ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Од неговото лице се слеваше солена пот.

Таму, во дебелата ладовина, читаше разни книги.

Под врбите, во дебелата ладовина, меризуваа27) безброј бели стада овци и преживаа.

Но место одговор, од малото пенџерче на Алимасковото куќарче грмна манлихера и куршумот ја продупчи старата дабова штица на портата и се сплеска во дебелиот клинец и неговата широка глава; падна пред Чамила.

— А, така ли е работата? — се провикна искусниот чауш и го фати каленцето крај неговите заптии и издаде заповед.

Го следевме долго дедо Симон на неговите долги и замрсени прошетки по чаршијата, кога со себе ги носеше своите географски карти свиткани во дебела ролна.

Колку му беа мали очињата на сопственикот уште повеќе му се смалија и се изгубија во дебелите меса.

Од едно дрвено коритце, шуртеше бистра водичка и паѓаше во големо, долго корито, издлабено во дебел буков трупец.

Ако излезе со задникот напред, што значи предавнички, може некој заскитан куршум да го погоди во дебелите меса, но со тоа ќе може накако да се преживее во надеж дека оловото нема да му се препознава во црвениот образ.

Џипот беше натоварен - озгора, со филмска камера, геодетски статив, камионски акумулатор, војнички шатор и високоволтажни кабли, бакалски завиткани и амалски стегнати во дебела бала од изабен и раскршен тер-папир; а однатре - со распашаниот остаток од екипата за снимање, без режисерот и снимателот, кои беа претходно отидени на договорнаконкретизација во штабот и во последно, завршно рекогносцирање на теренот.

Очите му се замаглија и се сети како со мистријата црпна малтер, како го размачка во дебел слој врз сенката и како брзо ги стави тешките блокови.

Тука, во дебелата сенка на орманот, низ којшто, како што ѝ се чинеше, оди.

Паметам дека тогаш си го спомнав оној твој совет од последниве денови.

Притоа и не помислив на она длабење на попречната штица во дебелите меса.

Туткајќи ѝ ја во дебелата рака бесно извикав: - На... И не гракај.

Алајко и Мире седнаа под една узреана слива во дебела сенка и ги чекаа селаните. Јадеа од сливите, ги киселеа лицата.

Змејко знаеше колку ѝ е лесно на таа челична ламја да се спушти надолу во еден замав, таа како од играчка би загризала во дебелиот трупец и би продолжила со една ритмичка постојаност да полетува, вивната нагоре, како некој челичен галеб, а потем да паѓа пак, и пак и пак, како од шега, трпеливо, без сенка од какво и да било напнување, без никаква измореност, сосема лесно, всушност тоа како да беше за неа единствениот начин на постоење.

Змејко го знаеше тоа за сето време, застанат крај чамот, што беше доста дебел, а постојано со едно проклето чувство како некој да го имаше исфлено на една ѓаволска сува долина, на некоја гола ведрина, и сѐ, што можеше да стори, беше да испука уште три истрела, нишанејќи право во челото на она заскокано ѕверче што стануваше со секој миг сѐ поголемо и сѐ понасочено кон него, право на него, како некој истрел, единствен и неизбежен, а за сето време додека пукаше, остануваше свесен дека со тоа нема да може да стори ништо, бидејќи знаеше многу добро дека сите делови од телото на тој затрчан самјак беа заштитени во дебела кожа и со непробојна коска, така што на тоа негово место не би можела да му помогне ни кртешница.

Тој се влеваше во дебелата бука, забиена во темелот на горниот ѕид на пиланата како огромен лост, со горниот дел повисок од покривот, исто како некој шумски џин да сакал со тој лост да ја откорне и да ја преврти ничкум нивната пилана.

Нејзин говор и додека длаби и во најдебелиот трупец, и додека го делка некој кежаво изврзан глужд, притоа само со звукот кажувајќи сѐ за длабината на дрвото, но за сето време постојано со она спокојство и сигурност, без да се промени ни една жиличка од ткаеницата на нејзините до невидливост незауздани движења, тоа ритмичко полетување нагоре и плискање надолу, докрајчувајќи го секој глужд, токму на ова место, каде што го подбрала пред себе, неотстапувајќи ни за милиметар в страна од своето цврсто сновење.

Беше синозелен мраз во неговата длабочина, беше искадравен во дебелите столбови мранзули, полеани и плиснати надолу, како замрзнувањето да беше фатило и скаменило само еден миг од разиграноста на палавиот поток, со сета негова боја, со сиот негов немир.

Ја испружи раката и во дебелата дланка ги покажа полуџваканите розови и сини топчиња, слепени меѓусебе во грутка.

И си го слушам гласот, како што го слушам гласот од бабинецот, кога врвевме крај општината Мицева во Дебел рид.

Те гледав како усните ти се собираат во меко, округло ,изненадено О, а лицето ти се симнува во дебелата мека перница - старинско платно на „Риц“.

Барменот наточи две половини од литар темнокафеаво пиво во дебелите кригли што ги исплакна во една кофа под шанкот.

Откако сите од друштвото си заминаа, останаа само двајцата на кафе речиси легнати во дебелите кожени фотелји во фоајето на хотелот.

И така, Крсте го префрли Трибор и навлезе во дебелата букова шума „Свињарникот“.

- Многу си удрен? Ме прожица во дебелото месо.

Значи, право на линијата. Држи се. Таму ќе се најдеме.

Под широките гранки на дрвјата, во дебелата сенка, ту испоседнати, ту исполегнати во ладовината, почиваат жени.

Тој во мракот пробива пртина во дебелиот снег, со дланката штитејќи го лицето од лапавицата.

Не нада гаварит громка23, ми вели, а јас гледам во дебелиот слој паркетна маст што ми се лепи на нозете.