Тоа во овој тематски парк на холокаустот се прави на еден особен начин, потсетувајќи на бившиот живот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Не како во панаѓурските куќи на стравот, како музеј на ужасот што им се случил на милиони луѓе со претходен живот, со минато, со професионален и личен идентитет, со семеен и со индивидуален живот, со љубови, очекувања, разочарувања, надежи и мечти.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)