И Татко и Камилски како да имаа по едно скршено крило, во пресилните летови на нивните илузии, прелетувајќи ги балканските граници, едниот кон Исток, другиот кон Запад.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Сите бевме уморни од музејската верска историја што ни се нудеше во пресилни дози и за толку малку време.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во зборот се кријат непознати пејзажи, миризби на исчезнатите времиња, но во пресилни зборови демнат и опасности, кои можат да заведат, неочекувано да експлодираат, да разделат, раскараат.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)