во (предл.) - специјален (прид.)

Одродени, откинати од татко, мајка,од вера, од браќа и сестри, од сите свои уште како деца на воз­раст од 12 до 15 години, во името на законот, односно данокот во крв наречен девшурме (одбирање), ги учеле во Цариград, во специјални воени училишта, на сите воени вештини, па кога ќе завршеле, стапувале во елитните воени единици како јаничари.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Се разбира тоа се приготвува во специјална кујна надгледувана од Сатирот, телохранителот на претседателот на Републиката.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Денес колонска вода се произведува во модерни фабрички простории, но постои едно правило: рецептот за производството да се чува во специјален сеф како тајна која може да ја дознае само наследникот на Фабрикантот и никој друг.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Беше преполна со луѓе а имаше и такви, на кои им се отстапуваа книги за користење во специјалните читални.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„Кодот на клиентот е сместен во специјален чип; Освен СИПИ, за кои ние во бизнисот не сакаме многу да зборуваме, нема друг начин да се открие твојата фраза.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Беше донесена одлука, истиот ден, попладнето, сиџилите, во специјален вагон, во редовниот воз, да бидат упатени кон главниот град.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
КАНАБИС (CANNABIS) Форма: канабисот може да се добие во три форми: марихуана, во облик на растение, вклучувајќи ги цветовите на женските растенија (најважната психоактивна состојка во канабисот е ТХЦ или тетрахидроканабинол, која е концентрирана во горниот дел на растението); смола од канабис (или хашиш), компримиран кафеавкаст или црн прашок кој се загрева и дроби при употреба; и многу ретко, канабисово масло, густа, темно кафена, леплива супстанца добиена кога растението ќе се изложи во специјални растворувачи.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
На пример, својата спахиска куќа ја обиколи со земјен бедем, од кметовите формира цела војска, која ја облече во специјални униформи, и, што е особено интересно, со домашните контактираше исклучиво со посредство на „меморандуми“ - така тој ги нарекуваше своите писмени наредби.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Овие техники ги поттикнуваат индивидуите да веруваат дека оние што се бават со овие дисциплини имаат пристап до објективниот и непристрасен опис на реалноста и човечката природа.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Од една страна, тој направи персонална завера против апсолутизмот и речиси десет години се подготвуваше за вооружен преврат, но, од друга страна, ја сврте работата така како и што му доликува на еден лудак. 70 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ова значи дека одредени говорници, оние извежбани во специјални техники - кои најверојатно се однесуваат на способностите на умот да комуницира со реалноста - се привилегирани да зборуваат со авторитет кој ги надминува границите на нивните лични искуства. (Parker ѝ Shotter, 1990, стр.7) okno.mk | Margina #4-5 [1994] 61
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тешко ранетите ги сместуваа во специјални кошници што беа пренесувани од бродот со помош на кранови.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Способноста да бидат будни кога сите спијат ја наследија од своите татковци или самие за тоа беа обучувани во специјални училишта.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Министерството прво ги праќаше своите стипендијанти во српските провинцијални градови за да учат, а после ги собираше во Белград во специјални школи или на Великата школа.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Маргиналецот има специјална анти-зомби стратегија: во тајни куферчиња (ко што имаше Мелани Грифит во Shining Through, веднаш покрај исечените прсти на непријателите и контрареволуционерните ТЕКСТОВИ: Дерида, Бодријар, Слотердијк, Фаерабенд, Витгенштајн, Дишан, Ворхол, Џојс, Музил...) и во специјални теглички допола наполнети со специфичен наркофилски етер, се чуваат како смалените глави на декапитираните конкуренти така и одредени восочни фигурички - слика и прилика на локалните зомбии; и игли за коса, фала богу, ко во филмот „Матадор“ на Алмодавар.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Имено, тука, на Зедница, зиме, кога ќе приклештеа и ќе се одолжеа студените денови, обично во време планина, кога сонцето, низ некој процеп на облици, ќе смогнеше сили да испрати на земјата забести зраци, жителите на Потковицата во специјални корита, издлабени во стеблата од дабови дрва и поткренати на ногари, ја крмеа и ја поеја стоката.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Домаќинствата си имаа свои со ништо необележани но откако помнеа неотуѓиви кримилишта, кои, пак, во лето, во време на богоројчини пости, имаа друга намена.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Од сите страни на кампусот се слеваа студенти, облечени во специјални, за таа пригода, наметки и капи.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Немскиот класичен идеализам е продолжување, во филозофијата, на идеите што ги нафрли епохата на великата француска револуција и кои во специјалните немски услови на општествениот живот добиле специфичен вид.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
На едниот од екраните се појавува необичниот лик на Призрак, поправо точки светлина, би помислил човек пречки, снег, видео-арт...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Првиот е оној кога луѓето штедат за летниот одмор и одат во некои мини- дизниленди во специјални подрачја резер­вирани за одмор; вториот е подготвувањето на луѓето за божиќните празници.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Карневалските елементи доминираат со годината, давајќи му значење на нормалниот живот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Постојат три главни помошници на госпо­динот Сенка; нивните имиња се: Даркер (чове­кот без лице, иако многумина се сомневаат во тоа дека Даркер воопшто е човек); потоа доаѓа господинот Пајо Ентропија (за неговото наста­ну­вање исто така кру­жат разни приказни; една од побизарните е онаа која вели дека Пајо прво е нацртан, а потоа, во специјални студија, „ожи­веан”??!); последниот (но не на крајот!) помо­шник на господинот Сенка се вика Дипигус, и за него се смета или дека е клониран (со помош на Франкенштајновиот таен рецепт како да се направи битие од кал, нокти и две капки плунка) или дека вре­мен­ски (Дипигус) потполно се загубил.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во тој момент затреперува сигналната ламба во специјалното засолниште. Аларм!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тука се уште и стаорците, свињите, патките, цветовите-месождери, конзервите, завртките, електричните пили, атицистите, егзибициони­стите, аристотелијанците, лилипутанците, коле­ри­ците и сангвиниците, господинот Џовек, механичките коњи од парковските вртелешки, снегулките, зрната град, крблите, толосите... и кој знае кој сè не, од прилика до прилика, наоѓајќи се во улогата на помошник на злиот: господин Сенка.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Од шолјата се слушаше само „клок-клок-клок“ помешано со шиктењето на водата што одново го полнеше казанчето.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Месото било свежо, здраво, и не полно со хормони како оние купечките - овие кокошки биле нивни и тие ги чувале и ги колеле само во специјални прилики.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Да знаеш дека Изабел многу ќе се израдува поради оваа наша повторна средба и да бидеш сигурна дека ќе те чека во нашиот дом со чаша коњак стар стотина години, а со него таа послужува само специални гости и во специјални прилики.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
На асталот во трпезаријата секогаш имаше беспрекорно чист бел чаршав и салветки кои беа ставени во специјални држачи направени од сребро и коишто имаа форма на мали обрачи.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Во меѓувреме тој седна на плочата на која веќе ја имаше напишано годината, па почна да ја пишува и датата за да ја заглави во специјална рамка во пармаците и шеснаесет крстови направени од дрво за да стави со чивии по четири на секој од столбовите под чардачето.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Сега скоро ќе ми биде готова облеката што ја шијам од руската свила, ја знаеш, онаа со жолто-златни шари, од Москва, и можеш да замислиш колку прстенот ќе прилега со неа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мајка ми забележа дека сум натажена: - Знаеш кога ќе го ставам? Во специјални пригоди.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)