Живееше само од питијата и питите што му ги оставаа болните дојдени од крајот на неговиот татко: шишињата ракија завиткани во стари весници, а комадите пита прекрстено стуткани во книжни салвети како во шарени шамии.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Не дека му поверував ама со стаклен упат во книжно кесе и со кумата моја отидов преку ред „компјутер“ на главата да направам.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Тоа се однесува на сѐ, што излегува во книжен облик.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)