во (предл.) - трет (прид.)

Како реакција на ова, тие покренаа ревизија пред Врховниот суд на РМ,5 како вонреден правен лек и конечно – дури во трет и последен степен, успеаја да го добијат спорот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
7 Во декември 2010, Врховниот суд (во совет составен од судиите: С. Алиу – претседател, К. Здравев, В. Атанасов, д-р М. Ристова и С. Трајчовска – членови на советот), одлучувајќи по ревизијата на Ѓорѓиевски, донесе пресуда во трет и последен степен, со која ревизијата беше усвоена, а пресудите на првостепениот и второстепениот суд, преиначени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како последица на ова, Ѓорѓиевски ги плаќа првостепените наведени парнични трошоци, како и трошоците за поднесување на жалбата пред Апелациониот суд, во дополнителен износ од 8.250 МКД, но веднаш потоа покренува постапка за ревизија, како вонреден правен лек, против второстепената, веќе правосилна пресуда на Апелациониот суд – Битола, пред Врховниот суд на РМ.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По донесувањето на пресудата, следуваше иницирање на второстепена жалбена постапка од страна на тужениот работодавач кој го изгуби спорот – па предметот отиде во Апелационен суд – Скопје каде што тужителите „паднаа“ т.е. го изгубија спорот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, голготата не завршува тука. Незадоволен и од оваа втора негативна пресуда, работодавачот НУЦК, се реши да покрене ревизија пред Врховниот суд на РМ – во трет и последен степен.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Врховниот суд на РМ е надлежен: 1) да решава во втор степен против одлуките на своите совети кога тоа е определено со закон; 2) да решава во трет и последен степен по жалбите против одлуките на апелационите судови; 3) да решава по вонредни правни лекови против правосилните одлуки 138 на судовите и одлуките на своите совети кога тоа е определено со закон; 4) да решава за судир на надлежност меѓу основните судови од подрачјето на различни апелациони судови, судир на надлежност меѓу апелациони судови, судир на надлежност меѓу Управниот суд и друг суд, судир на надлежност меѓу Вишиот управен суд и друг суд и да решава за пренесување на месна надлежност кај овие судови; 5) да одлучува по барање на странките и другите учесници во постапката за повреда на правото на судење во разумен рок, во постапка утврдена со закон пред судовите во РМ, во согласност со правилата и принципите утврдени со Европската конвенција за човекови права и тргнувајќи од судската пракса на ЕСЧП; и 6) да врши други работи определени со закон (чл. 35, ЗСуд).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во декември 2008, судскиот совет (во состав: м-р Љ. Неделковски –  претседател, Љ. Нешкоски и П. Јадровска – членови на советот), донесе второстепена пресуда со која жалбата на тужениот ја одби како неоснована, и ја потврди пресудата на Основниот суд Битола.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Седиштето на Врховниот суд е во Скопје (чл. 26, ЗСуд).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во првата авторот ја внесува сета своја нежност; во втората, својот атавизам; во третата, својата иронија.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во втората зона, во која ќе бидат лоцирани индустријата и рекреационите површини, ќе живеат 100.000 луѓе а во третата и четвртата зона - 150.000 луѓе.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сериозно и совесно чекори сега германскиот народ во третата воена зима.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
А саканата моја во собата своја заклучена и натаму си ја чешлаше косата низгрбно, и ја врзуваше во опашка, со истата врвка со која во третиот чин Николај Дмитриевич ќе ја задави продавачката Љашченкова.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Не е никакво чудо, после сѐ, ако за себе зборува со најголема можна претпазливост, со шепот, честопати во трето лице; ова кутро суштество е сосем свесно дека е сопствениот дедо.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Мама ме погледна и кога виде дека ја слушам внимателно, продолжи да ми раскажува.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Бев во трето одделение кога забележав дека особено ми е мило едно дете.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ката го трати бегот и не стапна веќе во кулата, а и самиот тој не докондисуваше толку толку, гледајќи да го прибере некако Толета, од кого почна и да се плаши.' По година и половина Ката доби машко дете и го крстија Трајко на свекорот, а во третата година доби и друго, кое го крстија Велјан.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во овие заседи и во третата за која деталите сé уште не се познати, партизаните излегоа само со една жртва“.179 Во овој период многу интензивни станале контактите на британските воени мисии со својот штаб барајќи доставување на воена, санитетска и лична опрема за Првата, Втората, Третата и Четвртата бригада.180 Но и покрај секојдневните побарувања за доставување на воена опрема пратките не биле доволни за да ги задоволат партизанските потреби.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
