Во Сент Луис ние живеевме во ужасни услови.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Можеби Домаќин те тера да веруваш во ужасни нешта за мене.”
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Горев во ужасна телесна страст.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Барајќи ја својата смрт, тие всушност уште два дена ги продолжиле атентатите, уште два дена го држеле во ужасна напнатост целиот град и уште два дена ги потсетувале беспомошните и фрлени и во бес власти дека се тука.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Татко ми, како секогаш откога се разболе, молкум читаше во фотелјата, со грб кон вратата, далеку од куќата, во ужасната осама со која се мачеше себе си и другите, во која тонеше упорно, тврдоглаво, обземен од сопствената слабост.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Оваа мрежа на идеи и вредности ги содржи: претставата дека стигмата на хомосексуалноста може да се надмине не со отпор кон неа, туку со нејзино прифаќање; откажувањето од секакво очекување дека ти следува да те сфаќаат сериозно; ироничното гледање на сите општествени идентитети; навиката да се третира автентичноста како изведба на автентичност; одбивањето да се уважи како достоинствено страдањето на поединците кои се нашле во ужасни и трагични ситуации, дури или особено кога ќе се погоди баш ти да бидеш еден од нив; истовременото заземање на општествено повисок и општествено понизок став, што подразбира постојано унижување на самиот себеси; отворено признаената срамотност на сексот и демократизирачкиот порив таа срамотност да се шири наоколу; антихиерархиската инклузивност на камп-хуморот, неговото себенеизземање и неговата постојана функција во создавањето заедништво.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Следствено, во најраните мугри стануваше и со себе ги расонуваше сите соседи и синот, кој секое утро се будеше со зборовите "студениот фронт ќе се придвижи кон исток"...
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ми требаа неколку минути офкање и стенкање за да се разбудам обвиткан во ужасна смрдеа, како што претпоставив, од сопствените гасови, и со уште позагрижувачки болки во стомакот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Седнував во аголот, покрај креветот, и се обидував да нацртам еден поглед кој гледа во ужасната празнина, две очи кои плачеа навнатре, но обидот завршуваше на една единствена точка – движењето на мојата рака запираше онаму каде што започнуваше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Потоа долго гледав во таа точка на листот хартија, или станував и гледав низ прозорецот, или пак го забодував врвот на моливот во дланката од левата рака. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Беше пладнето од концертот на Елса Пијаџо де Тарели во Одеон, се облеков неволно, насетувајќи дека потем ќе ме очекува несоница.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Стигнав во ужасниот град и беше пладне, зеленкаво и разводнето пладне како што никогаш не се пладнињата ако не им се помогне мислејќи на нив.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Едно време сѐ попадна во ужасна збрка.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)