Андриќевиот и Селимовиќевиот онтолошки хоризонт е препознатлив во тематскиот корпус на романот: единката и заедницата, човекот и историјата, индивидуата и политиката етичкото и психолошкото димензионирање на ликовите во поширок контекст во кој архетипското проблеснува под романескниот дискурс.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Набргу се определи да ги групира книгите во тематски подрачја според принципот на глобални метафори, кои поуспешно и посогледливо при читањето го покажуваат тоталитетот на историскиот процес.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)