- Ги печатите битолските кадиски сиџили во трет том, без да го наведете Татковото име, ниту како преведувач ниту како приредувач...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Губејќи ја својата прва Татковина, тој добро знаеше дека нема докрај да биде прифатен во другата, а уште помалку, во третата.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ама, другар, сте претерале со придавките - сите ви се во трет степен, на латински речено, во суперлатив, сте можеле барем да ги спуштите на првиот степен.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Веќе во третиот милениум пред новата ера, потсетува Константинос Margina #26-28 [1995] | okno.mk 155 Доксијадис, е создаден првиот метрополис, Ур во Месопотамија, со големина од сто илјади жители.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во Хамлет, во третиот чин, втората слика, го прашува кралот принцот “кој се чини сѐ почуден”: “Како се вика оваа драма?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Понтормовите цртежи можеме да ги ставиме во првата група, оние на Камбиас во втората, Bracelli а во третата ќе го споменеме необичното дело од времето на Гонгора и Марино, збирката од 48 гравури коишто тосканскиот бакрорезец Брацели 1624-та ја посветил на војводата Пјер Де Медичи.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Една од причините поради кои првенствено ја избрав Џоан Крафорд и што решив да го проучувам фрапантниот спектакл на измешани гламурозност и абјектност кој го приредува, и во Милдред Пирс и во тоа што произлегло понатаму, е тоа што нејзината гејска привлечност нѐ тера да се соочиме со два ноторни аспекта на машкиот геј-субјективитет кои ги прават денешните геј-мажи особено гадливи – па затоа и особено ненаклонети да ги истражуваат: имено, идентификацијата со жените и приврзаноста кон мајката.355 Овие две теми се и средишни и табу во современата машка геј-култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А токму такво чувство можеби машката геј-култура им предизвикува и на многумина геј-мажи, како и на многумина стрејт-луѓе, кои учествуваат во таа култура. (Значи Фелоус не греши сосема кога машките геј-практики ги толкува како женствени.) Но тоа не мора да покажува дека геј-мажите спаѓаат во трет или меѓупоставен пол, дека имаат различна биологија или психологија од стрејт-мажите, ниту дека имаат некоја посебна, суштинска, архетипска природа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па, тогаш, разбирливо е што машките геј-културни практики – кои за мажите промовираат и шират нестандардни начини на суштествување и чувствување, кои прекодираат парчиња од главнотековната хетеросексуална култура со дисидентски или со нетипични родови значења и кои ги подучуваат другите на тој општествено девијантен и опозициски етос – велам, навистина е разбирливо што таквите практики може да направат да изгледа дека геј-мажите имаат својства и одлики што општо земено ги имаат девојките и жените.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А во општествен и симболичен систем во кој родовите разлики систематски се поларизираат, дихотомизираат и се претвораат во бинарни спротивности, секој гест што укажува на одбивање на конвенционалната мажественост сигурно ќе се чита како женствен.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Маестро го најдоа дури вечерта, на клупа во третиот дел на паркот, како на една млада, бујна обожавателка и ги појаснува финесите allegro ma non troppo.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Во третата фотографија млада жена го препознавам ликот на една моја поранешна девојка, со која ме спојуваа екстатични мигови на телесна страст, а ме оддалечуваа баналните љубоморни потпрашувања.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ана во третиот круг е една од жените.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Тие два расказа, или тие две приказни, јас ги чув кога бев дете, ги прочитав запишани од друг во второ време, ги запишав самиот кога остарев, речиси во трето време.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
По неколку дена, патот нѐ одведе во трет град, а со тоа се наближи денот за враќање.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Кога седнав ова да го запишам, во трето време, кога и јас ги имам годините на Караѓоз и Ване Мицо, вам лага, мене вистина, повеќе им верувам на сказните и приказните на моите раскажувачи кои веќе не се меѓу живите, зашто си верувам себеси и на ноќите со крцкавиот снег, и на играта на сенките, и на троглавата змија на амбарите, и на пагурчето со ракија, и на трепнежот на газиената ламба на таванот што ми беше свидетел за она што го слушаа моите уши.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Буде ЧЕТИРИ РАСКАЗИ ... илустрација: Едвард Дел Росарио Се чудеше од каде тоа задоволство што го чувствува кога за себеси размислува во трето лице. okno.mk | Margina #1 [1994] 47
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Тие воопшто не забележувале дека неговите стихови не се напишани во трето лице.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Ти, во третата клупа! Да, ти, не се прави на удрен! Што е ти е тоа во левиот џеб?
