Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Дури и тие личности што се во центарот на настанот, не можат многу прецизно да го откријат истиот и да го одгонетнат во вистинска светлина.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Жабе и натаму џвакаше јатки од млади ореви, гласовито зборуваше дека во светот се вади жива вода на сто метри длабочина, понекогаш и жешка, рацете, вели, да си ги изгориш, а Паско Бачо, како човек кој не чувствува потреба да бара прецизна причина за да каже нешто кое не мора да е во вистинскиот контекст, па уште и со некое спокојство, се сврти кон мене: „И така, Симон“, вели, “во 1956 година, дури се копаше вака каналот за наводнување Камадаречко, беше среда, 21 септември, дванаесет и десет или дванаесет и петнаесет часот, не ме фаќај за зборот...“

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Грејем не рече ништо и Пол сфати дека го прободе во вистинската точка.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

“Зошто не земат хероин?, дрндаше Пол, сите добри музичари земаат хероин”.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Анте ПОПОВСКИ „Патувања“ во извесна смисла може да се рече се преиздание на моит епатеписи „Од Париз до Истамбул“, ЗИД „Нова Македонија“- 1973 година. меѓутоа не е така во вистинска смисла на зборот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Водоскокот ја распрскуваше водата во вистински воден прав, низ кој сонцето ги прекршуваше своите зраци во сите бои на виножито.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Таа се плаши од декократскиот, а со тоа воедно и егалитарниот карактер на модерната култура и модерната европска интелектуалност со коишто во вистинска смисла и почнува Новиот Век, како што Декартовата “Расправа за методот” почнува со реченицата: “Ниедно нешто на светот не е подобро распределено од здравиот човечки разум.”

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Со тоа станала можна и историјата, во вистинската смисла на зборот.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Од сите оние коишто соработуваа со злосторничката тајна полиција на Пиноче во вистинска смисла прозбореа само жените.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Тоа Ласиќ зборува за себе, се соголува идеолошки и политички, а Крлежа е тука само смоквин лист, кој не ја прикрива, туку допрва во вистинска смисла ја покажува голотијата.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Таа единствена реченица, веројатно единствена и во вистинската смисла, излезена од неговото перо, беше достаточна да му придаде во моите очи на својот автор ореол на мислител.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Готови се, печени во вистинската смисла на зборот.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Востаниците ја разбраа оваа положба и побрзаа да се склонат во оваа непристапна област, чии паша, Толе, не признаваше ни цара ни везира, ниту пак некакви горски штабови, началници и војводи.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Притиснати од силите на Дургут, Али и Бахтијарпаша од југ, од оние од Џавидпаша од северозапад, сите востанички водачи се најдоа еден ден баш во ова Толево Мариово, каде тој во вистинска смисла на зборот пашуваше.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Грабињаат двата сиви коњи како да се натрчуваа со самовилите, а двајцата луѓе викаат со страшни гласови: — Варда, варда конзул ефенди ѓелди, — и за миг се створија пред портата на Алимасковци.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Живеевме во вистинско торнадо.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Таа мала престрелка за само еден месец прерасна во вистинска војна кога во март во Тетово за време на организирањето на митингот од три невладини организиции под мотото “Стоп за државниот тероризам против Албанците”, започна воениот судир меѓу албанските екстремисти од една страна и полицијата и АРМ од друга страна.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

