ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Скоро шест осмини од Македонија се населени со еднојазични Бугари, сите учат на грчки и Грците ги викаат Грци, со исклучок на посеверните славјани кои напредуваат во славјанскиот јазик.

Ако е така, тогаш природно е оти со барањето црковна реформа ќе се соедини и барањето училишна реформа, т.е. Архиепископијата ќе ја земе во свои раце училишната работа и ќе се сообразува во неа со народноста на својата паства; во грчките епархии и парохии ќе се учи во училиштето и ќе се служи во црквата на грчки јазик; во влашките – на влашки; во словенските – на македонски.

Но последниве, оспорувајќи му го правото на грчкиот јазик во словенските краини, сами не ќе можат да се разберат и да определат каде ќе треба да биде бугарскиот и каде српскиот јазик.

Но најмачно е прашањето за официјалниот и училишниот јазик во словенските делови на Македонија.

Во словенските села во црквата словенска богослужба.

Вистинското име му е Фридрих Стовасер (Friedrich Stoњasser), а името го сменил 1949-та г., кога дознал дека во словенските јазици „сто“ значи „стотина“ (германски Hundert), па така го превел своето презиме во поетскиот облик „Хундертвасер“ или „Стовода“.

На почетокот на деветтиот век, во словенскиот културен ареал се појавуваат сосема оформени системи на писмо, засновани врз грчкиот систем на писмо.

Очигледно е дека аналогни тенденции се пројавуваат и во другите системи на писмо, настанати во христијанската ера, конкретно, во старословенскиот свет.

Глаголицата и кирилицата како словенски системи на писмо се создадени со цел бележење на текстови на старословенски јазик, со што започна богослужбата во словенскиот христијански свет и создавањето на првата словенска христијанска литература.