Така, тој не зема во предвид дека конструктите се, изразени со нивните интензионални димензии, во меѓусебен дисконтинуитет, и поради тоа, „сведувањето” на еден конструкт под друг е логично, како и практично, невозможно. Husain (1983, стр. 20) концизно вака го резимира проблемот: Природните биполарности, од кои секоја ги претставува екстремите на диференцијација за кои е способна квалитативната генеричка природа, не се во хиерархиски систем... бидејќи ниедна од нив нема поголема или помала опфатеност од другата.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Сепак, да ги споредуваме со цел да ги сместиме во хиерархиска структура, не би имало никаква смисла.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)