При крајот на месецот по наредба на Врховниот командант на безбедносните сили Борис Трајковски започна операцијата за чистење на албанските екстремисти.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Затоа тие сметале дека не било можно да се одделат саботажите од политичкиот живот на земјата и поради тие причини “СОЕ се нашла во позиција, во најголем дел, да соработува со партиите од лево и настојува да прифати политика спрема различни земји на окупирана Европа кои се од непосреден интерес на оние кои се одговорни за водењето на надворешната политика на владата на Неговото Височество“.15 Како заклучок од она што се случувало на Балканот до септември 1943 година аналитичарите на СОЕ истакнале дека: “• Необично е што низ целиот Балкан партиите од десно соработувале со силите на Оската, а додека партиите од лево во чии редови влегувале млади луѓе, покажувале постојана желба да ги ослободат сопствените земји. • Од друга страна било сосема јасно дека мнозинството од оние кои припаѓале на левите партии кои се бореле против силите на Оската и го формирале општото мнозинство низ целиот Балкан, им се придружиле единствено бидејќи тие им нуделе организирана форма за ослободување на нивните земји. • Ако сакале да дадат отпор и да се искористи максимумот, метеријално, човечки и физички низ целиот Балкан, кој е подготвен да се спротивстави и да се бори против силите на Оската, требало да се помогне тие партии и покрај тоа што тие биле предводени од елементи на левите. • Доколку не сакале да имаат комунистички блок низ целиот Балкан, во вистинскиот момент требало на левите партии да им понудат очигледна помош во форма на стабилни републикански влади и понекогаш уставни монархии, како спротивност на постојните ројалистички влади и покрај тоа што би било неможно да се отстрани од свеста на масите соработката на ројалистите и десните со непријателот.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Таа имаше сокриено еден златник, вистински голем златник, којшто ѝ го дал дедо ми, пред заминувањето, познавајќи ја добро алхемиската душа на својот син. ѝ беше рекол да го употреби во вистинското време, кога децата ќе бидат најгладни.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Мајка, наоѓајќи се во вистинскиот миг крај Татко, сигурно беше послушана од Бога, со сите свои молитви и прочитани свети книги во животот.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Може да се рече дека судбината, во вистинскиот миг, му го донесе Сокол Мечевски, блискиот советник на Водачот за прашања од историјата.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Татковите сиџили стигнаа во вистинскиот момент.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Фотографиите оделе од букинист до букинист, за, на крајот, да дојдат во вистинските раце.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

„Всушност“, вели Лефевр, „како би можеле да постојат урбани митови во вистинска смисла на зборот, пред големото пресвртување што го наведува сето општество да се стави на страната на урбаната стварност намалувајќи ги специфичните тежини на земјоделството, селскиот живот, проблемите на селаните?

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Можеби се обидуваше да го замисли тој град, со тие миризби и смрдеи, но тешко можеше тоа, зашто никогаш и не беше пошол во вистински град, во таков град каков што го кажуваше Кирил.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Имаше една приказна која кажуваше како Волчарот голорак се фатил со некоја разјарена волчица, а во вистинска ѕверска борба, сиот испокасан, раскрвавен, успеал да ја задави.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Нема дури веќе ни власт во вистинската смисла на зборот: и таа се изопачила, изродила.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Dans le bain (буквално: во бањата), секако е идиом во вистинското вплеткување во нешто, така што, само што сме продреле во спиралите, веќе сме вовлечени во првата фаза од нејзината имплицирана вулгарност, па неизбежно и во сексуалните конотации на целата фраза.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Но само додека не се сретнат, на пример, со политика, движење или литература заснована на идентитет – литература, напишана од геј-автори, која, всушност, ги претставува геј-луѓето во вистинскиот живот.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Реа вози „фиќо“, сонува за враќање во вистинската татковина, ги слуша Чак Бери и Пол Енка, „не живее сексуално“: - Маструбацијата е многу подобра.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Тој убав дворец не е веќе траурна зграда, туку здание на светлината или „Сарај на убавите уметности“. Во вистинската смисла на зборот.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Ако од тој аспект погледнете на проблемот, ако ја земете организационата и ударната сила на Организацијата во служба на македонското национално движење, дури тогаш во вистинската светлина се јавува опасноста за бугарското дело во Македонија.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

И уште му рече дека таа сè уште верува во неа, во единствената, во вистинската, во најсилната љубов, и дека ако таа постои, тој еден ден ќе ѝ се врати.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Имено, во театарот современиот човек може да учествува во вистинска дебата за непотребноста од војната во Ирак, за доцнењето на возовите...

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

„Те сакам“ би можело да звучи како исушен куп зборови, кои вбризгани во вистинскиот момент би дејствувале како дрога.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Како баш тогаш, во вистинскиот момент, ловецот знаел да помине крај куќата на бабичката?

