до (предл.) - вечер (имн.)

И Толе го запна бројот на мариовската курдија и до вечерта се рашета горедолу низ долината за да го дочека вечер кир Андони, да му определи обор каде ќе ја помине зимата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Скоро секој ден исто и исто, како удирање со две стапчиња на барабанче. Од утро до вечер.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И не се праша во таа куќа, дали е делник или празник: коприната шушка од утро до вечер.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ниту во Татковото, ниту во семејството на Камилски, не можеа да разберат што вистински работат двајцата пријатели наизменично во нивните библиотеки од утро до вечер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
А беа тешки времиња, во многу семејства тешко се врзуваше крај со крај, често на портите тропаше гладот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кај нас во Македонија, беа наопаку превртени работите: Тие што се вредни и работат, се сиромашни, затоа што се малку платени за вложениот труд од утро до вечер, а тие што се мрзливи се богати затоа што живеат убаво од експлоатацијата на чесниот работник...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Од утро до вечер рмбаа на малото парче земја кое што го имаа за да може тој да студира и да стане адвокат.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Од утро до вечер, за парче леб, ги кинеа плодовите и ги складираа во буриња.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Им аргатуваат од утро до вечер на каданите по куќите на агите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
До вечерта, по икиндијата, во Мустафа-пашината џамија навистина ибн Пајко стана Мурат-ага.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
МАРА: Вратава од одајчето и портата да не ги затвораш, вака ќе останат дури до вечер.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- Ако „обесуваш”, ќе одиме без тебе, да знаеш – ми свика Ада. – Важи момци?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас бев неодамна вратена од Лондон, и таму со Ивана цел еден ден, од утро до вечер, поминавме во еден забавен парк полн со најлудите и најстрашните тобогани, возови, лулашки и разни други чуда, што ни во Евродизниленд во Париз ги немаше, па рингишпилот не ми беше никаков предизвик.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Да биде на фестивал не може секој: филмови од утро до вечер, сниматели, режисери, артисти, новинари, фестивалска публика!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
За мерак! Баш така замислував дека изгледа филмски фестивал.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Знаеше дека веќе се гледаат себе си како го совладуваат длабокиот снег, а знаеше дека ќе биде најдобро кога би ги држало тоа до вечер, сѐ додека не стасаат во селото. Го ценеше тоа чувство во нив.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сега сигурно ја гушка мајка си и ѝ ги брише солзите сметајќи дека на тој начин ѝ ја смалува болката во срцето. До вечерта денот уште голем.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
До вечера сакам парите на рака, или давам заповед на сејмените да запалат селото.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Од утро до вечер, за парче леб, ги кинеа плодовите и ги складираа во буриња.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Мегалон, затворен во својот прекрасен дворец, од утро до вечер сметаше и пресметнуваше колку пари ќе му донесат неговите житни полиња, неговите маслинарници, неговите бродови.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)