- Небото е ваша утеха, рекла игуменијата. - На земјата ѝ се стопани богатите. Реков - немате толку камења.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На син ми Жорж и снаа ми Лидија Во древна кинеска вазна сноп исушени цветови, со долги стракчиња, се поткренале нагоре, ги подале главчињата и сите свртени на една страна слушаат светлината како раскажува за походи небеска љубов.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Палаво стракче
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Облечена во древната облека на утрото од рујни зрна сончевина Нанижани на танките и нечујни нишки на тихиот здив на птиците овде сѐ уште самува сенката на нејзиниот глас.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Во древниот поцрнет рам уморно трепкаат две чудни очи.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Фајловите во древен Египет се селат а излезе и новиот скутер Ги прашав: Па добро барем Мартин Лутер е по ваша мера?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Онисифор Проказник гледал зад неа, во древниот ѕид на манастирот. Врз едното око му лежело густо перче коса.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)