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Детето: „Да, но дома тоа е МОЈА темница“. (Appewite, 1994) *Во вистински Kaffeehaus на располагање се главните светски весници и енциклопедии и келнерот ги знае одговорите на основните лични и општи прашања.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Стори сѐ, што требаше да биде сторено вистински сторено и во вистинскиот миг.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

И одеднаш, а за него толку многу во вистинскиот миг; во оној највистинскиот и единствен миг од вишнеењето на ова негово будење, таа пукната сина шир пред неговиот поглед ја распараа неколку црвеникави штркнати, прачки, исто како да се распука нејзиниот свод.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

XI. Но сепак, и покрај сите бладања, оној ритам на бавното минување на времето мораше еднаш да го насочи и неговото траење во вистинската насока и постојано да ги стивнува неговите побуни.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Беа вистински луѓе, тој можеше сега и да им ги гледа испотените лица на двајцата од нив дојдени во вистинскиот миг, и сега тие го правеа она највистинското, што можеше да се стори, она што би го сторил секој, што би го сторил и тој.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Ваквото размислување ја водеше во вистинска насока.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Мислам дека бракот ќе биде уште еден додатен мотив симпатијата да прерасне во вистинска љубов.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Мозокот му беше во вистинска конфузија.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- А ти, гледам од последниот пат кога те видов, си израснала во вистинска убавица.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Во вистински час се оттргна од она негово зборување. Го бараше со поглед Глигора.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Ама ништо не нè спречуваше да си го правиме тоа што сме го наумиле, а, во крајна линија, сето било во вистинското време, во моментот што бил тамам.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Тој имаше и некои други алишта и украси, како што беа кафеавите, гускини панталони пикнати во енормно големите чизми, црвените шамичиња и револверите, како и една пушка, сместена преку седлото заедно со кожниот колан со милиони куршуми на него.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Во приказните, мирниот човек со умерени гестови, со светло сини очи и длабок глас, е оној кој секогаш излегува како најопасен на крајот, но во вистинскиот живот, а и во оваа приказна, случајот не е баш таков.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Збурувајќи за своите проблеми во вистинската прилика, ќе го забрзаш процесот на напредок.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Исполнет со егоизам, пресметливост, неодлучност, неспособност да ги изрази своите мисли и чувства на вистинскиот начин во вистинскиот момент.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Сама ми дојде да ја читам, во вистинскиот момент.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Но, во вистинскиот живот, успесите не секогаш го дочекуваа реалното крунисување.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

И покрај амбивалентниот тон во кој е пишуван овој текст може да се насети главниот парадокс: дека ликовниот живот во Македонија е разновиден и богат со нови појави, но дека тој сé уште не е структуриран на ниво на ликовна сцена во вистинското значење на зборот.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Патем, тоа важи и за терминот „андерграунд” (кој многумина често погрешно го поврзуваат со култот кон дрогата кај нас), кој не постои во вистинска смисла ако го прифатиме мислењето дека целата држава ни е „андерграунд” (колапс на стопанскиот, па и на правниот систем).

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Бургиба ќе се најде во вистинска агонија на владеењето, обземен од паранојата од исламскиот интегризам.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Напротив, исправноста во вистинска смисла бара целосна контрола над сопствениот ментален процес, каква што има акробатот над своето тело.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Невозможно беше оваа работа да заврши успешно; такви нешта не се случуваа во вистинскиот живот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Гласот на Голдштајн се претвори во вистинско блеење на овца, и за миг и лицето се промени во лице на овца.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Она што излегуваше од него се состоеше од зборови, но тоа не беше говор во вистинската смисла на зборот, тоа беше несвесна врева изговорена, како квакањето на пајките.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Пејзажот во кој гледаше се појавуваше толку често во неговите соништа што никогаш не беше сосем сигурен дали го видел некогаш во вистинскиот живот или не.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Сиот негов ум и тело изгледаше како да се зафатени од некаква неподнослива пречувствителност, од еден вид проѕирност, која секое движење, секој звук, секој контакт, секој збор што мораше да го изговори или чуе, го претвораше во вистинска агонија.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Да, во вистинските моменти, на работното место, а јас тоа кај неа го гледав како еден вид професионална деформација насочена кон докажување на својата подготвеност секогаш да биде во акција како полицајка.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Таа гордост имаше непосреден контакт или произлегуваше од она што беше нејзин лесно видлив белег како жена која нежноста и убавината ги спојуваше со пословичните карактеристики на спротивниот пол, покажувајќи ја, во вистинските моменти, силата својствена за мажите.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Тој има здравје, но и срцето што може да му е слободно, сега е во вистински ропски пранги.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Одлучи цврсто кон што се пробиваш Напати потклекнуваш и на најмали провокации И ако во вистинско време не лобираш

„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)

Ова, всушност, и не беше нов вид договор, во вистинска смисла на зборот, бидејќи во ЗРО (1993) беше изоставена одредбата од ЗРО на СРМ (1990) која предвидуваше дека работник кој, во една 20 или повеќе организации или работодавци, остварува полно работно време – може да работи уште кај еден работодавец, за 1/3 од полното работно време, при што мораше да обезбеди претходно одобрение од надлежниот орган кај својот „стар“ работодавец (чл. 25, ЗРО/90).

