„... Пиејќи во кафената „Солун“, размислував што да правам со директорот другарот Граматниковски, како да ја расчистам оваа моја работа со него и тогаш јас донесов заклучок да одам дома и да ја земам пушката што јас ја чував дома до критичниот момент, а со таа пушка кај нас беше задолжен нашиот чувар чичко Стојан Трендафиловски.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Антон Прокофјевич Пупопуз, кој сé досега шета во кафениот долг капут со сини ракави и во неделите руча кај судијата, велеше дека самиот ѓавол со јаженце ги врзал Иван Иванович и Иван Никифорович.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Неговите прсти се забуцуваа во кафениот отвор и никако не можеа удобно да ја стиснат црната дршка на револверот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тие, исто така, меѓу себе се пријатели, какви што светот не произведе.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)