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Првите две класи во црква и под паперта; е, тоа каса.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Овој пат во третата класа погребуваа едно шестмина, меѓу нив генерал и госпоѓа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Првиот ми беше кога бев во трето одделение.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И, во трето ниво, го разведуваш!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
На Факултетот за земјоделство и шумарство (еми не студирав книжевност), во трета година, преку лето одевме на пракса.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Му собравме пари и нѐ поведе. Заминавме две планини и во третата него го снема.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Еден директор, како добар човек и со желба да го награди за долгата служба, нареди да му се даде нешто позначајно од обичното препишување; имено, од веќе готово дело, му беше речено да направи службен акт до некој друг отсек; работата се состоеше само во тоа да се смени насловниот титулар и да се сменат глаголите од прво во трето лице.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во првата сцена од првиот чин - драмата ја обработува приказната за замената на сексуалниот идентитет на еден млад пар (Therese-Tiresias и нејзиниот маж) - Therese ги губи своите женски атрибути и ѝ растат брада и мустаќи - како кај Duchamp-овиот L. H. O. O. Q. (1919).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во третата сцена таа низ прозорецот исфрла разни предмети, а меѓу нив и еден писоар, истиот оној предмет што Duchamp, истата таа 1917 г., ќе го изложи на изложбата на Независните уметници во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Така кажува библијата, куранот и сите други религиски книги кои се од несатанистичка природа, живеам во третиот свет, поредок на хаосот. Време на немири.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Неговата песна се повтори и во третата моја ноќ под земја.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Мис е чинеше дека нејзиниот крвоток минува и низ мене.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Воопшто не изгледа како чаша, но кога се врти, ова се развива како во третата димензија.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тој коментар го наоѓаме во третиот дел на неговиот Трактат за сликарството.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Армијата беше составена од различните војски на земјите учеснички, и војуваше во трети земји, макар што првичната цел беше одбрана на Западна Европа од евентуална инвазија од страна на Советскиот Сојуз.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Состојбата одлична, особено во третото тримесечје подобрена, стоотстотна.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Со новото име Кибиц ќе учествува во третата фаза на германската операција во освојувањето на брегот и островите на Хрватското приморје и дел од Словенија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И тие на почетокот ќе го користат како помошен крстосувач, а подоцна и за миноположувач.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Горела куќа. Во третата улица до улицата каде живееле тие.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Наведуваше примери: кучето е способно за полово општење во втората година, а живее просечно дванаесет години; коњот, кобилата, говедата, способни се за полово општење во третата година, а живеат просечно дваесет години.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Преминавме во друг, поубав ресторан - исто така; во трет - исто така: се натрескавме до немајкаде.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Нарачав четири коли такси: во едната седнав јас, во другата тој, во третата го ставив весникот во кој беа објавени резултатите, во четвртата мистријата и фанглата со кои работев, и им наредив на таксистите да возат, да кружат низ градот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Во третата одназад Николов Владо, повторувач, ни сега не е подобар, со многу двојки.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Во еден кош в'на од пред печес години се пилеле глувци, во друг кош се мачиле мачки, во трет се окучила кучката и така Пиловиот земник станал: глувчарник, мачкарчик и кучкарник и еден ден не е чудно кога ќе му и подјадат ушите на сете Пиловци, — одговори потсмешливо Доста, не кажувајќи и на Митра и сега што мисли да прави.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Толе не се пофали оти тој е најарен, но ја кажа правината дека Крсте Попов, иако е во трето одделение, поарно знае од Трајка Јанов и другите од први клас и го викат учителите да им раскажува кога овие не знаат некоја лекција, за да се засрамат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Неша дојде меѓу првите и застана до мајка си во третата редица.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сите тројца поминаа во трето одделение и наесен ги чекаше пак училиштето и нивното детинско наивно другарство.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Гледај, те молам“, му се насмеа в лице, „ако си ти личноста која од толкавата зацапаност може и да се разболи, и ако цениш дека токму јас сум спасителката што може да те исцели, речи го тоа директно, а не во трето лице!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Има работи поштедени од човечкиот поглед а врежани во третото на извесен начин поетско око.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Во првата тураше триесет, во втората седумдесет и пет и во третата сто грама масло: И дури потоа почнуваше сослушувањето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Двапати повторуваше: во прво и во трето одделение.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Дека Ирис никогаш нема да го засака Р беше јасно уште во трето одделение, кога му забоде молив во десното око штом тој ѝ намигна.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Дали се случило тоа кога бил во трето или во четврто одделение?