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Во сите наброени случаи работодавачот не смее да го откаже договорот, освен ако е поведена постапка за престанок на работодавачот (чл. 45, ЗРО/05). 19 Но, во поглед на притворот, оваа одредба всушност и не е нова во вистинска смисла, бидејќи уште во ЗРО на СРМ (1990) постоеше изречна одредба, која со носењето на ЗРО (1993), несмасно, беше пропуштена.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Таа ќе биде во вистински безизлез.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Тие ѝ се редеа пред очите, некогаш испревртени, а некогаш во вистинскиот редослед. Најчесто, ноќе. Кога повеќето од болните заспиваа.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

А најмногу во нивната спална, та кога ќе зацрцореа, им се чинеше дека се наоѓаат во вистински рај.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Од намуртено, наведено. натажено дете за миг се претвори во вистински веселник.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

О ен тис уранис — миска со орис. (На грчки молитвата: „Оче наш и свети боже“ која гласи: „агмос теос, агнос испирос, агнос атанатос, елепсан имас“) А на грчкото „свети боже“ и тој, како поп Илија го заврте во вистинска пцост: — О агиос телес, агиос говедос, агиос истурос; агиос анасенис аврадинис, к'скардашис ќорлеисан вас.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Со еден збор, по една две години тој станал во вистинска смисла на зборот економ на манастирот.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Се знае ли што не ќе измисли војник во првите бојни редови, чекајќи ја смртта секој момент? Ho по едно време оваа цуцка се претвори во вистинска стапица за војниците од двете страни.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Мојот престој во Албанија се претвори во вистинска рашомонијада, во фантомско патување меѓу семожни режимски режирани фантазми.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

И така, дедовиот златник, употребен во вистинскиот момент, ни донесе среќа.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Ти ни го одредуваш патот на зрачните надевања дека е побогат и еден убав потез со раката насочена во вистинско место од сета залудна тревога што дните ни ги исполнува.

„Липа“ од Матеја Матевски (1980)

Тие мислеле дека таквите убави нешта, како впрочем и лошите, може да му се случат секому, ако се нацрта на вистинското место во вистински час.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Велеше „да“ во вистинските мигови, се насмевнуваше, но секогаш половина секунда подоцна отколку што тоа се очекуваше од неа.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Разликата меѓу трите набележани етапи можеме полесно да ја развиеме врз основа на особеноста на поединечните заплети, што јунаците ги фрлаат во низа од настани: во „39 скалила” јунакот е без вина осуден за убиство, нему жртвите пред смрт му ја пренесуваат сокриената достава, а исто така, оставена му е таинственоста; јунакот станува носител на прераскажаното знаење; во „Саботер” се трага по банално поттикнуваната вина, јунакот едноставно е неправедно обвинет за саботерскиот пожар во фабриката за авиони; во „Север-Северозапад” како што веќе видовме, станува збор за замена на идентитетот, јунакот од страна на злосторниците е идентификуван како личност која во вистинскиот живот не постои.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Ми паѓа на памет и примерот со Ана Каренина, за чија судбина велат дека од вашата страна споменатиот Толстој нашол инспирација во вистинскиот живот на ќерката на Пушкин.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Со ранец и со извалкани патики (единствено како и сега, и тогаш долго чекавме за виза пред конзулатот на јужниот сосед, што потоа се надоместуваше со едномесечни уживанции по грчките острови).

