ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Исто така, таа не е свесна за степенот до кој нејзиниот јазик е содржан не во апстрактните концепти и печатени зборови, туку во специфичното однесување на лекарите кои работат во клиниките, во нивните меѓусебни односи и разговорите со пациентите.

Јавниот простор постојано се произведува преку „дијалектика на вклученост и исклученост, ред и неред, рационалност и нерационалност, насилство и мирно несогласување“.84 Иако јавниот простор генерално се смета како помалку или повеќе отворен за јавно учество, тој не е ослободен од регулација.

Денешните постколонијални дискурси се вкоренети во специфичните истории на културно разместување, без оглед дали е тоа “средниот премин” од ропство кон платежен договор, “напуштање на курсот” на “цивилизирачката” мисија, проблемот со сместувањето на повоената миграција од Третиот свет на Запад или пак сообраќањето на економските и политичките бегалци во рамките и надвор од Третиот свет.

Треба да се нагласи дека книжевните остварувања во хипертекстот настануваат во специфична средина, значи на компјутер, а се продаваат во форма на дискети, со тоа што и класичните печатени документи можат да бидат читани во компјутерскиот хиперпростор, но затоа пак делата на хиперлитературата не можат да се пренесат во печатен исказ.

Токму спротивното, реулацијата и контролата се едни од неговите клучни карактеристики: јавниот простор се дефинирана преку „правилата на пристап, изворот и природата на контрола над влезот во просторот, индивидуалното и колективното однесување санкционирано во специфични простори и правилата за користење“.85 Преку оваа дијалектика на вклученост и исклученост, дозволувајќи им пристап на 83 Don Mitchell and Lynn A. Staeheli, “‘Clean and Safe? Property Redevelopment, Public Space, and Homelessness in Downtown San Diego” in The Politics of Public Space, ed. Setha Low and Neil Smith (New York: Routledge, 2006), 144. 84 Don Mitchell, The Right to the City: Social Justice and the Fight for Public Space (New York: Guilford Press, 2003), 51. 85 Neil Smith and Setha Low, “Introduction: The imperative of pub- lic space” in The Politics of Public Space, ed. Setha Low and Neil Smith (New York: Routledge, 2006), 3. 74 одредени општествени групи, а оневозможувајќи го за други, со што нив ги прави невидливи, јавниот простор ја конструира „јавноста“.

Отсуството на дополнителни знаци во готското писмо се објаснува со фактот дека специфично готските фонетски вредности се сместени во рамките на грчката алфабетска низа по пат на супституција на некои специфично грчки фонетски значења, кои се одвишни од аспект на готската фонетика.

Притоа, основниот извор на готските супститути е старото рунско писмо, а врската со руните се покажува и во специфичните имиња на готските букви, преземени од наименувањата на старите знаци.