ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Винстон се разбуди прв. Седна и го посматраше пегавото лице, сѐ уште во мирен сон, потпрено на дланката место перница.

Вавилон и разделувањето на народите и на јазиците овде кај нас, можноста на Балканот тие (јазиците) повторно да се спојат или, пак, народите и културите да останат во мирен соживот и заемно културално запознавање тоа е епското, широко, макроманско платно на кое Старова почнува да ја слика својата инаку инимна, семејна слика на дете кое се сеќава.

И во тоа успева, иако тоа компримирање, односно изоставање на дејства, го плаќа со многу знаење, есеистички пасажи и неретко со чиста лингвистичка наука, односно со историја на јазичните недоразбирања на овој наш, како што велат јунаците на неговиот роман проклет Балкан.

Д-р Хироши Јомиури исчезна од Виена, во мирна улица близу Шингерштрасе, два блока од најомилениот хотел на неговата жена.

Сите гледаат во мирната површина на езерото.

На 8 март 1986 Радио-Скопје соошшти дека мајките од Кабул, во мирни демонстрации по улиците, молеле да им се дозволи да си ги закопаат своите загинати деца и извикувале: позволете им да се симнат меѓу своите врсниц в земја, кои го бичуваат ветрот и на кои место коса им расте треба врз главите.

За разлика од вообичаените места за продавници од ваков вид, книжарата се наоѓаше во мирниот дел од Градот, со главно ниски куќи од пред војната.

Оние пак кои веруваа дека записот е во врска со царот Јудејски, Соломон, поделени на две војски беа: некои записот го сврзуваа со богоугодниот, а некои со развратниот дел од животот на пресветлиот Соломон, оти, кажано е за него, во книгата Сирахова: „Соломон се зацари во мирни дни, зашто Бог од сите страни мир му подари, за да изгради дом на името Негово и да подигне светилиште вечно.

Но сега, во мирната улица, тивко совладувана од квечерината, во немото присуство на човекот што ја носи неблагодарната должност на царски војник, ќе стане необично, лудечко и грозно.

Селото тоне во мирен спокој, како брод што се закотвил во пристаниште засолнет од ветришта и непогоди.

Добро, не е мал бројот на несреќниците на кои животот од многу причини ќе одлучи да им ја одземе силата.

А станува збор за почитуваните јунаци од приказните со кои не заспиваа во мирните детски ноќи нашите мајки.

Во мирните води од каршија, гледам брегот ко играчка тоне. Еден спомен за старата чаршија опевам во еден сонет.

Кога ќе се повлечеш во мирен живот, денот е блесок, кога си дете тој е мошне бавен.  Како би го минувале своето време кога би се повлекле и кога би имале доволно пари?  Би читал весници.

Така навистина и се појавија, иако уметничката немаше намера свесно да ги создаде, „одредените темни навестувања помеѓу светлите линии” и „турбуленциите кои само што не се пробиле” низ невината роса, како некој микроскопски засилувач да пренесува ек на нуклеарна енергија латентна во мирните молекули на универзалниот растворувач.

Синовите и ќерките, убаво ја насетуваа тивката, внатрешна битка на заминувањето или останувањето меѓу дедо и баба и речиси никогаш во мирните времиња не заземаа ничија страна.

Обично откако ќе ја напишев дефинитивната верзија на телеграмата и таа беше готова да се најде во шифра, чувствував еден вид катарзирање, премин од напната во мирна состојба.

Ги зачуди и Дедомразовите живи очи, иако неговото срце, подзапалено од симпатијата, во одредени моменти знаеше да се соземе, да падне на земја смирувајќи ја топката огнена што удира во мирните вијуги на неговиот мозок.

Кога дожд од лисје и ѕвезди над мене паѓаше на клупа во паркот, во мирна, сосема мирна младешка есен, додека умираше последниот здив на радоста на есента во здивот на бакнежот земен.

Но отворен е патот. Клучарот на залезот во мирна прошетка по водите мина.

Да, тој ги спасу­ваше од војни и несреќи, но тие му го покажуваа патот на спасот во мирните времиња, преполни со неизвесност.

Му се допаднало во мирните води да чита нешто за што верувал дека ќе умее да го прочита, па нека чита.

Доаѓај ми, дојди ми ко ноќта полна покој во рацете сини со мрак полна в длабоките очи полна соне во мирните коси.