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Во исто време започнува и Кејџовото сѐ поголемо интересирање за источната филозофија во која на почетокот го привлекуваа “еротиката и мирот, двете во индиската традиција постојано присутни чувства”.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Така, плурализмот е прифатлив за Дерида само во деконструктивистичката рамка.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

(...) Како и да е, неуспесите на Ворхол имаат помалку пресудно значење за она што остана од Фектори сега, а тоа е идејата за слободна популарна уметност - пракса на музика, зборови и слики која прибрано ги урива постоечките критериуми, која го одбира својот пат низ антидатираната комерцијална забава, и ароганцијата на институционалната доблест до некои колоквијални синтези. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 153

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Врв помеѓу делата од индиската фаза се Сонати и интерлудии (1946), обичен циклус со медитативен карактер со форми кои се повторуваат(сонати) и кои не се повторуваат (интерлудии).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во модернистичката култура исто така бил присутен силен опозитен тренд; во списите на Декарт, Лок, Хјум и Кант епистемолошките и онтолошките теми се определени само со епистемолошки и онтолошки разгледувања а не со некои религиозни, морални или естетички.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Оттука е и негова софистицираност-невиност, бидејќи верувам дека Ворхол некаде длабоко во себе веруваше во вистинска слава - како есенција на вистинска каризма.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Оваа првобитна интуитивна наклонетост подоцна прерасна во вистинска страст и стана дел и начин на Кејџовиот живот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Исто како и другите теории неговата е исполнета со желбата да го пречисти светот на останатите, безвредни теории и да ги преобрати сите неверници во вистинската вера.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Мислел дека ќе бидеме одушевени од самата идеја дека тој сѐ уште работел на реклами, што отсекогаш и го правел, со таа разлика што сега работел на “чиста” реклама, рек лама како висока уметност.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во такви услови, правењето на културно списание кое држи до некаква си компатибилност со светските културни случувања, и кое не е само одвратна локална збирштина на паланечки трубадури што така, будалесто безглаво, ќе заталкаат и во 21 век од своите деветнаесетовековни собички на еден елегичен националромантизам - е прилично деликатна работа која бара барем толку идеализам и романтизам колку што имало во вистинскиот 19 век, кога публиката (на Маларме, на пример) се броела на прстите од рацете. 4 Margina #10 [1995] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Делата за магнетска лента на Луенинг и Усашевски, Луис и Бебе Барон не можат да се наречат авангардни во вистинска смисла, бидејќи ги задржуваат конвенциите и прифатените вредности.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Ѕидните слики кои се појавија беа совршени, источњачки, кревки и потполни, а потоа се претвораа во вистински источни градини со пагоди, храмови, богати со кинески, златни и црвени олтари и со музика од Бали.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Татко имаше среќа во вистинскиот миг да го спаси семејството од сталинизмот во родната Албанија.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Сокриен е можеби зад некој статуа, секогаш готов да се појави во вистинскиот момент, да ја одржува врската помеѓу нашите, посебно моите реакции и Централата.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

VIII Беше јасно уште од почетокот на патувањето дека во родната земја влегував во вистинска полициска стапица.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Само кадри како А.А., велеше уште Х.Х., брзо стигнуваат до комунизмот, поведувајќи ги и другите зашто тој нишани во вистинската цел – Бог во луѓето.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Додека чекорев низ темните коридори на Атеистичкиот музеј, како во вистинско подземје на потиснатиот дух на народот, ми се наложуваше во различни изблици прашањето – за толерантноста на Албанците низ троверјето кое овде во Атеистичкиот музеј беше на нишан.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Дури сега ми се фрлија во вистинска прегратка, децата, сите.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Не можеме да речеме дека се лесни тие први љубовни страдања, тие први треперења на срцето, но да речеме и тоа дека се нормални и дека во нив сѐ уште се испреплетуваат и другарски чувства и другарски односи и дека тие сѐ уште се само вовед во вистинската љубов што доаѓа во позрелите години.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Таквите луѓе не учествуваат во вистинскиот живот, тој тече покрај нив, со други зборови живеат живот здодевен и празен.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Црпнав со лажичето и во тој момент помислив дека можеби е тоа од оние јадења што само вештерките умеат да ги подготват и со нив ги претвораат децата во камења, ама веднаш се сетив дека вештерки во вистинскиот живот не постојат и ми падна жал за старичката на која рацете ѝ се тресеа од старост.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Таму, освен цвеќе, има посадено магдонос, лимони, морковчиња, патлиџани и лути пиперчиња, а во есен терасата се претвора во вистинска фабрика за конзервирање на овошје и зеленчук: се печат пиперки, се мелат, се пржи ајвар, се варат слатка и мармелади.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Бараше некоја жолта куќа што требаше да биде на следниот агол и, ако ја најде, тоа ќе значи дека сме го погодиле патот.