Правдата со скршени нозе ги убиваа и ги товареа на други или ги дереа, ги распарчуваа и ги носеа горе. За месо.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ќе рече, за месо со компири што му текнало нему, да губиш од работата...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Неврзан за месото на зората или за твојата густа крв тргнува кон своето небо.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Нема само сирење, за месо никој не мисли.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
АРСО: Арно велиш, Спиро. Поумен си ти од мене и од чорбаџијата твој.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Одеднаш Славче туку ја фати... за месиште. Модната вресна, а Славче доби две-три од кавалерот.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ЗАФИР: (Пее, другите го придружуваат).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Во квечерината не можеше да се разбере и почувствува онаа утринска врева и бучавост, кога од сите страни овде доаѓаат прекупувачи не само за месо, туку за сето она што денес на еден парижанец му е потребно за живеење.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)