во (предл.) - тогашен (прид.)

Но, како последица на правната сукцесија којашто настанува при евентуално припојување или купување на ваквото друштво, следува и т.н. консеквентна процесно-правна [универзална] сукцесија којашто настанува по сила на закон [ex lege] и не зависи од волјата на сукцесорот, односно правниот следбеник не може да се противи на тоа тој in concreto да биде пасивно легитимиран т.е. тужен наместо неговиот правен претходник.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За овие скоро три години, или поточно 33 месеци тој беше невработен и редовно се пријавуваше во тогашниот Завод за вработување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
262 Божиновски против Кјуби Спорови за неисплатен минат труд, К-15, придонеси за ПИО и испратнина1 Supressio veri, suggestio falsi.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А ако во работната книшка2 не беше заведен овој неколкумесечен период како работен стаж, работничката нема да можеше да биде пријавена во тогашниот Завод за вработување (денешната АВРМ) и да ги ужива правата кои и следуваат по основ на привремена невработеност.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, сепак, важно е да се истакне дека, настрана од сѐ, судската пракса не потфрли во конкретниов случај – барем кога беше во прашање правната заштита на работничките права.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По ова таа, во април 1997, поднесе и писмено Барање како и приговор до УО на друштвото, но без успех.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Приказната на Јаневски, донекаде, има неуспешен крај... Тој не ја доби оштетата што му следуваше и му беше досудена, ниту пак доби ново работно место.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во поглед, пак, на работното место – Марковски, дури во март 2004, со Решение бр. 04-08/10 е вратен на работа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
2 Првото работно место, во далечната 1978 година, му е како самостоен стручен референт за процена на штета, поточно за надомест на електротехнички штети, во тогашниот ДОЗ.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
1.  Интервјуто го водеше Ива Михајловска, на 5.III.2011, во Скопје. Архивскиот број под кои е заведен предметот во тогашниот Општински суд Скопје I – Скопје е: XVIII П.бр. 661/95.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Голема работничка е, прва во сите натпревари во тогашните задруги.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Откако ќе го одминевме Театарот, стапувавме во тогашното Еврејско маало и ќе се најдевме на подножјето на блискиот рид, пред нас неочекувано се извишуваше ребресто исечената глинеста утроба на ридот во која времето длабеше низ помеките делови, особено по големите дождови и поплавите на реката, па создаваше длабоки, кривулести пештери, од кои беа изградени сегашните скривалишта за заштита од бомбардирањата и другите напади врз градот...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сите кои бевме во тогашните социјалистички земји за нив бевме грчиња!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Таа содржи некои формални и содржински одредувања што во тогашната Европа меѓу Maerten Van Heemskeck okno.mk | Margina #22 [1995] 9 1520-та и 1650-та требало да се земаат предвид во уметноста и литературата, за да се биде "модерен".
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но, конечно, што е со ликовната уметност? Во тогашната Европа таа барем за половина век е пред поезијата, а трактатописателите за поезијата ги остава на раздалечина од стотина години.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Напишав еден расказ, со алузија на атеизацијата во тогашната сталинистичка Албанија, мотивиран од настанот што се случуваше во еден манастир.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Откако беше исфрлен од Универзитетот и мина мачни години во егзил и в затвор, кога се врати, му дадоа да работи во тогашните библиотеки.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Неговите намери можеме да ги разбереме читајќи за големиот број коментирани експерименти што тој во својата Physiologia (1624) ги препорачува Agostino Remelli, Цветни оргули okno.mk | Margina #26-28 [1995] 194 за изведување во тогашните салони и дворови на тогашна Европа.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Работата на научниците во тогашните земји: Германија, Израел, Чехословачка, Советскиот Сојуз, Германската Демократска Република и Соединетите Американски Држави, укажа на итната потреба од јасно дефинирани училишта за Trans- lation Studies, кои својот акцент ќе го стават на разни аспекти од ова широко поле.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Веројатно затоа што Охрид тешко може да се нарече централен град дури и во тогашна Македонија, Мисирков многу често зборува само за „велешко-прилепско-битолското наречје” како основа на македонскиот литературен јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
5. Колку и да изгледа контрадикторно ова барање на Мисирков, тоа не само што се совпаѓаше со тогашната руска политика на Балканот, за која тој мораше да води сметка, туку беше и еден од основните пунктови на националната програма на Македонското научно-литературно другарство во С. Петербург (натаму: МНЛДУ): без привременото останување во рамките на Турција, во тогашните околности, со полна културно-национална автономија, при отстранување на пропагандите и нивните институции во Македонија и обезбедување на границите преку турскиот суверенитет, навистина тешко ќе можеше да се избегне дележот на Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Се разбира, за време прошетките разговарале меѓу себе и тоа најмногу за литературата, поточно за литературниот живот во тогашна Југославија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Пред триесетина години, во нашава Македонија, односно во тогашната СФРЈ, се спроведуваше една друга акција.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Јас, обична, одлична и миленичка на класната, а тој бас гитарист во тогашниот „Тост сендвич“, со малку подолга коса од тогаш дозволеното, на клупата во паркот чаирски, кој Владо Јаневски за некоја друга љубов го опеа во „Евергрин“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Авторот претходно вели дека она што се нарекува сараевска поп школа беше дека денција во тогашната ју-музика и во моја послободна интерпретација, бламажа за градот што даде музички состави од типот на Бјело Дугме и Забрањено Пушење.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
