ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Роден во отоманско време при крајот на деветнаесетиот век, имаше преживеано борби, колежи и востанија, сѐ уште имаше обичај од време на време да носи убав кадифен, темно црвен фес на главата.

- Значи, сиџилите, Татко, - се обидов да ја коментирам неговата мисла - се незадолжителни тестаменти на идентитетите на балканските народи во отоманското време.

Исламот ги толерираше христијаните и евреите, кога беа прогонувани од шпанските католици, и тие беа прифаќани не само во Андалузија, туку и во Отоманската Империја во текот на половина милениум и повеќе.

Камилски имаше извршено и свои истражувања за душманлакот, зборот со далечно персиско потекло, којшто минувајќи во Отоманската Османската Империја, кај различни народи добиваше и различни значења.

Во неговиот проект доминантна беше идејата за лавиринтите (посебно за границите лавиринти), потоа метафората за јазиците (опфаќајќи го потеклото на јазиците, универзалните вештачки и природните јазици, чистењето на јазиците од зборови од други јазици, јазичната унија на балканските јазици), тука беше и постојаната идеја за јаничарството и јаничаризмот (во сите балкански империи и со неговите метаморфози особено во отоманскиот османскиот период, влијанието врз идентитетите, верските конверзии, идеологиите), потоа идејата метафори на балканскиот бестијариум (метафората на козите, на јагулите, на жртвениот јарец), војните (балканските, светските) и други.

Тој го дополни Татко со кажувањето дека душманот можел да се смета дури и за државен непријател, за жртва во крвната одмазда, за шовинист, екстремист, националист, непријател на другиот, и што уште не!