Кај него ќе ги остави ѓакот и тој ќе ги продаде сите тае работи и колку ќе чини „кабул“, толку ќе внесе во манастирската каса, која всушност беше Сталевото ќесе.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Колку си ја сакала самотијата сестра Ангелина, колку си ја почитувала немоста и безответноста, мирисот и тишината во храмот, црната одежда и својата ангелска бестелесност (самата така се чувствувала), толку не ги сакала натрапниците, накинџурените, раскокотени и разголени визитарки и визитари кои, најчесто, не доаѓале на духовно поклонение во манастирската светост, туку да им помине времето.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Игуменот ги благослови и ги одведе во вториот двор, во манастирските конаци, давајќи им знак на двајцата калуѓери да ги земаат коњите и да ги одведат во шталата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Од грев и жал кон болните затворени во манастирските келии, или во пијанство, некој од калуѓерите ги изотвори сите врати на келиите и ги пушти надвор.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Во манастирот оѕвиваа тапаните и свирките и се виткаа ората во манастирските дворови: играа оние што дошле уште од синоќа и ноќта ја минале во веселба.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Кога стасаа пред манастирот, ибн Пајко сјава и не ги пушти нив двајцата во манастирската авлија, туку влезе сам, не сакајќи да ја покажува својата накалемена сила.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
(Соба во манастирски конаци, провизорно поделена на два дела. Во левиот дел кујна, маса за јадење, две сламарици.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- Потерајте ги двоколките кон онаа рамнина и пуштете го добитокот. Ќе се најде нешто сено.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го заборавиле видовитиот Дмитар-Пејко и не виделе кога над него клекнал Онисифор Мечкојад, барајки му ја со смрзнатите прсти на левата рака жилата на челото, обајцата со исти зборови на усните како и другите - господи, не заборавај нѐ!
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Чудно било што и до тој суров Онисифор се допира набожноста на очајот, што едно од многуте пипала на тој очај се движи кон неговата загатливост, зашто само тој пред поаѓање не ја отпечатил крвта на својот палец и показалец во манастирското Евангелие и зашто само нему му рекла игуменијата Минадора дека ќе му суди под бочва некој калуѓер Кузман или Дамјан доколку му никне тртка на носот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Потоа дојдете во манастирскиов двор да испиеме братски по голтка ракиичка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во гргорот на водата кој го заслушнуваше од дното на бунарот, тој го слушаше говорот на светците, запрени во манастирските фрески.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Беше пленет од бунарот близу манастирот, длабок стотина и повеќе метри, до нивото на Езерото.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)