во (предл.) - јужен (прид.)

Во Федерацијата, најпосле, можеа да здивнат. Во јужната република беше решено најзначајното стратешко прашање на развојот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Набргу сите разбраа дека Чанга ги надмудрил републичките и федералните стратези кои го подготвуваа судскиот процес на деценијата во јужната република.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во 70-те години на VII век, дел од Бугарите заминал кон уститето на р. Дунав и се сместил во Јужна Бесарабија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
По големите промени кои го наговестиле распаѓањето на Душановото царство и кои започнале во 1360 велможот Радослав Хлапен кој владеел со Бер и Воден успеал да се осамостои; во Сер од 1360 почнала да се осамостојува царицата Елена; во Јужна Албанија се осамостоил господарот на Валона, деспотот Јован Асен; во Зета се осамостоил кнезот Воислав Војиновиќ, кој со брат му Алтоман ја држеле областа меѓу Дрина и Рудник на север и по должината на јадранскиот брег од Дубровник до Бока Которска на југ. Кнезот Воислав владеел со областите на стара Рашка и Травунија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
105 Предвидениот марш започнал на 5 декември 1943 година. Првата македонско-косовска ударна бригада со ГШ на НОВ и ПО на Македонија и ЦК на КПМ и британските воени мисии се упатиле преку планината Галичица во јужниот реон на Преспанското Езеро.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во средишната југословенска република, Босна и Херцеговина, и таа рожба на новата федерација и на геостратешката визија на федералниот водач, свеста за големото значење на ориенталистичките студии зајакна во врмето на австроунгарската окупација, што не беше идентичен случај во јужната република.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Угнетената жена иронично ја заокружува неговата идеолошка аура во најдиректно вжештениот дуел, додека го опишува својот „гинеколог“ со одлики коишто на овој другиот, како шовинист, расист и антисемит, најмногу му пречат: - Тој е Евреин од Етиопија, мајка му е католичка, бил затвореник во Јужна Африка, црн е како пик-ас, а веројатно ја пие и сопствената урина! 40 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
На 21 јануари 2008 година, во дебатата пред внатрешните избори во Демократската партија во Јужна Каролина, Барак Обама го прашаа што мисли за изјавата на Тони Морисон дека Бил Клинтон е првиот американски Црнец што станал претседател. А овој одговори: „Ќе мора повеќе да испитам како стои Бил со шизењето“.89
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
71. Бурите се некогашни холандиски доселеници во Јужна Африка, кои по незадоволствата од англиската управа во 1831-1835 год. се преселуваат во Трансвал и Оранж и образуваат свои републики.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во 1898-1902 год. се води долготрајна „Бурска војна” помеѓу Бурите и Англичаните во Јужна Африка, бидејќи последниве сакале да си ги прошират владенијата заради експлоатација на трансвалските златни рудници.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во тоа време, по неуспехот на востанието во Савоја, италијанскиот револуционер Гарибалди е во Јужна Америка каде ќе се бори за независноста на Рио Гранде и на Уругвај, Делакроа го оживува со цртежи Шекспировиот Хамлет, а во Македонија, по пет години од раѓањето на поетот Прличев добитник на првата награда во Атина за поемата Сердарот, негде на планината Бистра изгоруваат живи во плевна двајца стари иконописци заедно со голем иконостас за некој крушовски манастир.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И, додека е во тек преселното движење на холандските Бури од еден во друг дел на Јужна Африка, ларпурлартизмот ѝ готви на уметноста стапица за да ѝ ги скине врските со животот, граѓанската класа во Шведска бара укинување на племството што можеби, според правдата на развитокот, ќе подава рака да испроси трошки од „никаквечката“ трпеза.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го легнаа на креветот во неговата одаја во јужното крило на господарската зграда и уште еднаш не се креа; по цели ноќе и денови кашлаше и со кашлањето исфрлаше и крв. Набрзо по Велигден почина.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во тоа време во Македонија започнува и производство на свила , но во јужниот дел: гевгелиско, струмичко, Дојран, Радовиш.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Идеограми од местото Нсибиди, од системот откриен во јужна Нигерија 1904 г.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Нашите сили во јужна Индија извојуваа славна победа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ги поведе во јужниот дел и им ја покажа ниската капела во која е гробот на свети Наум со неговите мошти, како и самицата во која се лечат болни. Полковниците гледаа со интерес.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Од друга страна, неколку кози и биволи во минување, крај патот или шините, еден нерепрезентативен, покиснат јарец во јужните планини, додека брзаме да ја фатиме магистралата пред мракот.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Господарката на северните снегови и шуми продолжи: „Во јужниот свет постои една изрека „Покрај сувото – гори и зеленото“ Ова, преведено на наш јазик значи: „Покрај смрзнатото смрзнува и несмрзнатото“.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
БОЖО: Што си правел во Јужна Америка? ЈАКОВ: Ги продолжував шпанските традиции на татко ми.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Меклин бил свесен за експанзионизмот на СССР во југоисточна и во јужна Европа, каде што Југославија требало да игра улога на бедем на советската моќ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но бил сигурен во едно, дека "нивните заемни односи ќе бидат во сè поголема мера регулирани и дека проблемите што ќе се појават меѓу нив ќе бидат решавани во склоп на желбите на Москва".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Дали во мигот во знак на поздрав се огласуваа метафизичките камбани на минатото, камбаните на невозможното враќање, потонати во морето при големата преселба на дел од мојот народ Арбрешите во јужна Италија, во времето кога Азија ја пристигнуваше Европа?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ми се враќа во сеќавањето моето некогашно патување во Типаза, во јужниот алжирски дел на Средоземното Море.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
„Во Јужна Америка и во Африка. Еден вид мува ќе те касне и ги полегнува своите јајца во твојата крв, и кога јајцата ќе созреат, ларвите - мали бели црвчиња - преминуваат во твоите очни јаболкца, токму под мембраната, такашто можеш да видиш како се грчат.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сани точно знае на што ќе мисли кога тоа ќе се случи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од другата страна на жицата имаше молк.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во својот “Автобиографски есеј”, 1970-та, тој напиша: “Ја познавам женева многу подобро од Буенос Аирес, што лесно може да се објасни со фактот дека во женева нема две раскрсници што се слични, па човек брзо ги воочува разликите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кој може да објасни како или зошто тој снежен леопард дошол од Азија да престојува во таа неупотреблива пештера во едно маргинално земјоделско градче меѓу полиња на јачмен и компир во јужен Ајдахо. што го оформило таквото патување, какви лоши проценки, кои промени на ветер или струи, какво промашување на кое божество?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Главниот предмет беше латински, и јас наскоро открив дека другите предмети можат малку и да се занемарат доколку латинскиот ви е добар... живеевме во еден стан во јужниот, односно во стариот дел на градот”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Секогаш има хектари сонце и нивно бледеење.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Бреда?“ „Тоа е одвратно“, рече таа. „Тоа навистина е одвратно.“ „Но мислев...“ Се повлекував. „Извини“, реков.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Марија и јас шетавме низ тој дел од градот, и таа ми ја покажа новата зграда во Улицата на Фердинанд Ходлер, во бројот 17, подигната откако старата зграда, во која биле Борхес и неговите, била урната.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но споменот на тие години во женева времето и заборавот не ги беа уништиле, ни од далеку, туку беше жив во Борхесовото паметење, па дури стана и драга област на втората татковина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)