Чувствуваше како да се вратил во непријателска средина, во туѓо село; како да не се оние истите луѓе што го знаеја од детството, од младоста.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Сум читал дека многу кози натоварени со бомби околу себе биле испраќани во непријателскиот фронт за време Првата светска војна! – Остави ги тие глупости!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И така, обземен од мајкините и татковите завети, синот се препушта во невидена авантура во непријателски настроената родна земја.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тој слушна тамам толку од она што доаѓаше од телекранот, за да разбере дека сѐ се случило токму онака како што беше предвидел: една огромна поморска армада, тајно собрана, неочекуван удар во непријателската заднина, белата стрела продира преку опашката на црната.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Додека минуваше покрај нив, жените го одмеруваа во непријателска тишина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дождот ја нападна земјата како армија што се прикрадува во непријателска територија во глува доба на ноќта, така што, кога ќе се разбудат жителите, ќе се најдат под оваа окупација.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)