И уште повеќе. Утрешнината барала старсно одрекување од она што било во тогашната сегашност своина на еден.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во право сте, мој Камилски. Гијом Аполинер, по мајка Полјак, а по татко Италијанец, но по поетскиот израз Французин, во најизворната француска традиција, од Вијон до Рембо и Бодлер, можеби најдобро во тогашна авангардна Европа ќе му се восхитува на својот европски Транк Спироберг и Пирус Бардули и балкански пријател Фаик Коница.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Како што Климент Камилски не можеше да има среќна иднина во тогашната југословенска Македонија, да го добие своето високо место во хиерархијата на повоената власт во Народна Република Македонија, со оглед на својот деклариран просоветизам, тој дури и невин одлежа строг затвор, така и Татко со својата османскотурска диплома по правни науки и албанското емигрантско минато, кој можеше да смета на висока позиција во хиерархијата на власта на нова Турција, не можеше да смета на позиција во новото југословенско комунистичко општество.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Писмото на мојата мајка ми беше испратено неколку дена по мојата средба со Арафат и предавањето на акредитивните писма што доби широки одгласи во тогашниот југословенски медиуми.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во Југославија, во врвното раководство, кое го означуваше крајот на Титовата генерација, со аманет да го сочува самоуправниот социјализам, братството и единството, како и неврзаната политика, веќе се насетуваше центрипеталната националистичка контаминација.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Можев во тогашниот Тунис на Бургиба, кој беше во зенитот на својата владетелска моќ, да ја доживеам реакцијата во арапскиот свет по поразот...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во тогашен Тунис, во кој завршуваше владеењето на еден од основачите на неврзаноста Хабиб Бургиба, но кој никогаш не ја прикриваше својата апсолутна приврзаност кон САД (крај работниот стол ја имаше сликата на тогашниот претседател на САД Роланд Реган, покрај онаа на Мандес Франс), новиот претседател Бен Али, по историската поддршка на раководството на Југославија, всушност ја добиваше и поддршката на неврзаните, која овие земји бездруго му ја должеа на Бургиба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Амбасадорот Душан Симеуновиќ, тогашен началник на Шестата управа, одличен познавач на арапскиот јазик, но и на палестинското прашање, не штедеше убави зборови за мојата работа, дури ме замоли на крајот да му дозволам телеграмите од моите разговори со Јасер Арафат кои ги сметаше за значајни за проучување на палестинското движење да ги користи за своите студии кои ги објавуваше во тогашна Меѓународна политика.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Следеше завршниот разговор во Сојузното министерство за надворешни работи, со сите нишани, како и првиот разговор пред четири години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во првите денови на јуни 1967-та како млад новинар се најдов првпат во Тунис.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Посебно невините деца крај нивните мајки...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Следбеници на св. Венсан де Пол, од францускиот азурен брег, овие мисионери ќе бидат прифатени во тогашната Отоманска Империја.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но вујко, лекар, хирург, а таквите малку ги имаше во тогашниот Солун, си ја засидри судбината во ова големо медитеранско приста­ниште.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тој дури оди толку далеку да тврди дека апсолутистичката монархија (што по негово мислење најцелосно е остварена во тогашна Прусија) е најсовршен општествен облик.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
За време на летото одевме дури на јадранската обала, во тогашната Рагуза, денешен Дубровник и Спалато, денешен Сплит.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Неговиот ентузијазам веднаш ми станува симпатичен (можеби поради презимето што асоцира на Хуго, таткото на Корто Малтезе). Coleshill House, идната палата на богатиот братучед, е одличен предизвик за да се направи нешто различно, друго, од вообичаените градби во тогашна Англија.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Во тогашното најдемократско оксфордско диско со егзотично име „Ramses“ (кое само по три години, кога пак го осетив Оксфорд, веќе беше струшено) каде што тој, заедно со уште тројца и пејачката, Индијката, беше live music тапанар во паузите кога диск-џокејот се одмораше од пуштање плочи.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Белите лилјани се израснати до висината на мојот нос, и попладне, а особено приквечер, можам да го допрам нивниот слаткаст мирис.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Има премногу уметници, а премалку публика.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Беше очигледно дека нашата преписка влегуваше во нова фаза, која ја диктираа настаните во Македонија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Нејзини главни ориентири во актуелните настани беа информациите кои ги добиваше од централните европски медиуми, проникнувањето во тогашната политика на Европската унија и САД на Балканот, во тоа време, посебно во Македонија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сметал дека левите сили ќе создадат атмосфера во која дискусиите по прашањето на границите ќе бидат можни.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во однос на ова Адамиќ, од денешна перпектива а во тогашна ситуација на достапни информации, сметал дека "ако има демократска атмосфера нема да е важно каде се повлечени граничните линии".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)