ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Во сончевата топлина и испарнината им олеснува на планините и... на луѓето.

Ниту приказните на Кети за мудроста и дарежливоста на природата, ниту утрото што беше накиснато во сончева светлина, ниту цвеќињата што се нижеа како да сакаа да ја утешат, не можеа да ѝ ја свртат мислата од кризата која толку бргу и толку нагло влезе во нејзиниот брак.

Собата се капеше во зраци од злато, во сончева светлина што се протнуваше низ мрежестите пердиња.

И навистина, во тој миг птицата излета нагоре, како некој метеор, и се изгуби во воздухот потопен во сончева светлина.

Мирнотијата на езерото во сончевиот ноемврски ден, прекинувана во правилен ритам од удирањето на веслата во водата на Александар му остана во сеќавање како најгрозен звук што го слушнал во текот на целиот живот.

Но, имаше време, а имаше и место за да го стори тоа толку споро, и неговото движење да не се разликува ни малку по својата незабележливост од она споро движење на сенката околу дрвото во сончев ден. Така ги очекуваше.

Целата шума како да беше еден огромен кристал во сончев ден и зрачеше со некоја неземна незаборавна ведрина и мекота со сите свои бели гранки.

Така, чувствувајќи се само по дишењето колку да знаат дека се тука, еден по еден влегуваа во сонот и се разбудија во сончевиот ден.

Сонцето и на поетот му треба во сончева песна да го стави и убавината на светот да ја слави.

„Можеби Елена е белото крило на езерското утро Во сончева виулица престорено жена“.

Погледна накај Иван и Ивана седнати на подѕидокот, Ивана уште незакрепната од грипот, немаше волја ниту да зборува, на сите им беше необично дека молчи, подмижната во сончева светлина.

Ноќ и ден и години долго млечни дождои ќе бидат И во сончеви порти кога ќе влезе Андромеда Урна и дрво како скаменети близнаци ќе види.