика во вакви пригоди.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во тоа време дојде комесарот Здравко и му вели на командантот: Абре, со кој ум вака решаваш, кое женско денеска, во вакво време продава дрва, особено вакво девојче и во што било да го облечеш може да го осудиме на најлошата смрт. И така Здравко ме извлече.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Десно од мене беше Бошко, од моето село, ја сврте главата, не му беше мило, во вакви случаи често сум го правела истото.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Командирот нареди: Стојан, дај ѝ на Милка еден партизан за да не оди сама. Стојан ми викна: Земи кого сакаш.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас никогаш не го имав видено Прилеп а камо ли дрва да продавам таму.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Му се чинеше дека точно знае како изгледа да се седи во ваква соба, во фотелја покрај запалениот оган во каминот, со стапалата на оградата и со чајник закачен на куката: сосем сам, безбеден, без никој да го посматра, без глас што го следи, без секаков звук освен пиштењето на чајникот и пријателското отчукување на часовникот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но во ваков кварт не може да има јавни клозети.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Вие ме доведовте во ваква состојба.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Застана пред мене благо расчекорена, уверена дека ќе ја започнам играта што нè заведуваше во вакви мигови.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
За жените што се возеа во комбето тоа беше некој ритуал во ваквите излегувања од Прифатниот центар.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Уште да не беа јаничарите и нивната дива рака: но во вакво време и тие како да извираа само од некој сон, си рече Бајко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но, изгледа човек, во вакви безизлезни ситуации каква што беше нејзината, се надева на најневозможното...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Кој ќе ѝ објасни што се беше случило толку страшно во нејзиниот живот за да ја доведе во ваква безнадежна состојба? До вакво растројство.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Мил му кажа какви експерименти врши со Богуле во ваквата остојба и до какви сознанија дошол, но докторот му рече: - На луѓето во ваквата состојба мозокот им е многу активен, луцидни се, но и многу сугестивни.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
А кога по ручекот кадијата им дозволи да се качат на крушите и сливите и да јадат колку што сакаат, просто почнаа да се радуваат што се најдоа во вакво изобилство.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Патем, тресејќи се од студ, брзајќи за да се згреам, сум размислувал дали има и некои други од оние со кои учиме да живеат во вакви услови? и воопшто, ќе издржиме ли, ќе останеме здрави?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Во вакви пригоди, или царуваше тишината или започнуваше одамна премолчуван разговор, со доволно напластени значења, за разврска, во свеста на обајцата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Што ме вовлече во ваква будалаштина?
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Првиот тип на оние што се простуваат во вакви услови би рекле само „Nunc dimittis; да завршиме со тоа.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во овој случај комуникацијата не ѝ се упатува на публиката која всушност е институционална единица, туку на толпата која ќе го заземе нејзиното место. Читлив и проповеднички интониран говор во ваков миг е невозможен и би можел само да предизвика шокови и сцени.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ренди, кој го беше заобиколил игралиштето за да го гледа натпреварот од левата страна, се срамеше затоа што татко му се лизна, дека татко му се лизгаше во шорцеви и се повреди, дека во овој контекст - натпревар за старци и слабичи и луди фундаменталисти - лизгањето беше необично, апсурдно добро; и, на врв на сето ова, дека мајка му се впуштила во ваков еден мизерен циркуски акт.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Не поднесував никаква празнина помеѓу нас, а во случајов стануваше збор за амбис.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Но можеби во ваквата активност вашата служба е заобиколена. Јас само врзувам искинатата преѓа.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Молчев неколку моменти. Молчеше и мојот иследник.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа и решив да ја превтасам и да прашам како се снаоѓа во ваквите околности!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Беше подзастаната. Оставаше впечаток дека всушност си ги набројува тие свои предности, а јас, уверен во ваквите нејзини размисли, всушност само ѝ помагав во разлиструвањето на тој нејзин тефтер.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Признав дека и овојпат има право.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност бркав само една цел, посакував да ја оттргам од темните размисли кои во ваквите моменти завладуваат со нашиот дух и со чувствата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ми помагаше лицето на Катерина. Навистина си вообразував дека нејзино лице е читлива книга!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но Д. преку оваа вест помина без некоја посебна возбуда и без планови што во ваквите случаеви личниот интерес го истакнуваат на преден план.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Здржани постапки што не смеат дури ни да потсетат а камо ли да ја употребат онаа толку природна забелешка што многу е присутна во вакви случаи: дека на овој удобен дом му недостасува само уште женска рака.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Од кои сознанија поаѓам во ваквите размисли?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тешко е да се донесуваат поодредени судови во вакви околности.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Секое самоволие и неодговорно однесување во ваквите Уреди паѓа главно на грбот на незаштитените и послушните.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во ваквите непријатни, тешки па дури и несреќни моменти на кого му е најпотребно нашето внимание и грижа, ако не на потчинетиот?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Со ова не тврдам дека во ваков град е прикладно луѓето да прават такви нешта по јавните места, туку само сакам да укажам дека на многумина луѓе би им било полесно ако дозволиме малку повеќе искуствена анархија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Јас на овој начин не проповедам анархија, туку ред и мир.  Дали тука спаѓаат и луѓето што се дементни, и оние вон било каков дострел?  Да, и нив ги вбројувам тука.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Глупо е во ваков град да се збори за цареви...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но впрочем зошто да си го губиме времето во ваква бесполезна дискусија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Секој што би сакал да напише такво нешто ќе си одлучи самиот. Зарем не?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Иако... M Како оди снимањето, Нора?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но, секогаш мора да се појави едно „но“ во ваквите идеалистички активности, соработката не е секогаш идеална. ...еве на пример, со Таа, главниот уредник на „Таа“, според рекламите, „наша најчитана неделна ревија“ (во практиката, со извесни малечки проблеми со тиражот, вообичаени во овие несигурни времиња на транзиција).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Замисли си, оној Црвенокос ѓавол, како што го крстила Сузи генералот Ролан, го довел својот пријател генералот Јенков во приемната соба на Сузи, и го замолил на најосветлениот ѕид да го наслика „Изгонувањето од Рајот“, се разбира со ликот на Сузи како лик на Ева, а за ликот на Адам се предложил самиот себеси.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Девојките дури верувале дека во ваквите нивни постапки секогаш е присутна добрата намера, бидејќи токму исмејувањето најбрзо им ја враќа разумноста на лековерните..