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Го раскажав тоа во трето лице, зашто по карактер сум активен набљудувач и секогаш со сопствен став кон проблемот за којшто пишувам.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Тој посебно се внесуваше во третата и втората група зашто во нив беа јазиците што ги зборуваше и кои му беа блиски.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Понатамошниот напредок во истражувањето на звукот претставува делото „Имагинарен пејсаж бр. 1“ (1939), за две грамофонски плочи со променлива брзина на емитување, чинели, клавир и два микрофони, кое се изведува во две затворени простории додека во третата се режира звучниот резултат подесуван за емитување преку радио-брановите или за бележење на лента.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Х.Х. не само што не го прифати разговорот туку ми го избегнуваше погледот, гледајќи во вториот, па во третиот чифт неидентификувани очи.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ќе започнеше голем сон во една татковина, ќе го продолжеше во друга, ќе го завршеше во трета.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Друг пат тој го зазема местото на првиот Борхес, но и го надминува: “Богот на пишувањето е значи едновремено неговиот татко, неговиот син, и тој самиот”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Вториот епиграф од Борхес во третото поглавје од првиот дел на “Фармацијата” - како што видовме - го повторува Борхес од првиот навод, а сепак и го надмавнува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ако Борхес го претвориме во логоцентричен татко, во поседник на трансценденталниот означеник, собирач на Негативноста, тоа би значело да се искриви мислата на Дерида.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Борхес се повторува во третиот епиграф, но не сосема, во следот Борхес-Џојс-Борхес.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Јас одам во трето одделение.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Земјопис немаме, тоа сега се вика географија, ама ние во трето одделение наместо неа учиме предмет „Запознавање на природата и општеството“.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Солунските настани имале значаен одглас и во третиот вилаетски центар, во Скопје, но тие тука не добиле таков крвав карактер како во првите два града.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- Сигурно не мислел дека и во трето одделение ќе седи во истата клупа! - дофрли некој.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Не подалеку.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се разбира дека ме прекори, ме искара што сум била толку невнимателна и толку непромислена да отидам во третиот дел од паркот, и тоа доцна попладне, ми се закани дека своерачно ќе ми ја скрши главата ако тоа уште еднаш ми се повтори и ме посоветува, онака братски, малку да ја видоизменам приказната попладне, кога на состанокот ќе им ја раскажувам на нашите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ама каде да се оди за никој да не ти пречи и никому да не пречиш освен во третиот дел од паркот, во близина на Вардар?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Бескрајна низа прашања, мисли, дилеми и тајни ми ја полнеа главата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- На пример, она за велосипедите, неизоставно треба да го скокнеш – рече тој – измисли некоја друга причина зошто сте се задржале во грмушките толку долго.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Едното раѓаше друго, второто се претвораше во трето!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Признавам, идејата беше моја, но никој не се спротистави.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не ми бранат да одам со другарки во паркот, но ме предупредиле, тоа секогаш да биде претпладне, ако е можно да не одиме сами девојчиња, туку да бидеме во друштво со некој од другарите и, се разбира, да не влегуваме во третиот дел од паркот, каде што нема жив човек, туку да се движиме околу тениските игралишта и Луна паркот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)