Тој црвено-црн конец зад нас да го пуштиме, на овој камен- карпа или на тоа дрводаб да го врзиме и по него, како што слепиот, удирајќи со стап наоѓа пат, така и ние, држејќи се за конецот да си се вратиме по патот што ќе нѐ доведе до изворот на нашето откорнување ...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Зашивај конец за конец. Ја крпиш и крпата, и крпата за закрпата. Да не се гледаат месата. 105
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)