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Зашто, заборавива да речам, одморите во ваквите денови не беа помили од сè .
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Сето тоа, во ваква сре­ди­на каква што сме (без понуда, без пазар, со огромни питони-монополи), бара просто неверојатен напор со прилично магловите резултати... 1995-та ќе се обидеме да објавиме седум книги Маргина, исто како и 94-та, но многу подебели и со посебни додатоци.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За последен пат добро се препотив.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Толку бев збунет што се најдов во ваква нова средина, што дури во тој момент ми текна дека моето не толку далечно семејство е нешто невообичаено, дека дури и мајка ми и баба ми, кои дури двапати годишно ги чистеа ѕидовите од станот, не беа толку чисти, уредни и вознемирени околу чистотата на куќата како што беше тетка ми.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Еве вака: ѓубриштето е мешаница од различен отпад и во вакви услови нема можност никакво растение да вирее.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Едно треба да ти е јасно: и во ваква неповолна ситуација граѓаните имаат право да знаат каков воздух дишат, навреме да бидат предупредени за можни опасности или последици од прекумерно аерозагадување.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Чичко ми во Вардар кај Градско фатил риби - тој е рибар - што смрдеа на некаква хемикалија, не биле умрени, се адаптирале да преживеат и во ваква еколошка средина.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Па и не беше толку лошо: директорката Веселинка кратко и јасно кажа она што е пригодно да се каже за Денот на пролетта, хорот убаво пееше, и убаво свиревме, и нижите одделенија убаво изиграа - Пролетна сказна - значи, во ваков студен, дождлив мартовски ден сами си ја создадовме пролетта.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Токму во вакви услови јас го добив вашиот последен е-мајл.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Со надеж дека повторно ќе Те читам во ваква сјајна форма, и тоа набргу, Ти посакувам с најдобро.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
НОВЕ: Дека своеволно држел предавања на студентите во паузите меѓу часови, доаѓал на факултет со гас маска, демонстрирал со глад затоа што клозетите се нечисти, ги прекинувал собирите на студенти со неумесни упадници, екстравагантно се облекувал, пред породилната болница викал на трудните жени да одбијат да родат деца во ваков свет, зиме одел бос по улици, егоманијак, лесно склопувал и растурал пријателства, пишувал по згради пароли „Секое дно е дупло дно”.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
А што е со Евелин? Таа е неколку дена отсатна од Париз и ти се впушташ во ваква авантура.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Сосема нормално е во ваквите ситуации ненадејно да се појавуваат разни случувања, пособно такви какви што не постоеле никогаш претходно.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Тие се толку ретки. Чита дека снежниот леопард јаде цицачи и птици. Осамено живее.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Колку долго живее? Дваесет и пет години.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За Сани, најомилената поставка е онаа со снежниот леопард. чудно е што зоолошката градина во ваков малечок град има такво животно.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Да се срами човек што живее во ваков нечист град!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Јас ја тешев, убедувајќи ја дека мама и тато воопшто не се паничат во вакви случаи, а таа вознемирено шеташе горе-долу и беше многу загрижена.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Токму во ваков блок; да испише токму толкав број страници.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тогаш страчката, гледајќи ја мачката во ваква беспомошна положба како се ниша под гранката ѝ се приближи на сигурен чист дофат на немоќната мачка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Јас насетувам што има наумено, ама не знам како може да го направи тоа во вакво време кога на планините има по метро и повеќе снег!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Несигурна ноќ, што се вели, сѐ е несигурно во вакво глуво време.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Неупатена во вакви изненадувања, не знам што да мислам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Малку се дружевме, се тешевме. Ѝ бев многу благодарна што во ваква несреќна околност се најде до мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Јас сметам дека македонскиот народ во ваква сегашна положба не може да се ослободи со едно востание, кое, се знае, против себе ќе ја има не само Турција туку и Европа, а да не зборуваме за балканските држави.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Офицерскиот кор исто така покажа примерна дисциплина и ладнокрвност, и тој не може да се смета за одговорен, во својата целина, за ексцесите, коишто во вакви околности се неизбежни“131.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)