Колку што е познато само во еден од манифестите Поетот спомнува дека во неговото кнежество нема место за желбите и заповедите на Владарот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
За желбите наши, ваши, мои, твои можеме да зборуваме долго.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)